Википедија

Информациски и комуникациски технологии: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[непроверена преработка][непроверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
средување
Ред 1:
{{внимание}}
'''Информациски и комуникациски технологии''' — збирен назив којшто ја нагласува улогата на [[обединети комуникации|обединетите коомуникации]],<ref name="ICT-D-00">{{cite web | url=http://itknowledgeexchange.techtarget.com/modern-network-architecture/cloud-network-architecture-and-ict/ | title=Cloud network architecture and ICT - Modern Network Architecture | author=Murray, James | publisher=[[TechTarget]] =ITKnowledgeExchange | date=18 декември 2011| accessdate=18 август 2013 | url-status=dead | archive-date=20 септември 2017 | archive-url=https://web.archive.org/web/20170920133800/http://itknowledgeexchange.techtarget.com/modern-network-architecture/cloud-network-architecture-and-ict/ }}</ref> интегрирањето на [[телекомуникации]]те ([[телефон]]ски линии и безжични сигнали) и [[сметач]]ите, како и потребната [[програмска опрема]] и системи на складирање коишто им овозможуваат на корисниците да пристапат, да ги складираат, да ги пренесуваат и да ги менуваат информациите.<ref>{{cite encyclopedia | url=http://foldoc.org/Information+and+Communication+Technology | title=Information and Communication Technology from | encyclopedia=FOLDOC | date=19 септември 2008 | url-status=dead | accessdate=29 септември 2010 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20130917072505/http://foldoc.org/Information+and+Communication+Technology | archivedate=17 септември 2013 }}</ref>
'''Информациски и комуникациски технологии'''▼
 
== Историја ==
Развојот на телекомуникациите во XX век се одвивда на таков начин што за секоја услуга да се обезбеди соодветна инфраструктура.Ова е причина за изградба на јавните мрежи за телефонски услуги,телеграфски услуги и трансвер на податоци.
Развојот на телекомуникациите во XX век се одвивал на начин што за да се обезбеди секоја услуга била потребна соодветна инфраструктура. Ова било причина за изградба на јавните мрежи за телефонски услуги, [[телеграф]]ски услуги и пренос на податоци. Односот помеѓу телефонските претплатници и нивните предаватели во најголем дел се пренесуваат преку бакарна жица. Така до крајот на 2001 година, во светот постоеле околу една милијарда телефонски линии. Имајки ги во предвид огромните инвестиции во оваа локална инфраструктура и на зголемената побарувачка од корисниците за нови услуги, развојот телекомуникациските услуги во насока на подобрување на постоечката инфраструктура бил очекуван. Првиот чекор којшто е превземен во однос на технологијата е воспоставувањето на [[дигитална мрежа на интегрирани услуги|дигиталната мрежа на интегрирани услуги, но во средината на 1990-тите, со распространувањето на [[интернет]]от се зголемила потребата за нешто што ќе овозможи голем проток на податоци од и до услугите на крајните корисници. На ова барање се одговорило со развој на нови технологии коишто овозможуваат постојната инфраструктура (бакарни парови) да им обезбеди на крајните ккорисници пристап до фиксната телефонска мрежа и услугите кои ги нуди, како и пристапот до интернет со висок проток.
услуги,беше и очекуван развојот на телекомуникациските услуги во насока на постоечката инфраструктура. Првиот чекор кој е превземен во однос со технологијата е ISDN,но во средината на последната деценија на дваесетиот век,со распространувањето на интернетот, постои потребата за нешто што ке им овозможи голем проток на податоци од и до услугите на крајните корисници. На ова барање се одговара на новите технологии. Тоа им овозможува на постоечката инфраструктура (бакарни парови) да обезбеди на крајните ккорисници пристап до фиксната телефонска мрежа и услугите кои ги нуди, како и пристапот до интернет со висок проток.
 
== Поврзано ==
'''1. Поимно определување на интернет'''
▲'''* [[Информациски и комуникациски технологии''' за развој]]
* [[Информација]]
* [[Комуникација]]
 
== Наводи ==
Интернет пристапот е процес кој им овозможува на поединци и организации да се поврзат на интернет со користење на компјутерски терминал, преку своите компјутерски уреди ма компјутерски мрежи.Откако ке се поврзат корисниците, тогаш може да пристапат до интернет услугите. Интернет претставува кооперативна околина и од социјален и од технички аспект. Тоа е одговорност на сите корисници да обезбедат доверба во општеството.
{{наводи}}
Интернет (Анг Internet или the net) e јавно достапен систем на меѓусебно поврзани компјутерски мрежи од целиог свет, кои пренесуваат податоци во форма на пакети со користење ба стандардно множество протоколи означени како TCP/ IP. Интернет сервис провајдерите нуда пристап преку интернет технологии и трансверираат широк спектар на податоци.Употребата на корисниците на интернет популарноста ја добива преку dial-up пристап на интернет во 1990 година.Во првата деценија на 21 ви век,во развиените земји има зголемен број на корисници кои го преферираат широкопојасниот интернет.До 2014 ова постои насекаде во светот, со глобална просечна брзина на конекција што надминува 4 Mbit/s.
 
