ОМО Илинден: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
|||
Ред 3:
'''ОМО „Илинден“''' е една од неколкуте [[Македонци|македонски]] организации во [[Бугарија|Република Бугарија]], во [[Пиринска Македонија]].
На [[14 април]] [[1990]] во градот [[Сандански]], во домот на [[Вихрен Запрев]] се собираат 38 претставници на четири македонски организации со основна задача создавање на една обединета македонска организација во Бугарија. Преку обединување на постоечките македонски организации во составот на новата организација тогаш влегуваат: „[[Комитетот за заштита на правата на Македонците]]“ од Благоевград, „[[Македонско културно-просветното друштво „Јане Сандански“]]“ од село [[Микрево]], „[[ВМРО 89]]" од [[Благоевград]] и [[ВМРО Илинден]]" од [[Петрич]].
љубов – Македонија), Прилеп 2015, 74 - 77 стр.</ref>
На обединувачкиот состанок се избира првото раководство: [[Стојан Георгиев Томовичин]] за претседател, [[Сократ Данаилов Маркилов |Сократ Маркилов]] (Почесен претседател), [[Јордан Костадинов]] за потпретседател, [[Петар Марчев]] секретар, [[Атанас Кирјаков]] главен координатор, Кирил Иванов
Ред 11:
По падот на комунизмот, во Бугарија завладува голема еуфорија, а кај Македонците се раѓа надеж дека конечно ќе можат да ги повратат националните права од времето на комунистичкиот режим на [[Георги Димитров]]. До [[10 мај]] 1990 година, ОМО „Илинден“ во своите редови има околу седум илјади членови, меѓу кои се и познатите активисти [[Сократ Маркилов]], [[Илија Кочев]], [[Георги Сухарев]], [[Панде Илиев]], [[Иван Тимчев]], [[Кирил Богов]], [[Иван Тасев]] и [[Атанас Доганов]].
Од самиот почеток ОМО „Илинден“ се соочува со големи потешкотии во својата дејност. Првиот голем удар организацијата го добива одвнатре, со предавството на Красимир Илиев кој работи за Бугарските безбедносни органи. Бугарските судови и натаму одбиваат да ја регистрираат, додека политичарите и медиумите ја прогласуваат за „сепаратистичка и антибугарска организација, а нејзините членови за „платеници на странските тајни служби“. Често пати нејзините членови се апсени и физички малтретирани
Организацијата ги издавала весниците „Скорнување“ и „Независима Македонија“ (Независна Македонија), кои повеќе пати се одземани од бугарската полиција, а сега нивното печатање е запрено поради недостиг на финансиско обезбедување.
Ред 17:
На судските процеси на ОМО „Илинден“ против Бугарија пред Европскиот суд за човекови права, бугарската држава беше неколку пати осудувана за кршењето на правата на Македонците, со препорака бугарските судови да ја регистрираат организацијата. Вкупно досега организацијата има добиени пет дела за периодот од 2005 година до 2011, но бугарскиот суд и држава одбиваат да ги изполнат пресудите на судот во [[Стразбур]].
На својата пета национална конференција, одржана на 21 септемви 2010 година во градот [[Сандански]], во присуство на 98 делегати од [[Пиринска Македонија]] организацијата избра нов управувачки совет од 9 лица. Во него влегуваат претседателот [[Јордан Костадинов]], [[Иван Хаџиев]], [[Славчо Бараков]], инж. [[Јордан Бербатов]], [[Александар Манчев]], [[Дарина Иванова]], [[Божидар Кирјанов]] и [[Георги Андонов]]. Избрана е и ревизиска комисија во состав [[Петар Мирчев]], инж. [[Тодор Арнаудов]] и [[Кирил Иванов]]. Донесена е одлука да се направи обид да биде регистрирана како невладина организација, како и да дејствува заедно со [[ОМО Илинден - Пирин]] за остварување човековите права на Македонците во [[Бугарија]].
== Наводи ==
| |||