Бранислав Ѓурѓев: Разлика помеѓу преработките

| родено-име =

| роден-дата ={{роден на |4|август|1908}}

| починал-дата = {{починал на|26|февруари|1993}}

| починал-место = {{починал во|Нови Сад}}, [[СР Југославија]]

| деца =

}}

'''Бранислав Ѓурѓев''' (роден на {{роден на |4|август|1908}} година во {{роден во|Сремски Карловци}}, [[Војводина]] – починал на {{починал на|26|февруари|1993}} година во {{починал во|Нови Сад}}) — историчар и османист, редовен член на [[Војводинска академија на науките и уметностите|Војводинската академија на науките и уметностите]] и член на [[МАНУ]] надвор од работниот состав (25. Ⅻ 1969). Како студент по историја и ориентална филологија на [[Филозофски факултет - Белград|Филозофскиот факултет]] во [[Белград]], бил член на [[КПЈ]] (1929) и секретар на Универзитетската организација на [[СКОЈ]] (1933-1934). По дипломирањето (1934) посетувал постдипломски студии во [[Цариград]] (декември 1937 – декември 1938). По враќањето се вработил како кустос приправник во Земдител на Турскиот архив (од април 1939). Докторирал на Филозофскиот факултет во Белград на тема „''Каква је била власт у Црној Гори''”. Во времето на [[Втората светска војна]] бил во заробеништво во [[Германија]]. По Ослободувањето бил професор на [[Филозофски факултет - Сараево|Филозофскиот факултет]] во [[Сараево]] по историја на народите на [[СФРЈ]] во [[Отоманско Царство|османлискиот период]] и вовед во историската наука. Бил иницијатор за основањето и прв директор на Ориенталниот институт во Сараево и ги покренал сп. „''Прилози за оријенталну филологију''” и збирката „''Monumenta Turcica historiam Slavorum Meridionalium ilustrantia''”. Бил претседател на [[Академија на науките и уметностите на Босна и Херцеговина|Академијата на науките и уметностите на БиХ]] (1968-1971), а подоцна се преселил во [[Нови Сад]] (кон крајот на 1979), каде што бил редовен член на Војводинската академија на науките и уметностите)<ref name="МакЕнц">{{МакЕнц|507|Ѓурѓев|I}}</ref>.