[[Категорија:Информациски и комуникациски технологии]]
'''2. Видови на поврзување на интернет'''
 
Поврзувањето најчесто се врши преку посредник така наречен провајде. Тоа е фирма кој обезбедува интернет така што корисникот го поврзува со другите провајдери, од другите земји во светот. Провајдерот располага со брз сервер и специјална опрема, а за своите услуги наплаќа од корисниците.Корисникот е потребно да купи IP адреса односно корисничко име и лозинка со кои ке се поврзат на интернет. Интернет провајдери се компании кои нудат услуга на поврзување на интернет.Тоа може да биде било која компанија која има директна интернет врска и овозможува пеистап до неа. Во македонија постојат неколку провајдери од нив се МТ-нет, Он-нет, Неотел, Телекабел и многу други.
 
Постојат различни начини на поврзување на интернет , а тоа се:
 
1.Dial -Up конекција со брзина од 54 kbps,
2.ISDN конекција со брзина од 128 kbps
3.АDSL конекција
4.Cable кабловска конекција со брзина од 512 kbps
5.Сателитски интернет -сообракај само во еден правец download до 16.000 mbps
6.Wi-FI безжична конекција со брзина од 300 kbps
7.3 G и 4G се услуги кои најчесто се користат во мобилната телефонија, каде што мобилните уреди безжично се поврзуваат преку мрежата на интернет провајдерите.Како и да е, ваквиот вид на поврзување не е секогаш толку брз како брзината на DSL или кабловскатта конекција. Тие исто така го ограничуваат количеството на податоците кои можат да се користат секој месец.
'''3. Мрежна картичка ( network interface)'''
 
За поврзување на компјутерот во LAN или WAN мрежа неопходно е во него да има вградено мрежна картичка.Мрежната картичка се вметнува во еден од слотовите на I/O магистралата или пак е вградена на самата матична плоча.Во секој случај, таа со дугите компоненти на компјутерот ( процесор, меморија) комуницира преку I/0 магистралата. Кога во мрежата ке се појави порака со адреса на нејзиниот компјутер, мрежната картичка ја прифаќа пораката, ги отстранува управувачките и адресните битови од пораката и податоците ги подготвува за испракјанје .Потоа таа му испрака сигнал на процесорот.процесорот ги прима податоцитее и ги сместува во меморијата.
Испраќањето на порака се одвива на ист начин, но по обратен редослед.Процесорот ги испраќа податоците и адресата на примачот до мрежната картичка, таа ги пакува в форма на порака и ја испраќа низ мрежата.На овој начин процесорот е ослободен со извршување на задачите врзани со физичкиот аспект на преносот.Покрај мрежнните картички и каблите со кои тие се поврзуваат постојат и други мрежни уреди кои се употребуваат во зависност од потребите: концентратори, мостови, засилувачи и рутери.
'''4. Рутери'''
 
Рутерот е хардверски уред кој овозможува на корисниците на интернет сообраќајот да се поврзат неколку компјутери и други уреди на една интернет конекција која е позната како домашна мрежа.Многу од нив се безжични рутери, кој овозможуваат да се креира домашна мрежа , позната како Wi-Fi мрежа. Не е потребно секогаш да се купува рутер за да корисникот се поврзе на интернет.Можно е да се поврзе компјутерот директно со модемот со помош на етернет кабел.Исто така многу модеми вклучуваат вградено рутер, па така пости можноста за создавање на Wi-Fi мрежа без купување на дополнителен хардвер.
Безжичниот рутер е едноставно рутер кој го поврзува компјутерот ( или компјутери) користејки радио бранови наместо кабли.Тој користи ниски радио-енергетски бранови кој претставува приемники и предавател, со максимален опсег од околу 90 метри до 300 фт. , во зависност од материјалот на зидовите и во зависност на останатата електрична опрема во близина. Рутерот прима и испраќа интернет податоци за било кој компјутер во домот, кој исто така е опремен со безжичен пристап ( па секој компјутер на безжична мрежа мора да има радио предавател и приемник) Повеќето нови преносливи компјутери доаѓаат со вградени безжилни картички.За постарите модели на преносливи компјутери можат да се приклучат на безжичен адаптер во PCMCIA картичка или USP приклучок. Всушност, рутерот станува неформална точка за интернет , која се зоздава како невидлив облак на безжично поврзување на се околу него.Секој компјутер во овој облак можее да се поврзе во мрежата, каде се формира безжична LAN.Исто како компјутерите поврзани со кабел со користење на Етернет LAN користат безжичен еквивалент кој се нарекува Wi Fi или технички IEEE 802.11 Безжичниот интернет постојано е изложен на подобрување , па се појавуваат се подобри форми на Wi Fi.
 
