Анџело Ди Ливио: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с clean up, replaced: |chapter= → |department= using AWB
Ред 21:
}}
 
'''Анџело Ди Ливио''' (роден на [[26 јули]] [[1966]] во [[Рим]]) е поранешен [[Италија|италијанскииталија]]нски [[фудбалер]], [[Среден ред (фудбал)|играч од средниот ред]].
 
==Биографија==
Ред 29:
За време на својот престој во {{Fb team (N) Juventus}}, под водството на [[Марчело Липи]], тој играл како [[Среден ред (фудбал)#Мецала|мецала]], [[Одбрана (фудбал)#Страничен бек|бек]] или [[Среден ред (фудбал)#Крило|крилен напаѓач]], и тоа најчесто по десната страна,<ref name=polverosi>{{Cite|Polverosi|стр. 675}}.</ref> иако не малку пати бил користен и по левата страна<ref name="tmw1">{{Cite web|url=http://www.tuttomercatoweb.com/?action=read&id=41347|title=Di Livio: "Capello non mi volle alla Roma"|date=15 октомври 2006|accessdate=9 август 2010}}</ref><ref name="tuttojuve1">{{Cite web|url=http://www.tuttojuve.com/?action=read&idnotizia=26504|title=Gli eroi in bianconero: Angelo DI LIVIO|date=3 август 2010|accessdate=9 август 2010|author=Stefano Bedeschi}}</ref> додека во {{Fb team (N) Fiorentina}} ја покривал позицијата на [[Среден ред (фудбал)#Централен играч од средниот ред|централен играч од средниот ред]], играјќи во различни улоги.<ref name=polverosi/>
 
Одличен во дефанзивна фаза на игра и обдарен со спринт, пожртвуваност и издржливост, тој бил познат како ''Il soldatino'' (превод на мак. Малиот војник),<ref name=ansaldo>{{cite news|url=http://www.archiviolastampa.it/component/option,com_lastampa/task,search/mod,libera/action,viewer/Itemid,3/page,33/articleid,0707_01_1995_0135_0037_10464144/|chapterdepartment=Angelo Di Livio|title=Vialli e Sousa primi della classe|author=Marco Ansaldo|publisher=La Stampa|date=22 мај 1995|page=33}}</ref> прекар кој го добил од својот соиграч во {{Fb team (N) Juventus}} и [[Фудбалска репрезентација на Италија|италијанската репрезентација]], [[Роберто Баџо]], поради неговиот карактеристичен начин на движење по теренот, напред-назад по крилната позиција.<ref>{{cite web|url=http://www.cinquantamila.it/storyTellerThread.php?threadId=DI+LIVIO+Angelo|title=Angelo Di Livio|author=Giorgio Dell'Arti|author2=Maria Elena Ribezzo|date=17 јануари 2014|accessdate=29 октомври 2016}}</ref>
 
==Клупска кариера==
Ред 43:
Дебитирал во втората италијанската лига на 22 октомври 1989, во натпреварот Падова-[[УС Анконитана АСД|Анкона]] 1-2. Својот прв гол за Падова го постигнал на 10 декември 1989, во победата со 1-0 на гостувањето кај [[УС Катанцаро 1929|Катанцаро]].
 
Тој одиграл 4 сезони во Падова, останувајќи во клубот од [[Венето]] до завршувањето на сезоната 1992-1993. Вкупно за клубот одиграл 138 првенствени натпревари и постигнал 13 голови.
 
===Јувентус===
Ред 50:
Своето деби во [[Серија А]] го имал возраст од 27 години, на 5 септември 1993 година во гостинскиот натпревар против клубот во кој поникнал, {{Fb team (N) Roma}}, што завршил 2-1 за домаќините. Својот прв гол за ''бјанконерите'' го постигнал на 27 октомври, во поразот со 4-3 од [[ФК Венеција|Венеција]] во [[Фудбалски куп на Италија|Купот на Италија]], додека својот прв гол во лигата го постигнал на почетокот на неговата втора сезона во Јувентус, на 25 септември 1994 година, во победата со 1-0 на домашен терен над {{Fb team (N) Sampdoria}}. Втората сезона во [[Торино]] под водството на новиот тренер [[Марчело Липи]] ја завршил со 27 настапи (1 гол) во [[Серија А 1994-1995|Серија А]] и 9 настапи во [[Фудбалски куп на Италија 1994-1995|Купот на Италија]], помагајќи му на Јувентус да ја освои [[Двојна круна (фудбал)|двојната круна]]: првенството и купот, што биле и првите два освоени трофеи во кариерата на Ди Ливио. Клубот исто така стигнал до финалето на [[Куп на УЕФА 1994-1995|Купот на УЕФА]], каде биле поразени од друг италијански клуб {{Fb team (N) Parma}} со вкупен резултат 2-1 за ''млекарите''. Ди Ливио играл и во двата финални натпревари.
 