'''5. Wi Fi'''
 
Wi FI е местото каде што се изразува точката на жариштето од каде што доаѓа поврзаноста.( Wi Fi hotspot) . Wi FI жариште е едноставно јавно место каде што можеме да го поврземе компјутерот на интернет безжично.Жариштата можат да се најдат во аеродроми, кафе барови, книжарници и кампуси кои користат повеке од еден рутер се со цел да се создаде безжичен пристап до мрежата на голема површина.Универзитетот во Твенте е едно од најголемите Wi Fi жаришта во светот.Со користење на 650 одделени токи за пристап.Со тоа се покриваат 140 хектари површина.Исто така градовите како Филаделфија имаат амбициозни најави за покривање со мрежа.
 
'''6. Значење на модемот'''
 
Модеми се уреди кои се користат за поврзување на два компјутери преку телефонска жица со цел тие да разменуваат податоци .Покрај модемот , на картичката постои склоп кој може да се користи и за поврзување на компјутерот со факс уреди при што тој оцозможува компјутерот да се користи како телефакс. Од овие причини, модемите денес се нарекуваат факсмодеми. ( fax/modem).
Компјутерот е дигитален уред-сигналите кои се појавуваат во него се во две различни состојби 0 или 1.Затоа сите уреди кои комуницираат со него, исто така мораат да бидат дигитални.Телефонската жица пак се користи за аналоген пренос на глас и се аналогни. Модемот го конвертира дигиталниот сигнал на компјутерот испраќач во аналоген и го пушта на телефонската линија. На другиот крај на линијата, друг модем повторно го конвертира аналогниот сигнал во дигитален и го предава на компјутерот примач.Овој процес се нарекува модулација/демодулација па оттаму е и името на уредот модем. Брзината на модемот е неговата главна карактеристика.Се изразува во bps - битови во секунда и зборува за тоа колку битови модемот може да испрати односно да прими во една секунда. Постојат модеми реализирани како картички за проширување кои се приклучуваат на i/o мгистралата на матичната плоча и надворешни модеми кои имаат своја кутија и напокување, а се приклучуваат на серискиот порт на компјутерот. Вградувањето на Voice можностите на модемите е со цел да овозможи говорна комуникација преку модемот. На вакви модеми можат да им се приклучат микрофон и слушалки и наполно да се избегне потребата да се има класичен телефон.Од друга страна софтверот, што се испорачува заедно со Voice модемите овозможува нивно користење како телефонски секретарки, при што пораките се снимаат на диск во форма на фајл, кој корисникот подоцна може да го преслуша.
 
'''6.1. Диференцијација на модем и рутер'''
 
Есенцијалноста на рутерот е во споделување на интернетот помеѓу повеќе уреди. Типичен рутер е безжичниот рутер, а тоа зоздава и домашна Wi Fi мрежа која може да поврзе повеќе уреди. Тој има повеке Етернет порти, веројатно исто така овозможува и на поврзување на повеќе уреди. Рутерот кој се поврзува на интернет преку модем, тој рутер добива единствена IP адреса на интернет.Серверите на интернет комуницираат со домашниот рутер и патеките на движењето на соодветните уреди кои се на домашната мрежа. Но само со рутерот, не е доволно да се приклучи компјутерот на мрежа. На рутерот мора да се приклучи Етернет кабел, ист така е потребен и модем.
Модемот комуницира со мрежата на интернет сервис провајдерот.Ако тоа е кабелски модем, приклучоците во инфраструктурата на кабелскиот оператор е преку коаксијален кабел. Ако тоа е DSL модем, тогаш се тие приклучоци кои се ид телефонот. Модемот комуницира со интернет провајдерот, и ке мора да се дефинира точниот тип на модем кој ке работи со инфраструктурата од интернет провајдерот кој е избран. Некои провајдери нудат модем и рутер во една кутија. Таа кутија има електроника и софтвер, а со тоа се обезбедува и функционалност, со тоа дејствува како модем кој комуницира со ISP и функционира како рутер за да се креира Wi Fi мрежа дома.
'''7. Кабловски интернет пристап'''
 
Кабловскиот интернет пристап обезбедува користење на кабелски модем на хибридни влакна кои ги носат сигналите низ влакната на коаксијалните жици.Коаксијаните бакарни жици и фибер- оптичките може да се поврзат во еден јазол за локација на клиентот во врска позната како кабелска капка. Во системот на кабелскиот преносен систем, сите јазли се поврзани во централна канцеларија.Кабелската компанија која ги поврзува корисниците на нитернет користат различни средства. Низводно, во насока кон мкорисникот, малата стапка може да биде околу 400 mbit/s за бизнис врски и 250 mbi/s за станбени услуги во некои земји.
 
'''7.1. Принцип на работа на ADSL'''
 
ADSL -Асиметрична дигитална претплатничка линија е името на дигиталната претплатнчка линија која брзината на пренос на податоци во насока на корисникот е поголма од брзината во спротивната насока.Заедничките варијанти на ADSL исто така овозможува истовремено користење на основните телефонски услуги на истиот бакарен пар кој и како тие исто така ги користат голем број на фреквенции и со истите барања за потреба од телефонска линија.Денес ADSL се користи за широкопојасен интернет пристап покрај тоа шти и првично беше развиена за да се обезбедат услугите на дигитализирани видео сигнали, затоа асиметријата и мрежата е релативно голема.
Преку бакарната монета, на пократки растојанија, можат да се пренесат многу повече информации отколку што може да содржи гласовниот сигнал. ADSL користи "вишок"на овој капацитет за пренос на информации без да се прекинува телефонскиот разговор што може да се одвива паралелно/ истовремено.Целиот принцип се базира на фактот дека соодветната фреквенција се врзува за конкретни задачи.ADSL технологијата дели на пропустниот опсег остапен на обичните бранови ккои се делат на три дела.За говорната ккомуникација се бара ограничен пропустен опсег,затоа што човечкото уво може да регистрира звуци во опсег од 50 Hz до 16000 Hz.Понатаму во човечкиот говор , можат да се пренесат и да останат разбирливи доволна е фреквенција од 300 Hz до 3400 Hz ,но сите се надвор од опсегот на филтрирање и не се пренесуваат за време на телефонскиот разговор.
 
'''8. Безбедност на бежжична мрежа'''
 
Мрежната безбедност е од голема загриженост за поединци и организации, бидејки сите витални информации се чуваат на мрежа , а повекето од бизнис процесите се одвиваат и вршат преку мрежата.Ако мрежата доживува неуспех и безбедноста е загрозена тогаш една организација може да биде целосно повредена.Доколку мрежата е пробиена , рризикот за приватност на вработените и на клиентите е зголемен.Доколку мрежата на организацијата е пробиена ке се има пристао до базата на податоци на клиентите и базата на податоци на вработените.Најважно е да се има предвид кога станува збор за безжичната мрежна безбедност е да се задржи неовластено користење и да се забрани пристапот до мржата.
Првиот чекор е да се знае опсегот на безжичната мрежа и да се користи специфичен софтвер за да се обезбеди пристап само на овластени корисници.
 
Клиентите како и организациите ( корпорациите ) со потпираат на можноста за споделување на информации во текот на организацијата на ефикасен и продуктивен начин. Оваа технологија е дозволена од компјутерските мрежи со цел да се дисперзираат информациите , а сега е дел од секој бизнис и станува персонална потреба. Една организација или приватно лице има две опции , кога станува збор за создавање на мрежа и избор за нејзина инфраструктура.Првата опција е со користење на единствено кабелска мрежа во нашиот случај е ADSL конекцијата во која се поврзуваат компјутерите, а во вториот случај е изборот на безжичнта мрежа, која користи радио фреквенција за поврзување на ккомпјутерот.Безжичните мрежи им овозможуваат на корисниците да станат помобилни,па затоа и некои организации користат и комбинација од две жични и безжични мрежи. Ваквиот вид на мрежи се многу чести на работното место , како и во домот. Технологијата е создадена за чување, емитување и прием на податоци преку мрежи со многу поголема брзина.
 
'''Користена литература:'''
 
1. Ivan Deljanin, dipl. ing., i Dara Stojković, dipl. ing.: ADSL - Nova era u fiksnoj telefoniji, TELFOR 2005
 
2. Даниела Ѓорѓевик, Анета Стојческа, Информатика за стручно образование, 2013 година, Скопје , Графички центар
 
3. The internet book> Everything you need to know about computer networking and how the internet works ( 3 rd edition) By Stephen Prata
 
4. http://compnetworking.about.com/od/wirelesssecurity/
 
5. http://www.homelanxtreme.com/wired-vs-wireless.htm
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Информациски_и_комуникациски_технологии“