Во сезоната 1995-1996, Ди Ливио го постигнал својот прв гол во европските натпревраувања, откако ја погодил мрежата на [[Романија|романската]] екипа [[ФК Стеауа Букурешт|Стеауа Букурешт]] во победата со 3-0 на [[Деле Алпи]] во групната фаза од [[УЕФА Лига на шампиони 1995/96|Лигата на шампионите]]. Својот трет трофеј со Јувентус го освоил во [[Суперкуп на Италија 1995|Суперкупот на Италија]] по победата со 1-0 над Парма во Торино; тој се појавил во игра од клупата за резерви на местото на стрелецот на единствениот гол во овој натпревар [[Џанлука Вијали]] во 78-мата минута. И во текот на оваа сезона тој бил стандарен првотимец забележувајќи 44 настапи во сите натпреарувања. Јувентус не успеал да ги одбрани титулите во Серија А и Купот на Италија, но затоа ја освоиле својата втора титула во [[УЕФА Лига на шампиони 1995/96|Лигата на шампионите]], победувајќи го холандскиот {{Fb team (N) Ajax}} во [[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1996 година|финалето]] одиграно во [[Рим]] по изведување на пенали со 4-2 откако во регуларниот тек на натпреварот и продолженијата резултатот бил нерешен 1-1. Ди Ливио влегол во игра во 57-мата минута од финалето на местото на [[Пауло Соуса]], а после победата на Јувентус, тој се приклучил на мала група на играчи кои го освоиле ова престижно натпреварување во својот роден град; покрај Ди Ливио тоа го сториле уште [[Енрике Матеос]] и [[Мигел Муњос]] (Мадрид), [[Алекс Степни]] (Лондон), [[Никола Анелка]] (Париз) и [[Гарет Бејл]] (Кардиф).<ref>{{cite web|language=en|author=Andrew Richardson|url=https://www.thesun.co.uk/sport/football/3531959/gareth-bale-real-madrid-juventus-champions-league/|title=Gareth Bale to make history if Real Madrid beat Juventus in Champions League final as sixth man to win it in home city|date=10 мај 2017}}</ref>
 
Во следните две сезони, Ди Ливио освоил уште две скудета во Серија А и играл уште две финалиња во Лигата на шампионите, но за разлика од финалето одиграно во неговиот роден град овие две финалиња биле со неповолен исход за неговиот Јувентус откако тие биле поразени со 3-1 од {{Fb team (N) Borussia Dortmund}} во [[Минхен]] ([[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1997 година|1997]]) и со 1-0 од {{Fb team (N) Real Madrid}} во [[Амстердам]] ([[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1998 година|1998]]). Покрај тоа освоил уште еден [[Суперкуп на Италија 1997|Суперкуп на Италија]] победувајќи ја {{Fb team (N) Vicenza}} со 3-0, [[Суперкуп на УЕФА|Суперкупот на УЕФА]] победувајќи го {{Fb team (N) Paris Saint-Germain}} со вкупен резултат 9-2 и [[Интерконтинентален куп|Интерконтиненталниот куп]] со победа над [[ФК Ривер Плејт|Ривер Плејт]] со 1-0; Ди Ливио играл во сите тие натпревари.
 
===Фјорентина===
Во летото 1999 Ди Ливио се пресели во редовите на [[ФК Фјорентина|Фјорентина]] на 33 годишна возраст. Тој успеа да триумфира во [[Coppa Italia]] со ''виола'' во сезоната 2000-01, по што следеа тешки дeнови за тимот од [[Фиренца]]. Веќе следната сезона тимот испаѓа од [[Серија А]], а набргу потоа и објавува банкрот по што започнува одпочеток да се натпреварува, и тоа во [[Серија Ц2]] под името Флорентиа Виола. Ди Ливио беше еден од малкуте играчи од тогашниот состав кој останаа да настапуваат за клубот во Ц2. По промоцијата во [[Серија Б]] (веќе следната сезона), тимот го враќа своето старо име Фјорентина. И покрај тоа што веќе беше во поодминати фудбалски години, Ди Ливио реши да продолжи да игра за клубот со цел да му помогне да се врати во [[Серија А]], на тој начин оддолжувајќи го пензионирањето. Тој успева во својата цел изборувајчи промоција во Серија А и Објави дека ќе остане уште за една сезона поради неговата желба одново да заигра на највисокото ниво. Тој одигра 12 натпревари во сезоната 2004-05 во Серија А по што се повлече од фудбалот. Последниот официјален натпревар го одигра на 29 мај 2005 во победата на [[ФК Фјорентина| Фјорентина]] над [[Бреша Калчо|Бреша]] со 3-0.
 
==Репрезентативна кариера==