Отоманско-византиски војни: Разлика помеѓу преработките

Во [[1204]] година византиската престолнина [[Константинопол]] била окупирена и опседната од страна на крстоносците во рамките на [[Четврта крстоносна војна|Четвртата крстоносна војна]]. ОВа претставувало важен момент на христијанскиот раскол меѓу истокот и западот. Византија по распаѓањето на повеќе земји останала поделена и во хаос<ref>[http://www.historytoday.com/jonathan-phillips/fourth-crusade-and-sack-constantinople The Fourth Crusade and the Sack of Constantinople], Jonathan Phillips, History Today v 54:5 2004</ref>. Користејќи ја предноста на ситуацијата, Селџуците започнале со освојување на територијата во Западна Анадолија. Како главен нејзин конкурент бил еден од наследничките на Византија, [[Никејско царство|Никејската империја]]. По повторното заземање на градот Константинопол во 1261 година од страна на никејскиот император, самата Византија била обновена. Но позициите на Византија на европскиот континент останале многу мали бидејќи на Балканот постоеле големи држави како Бугарија, Србија и Епир. Во следниот период започнале да се намалуваат позициите на Селџуците во Мала Азија, кое довело до распаѓање на империјата на неколку мали емиратства или бејлици. Едно од најсилните кое се покажало во иднина било онаа на [[Осман I|бегот Осман]], кој во [[1299]] година го дал почетокот на неговите идни освојувања<ref>{{цитирананаведена книга |last=Bideleux |first=Robert |author2=Ian Jeffries |title=A history of eastern Europe: crisis and change |year=1998 |publisher=Routledge |isbn=0-4151-6111-8 |pages=62 }}</ref>

Во времето кога [[Михаил VIII Палеолог]] го вратил [[КОнстантинопол]] под византиска власт, самата Византија била ставена во лоша ситуација. Околу нејзината територија се наоѓале неколку латински земји, на север заканата доаѓала од Србија на чело со кралот Стефан Урош. КОга Византија започнала да ги освојува териториите на [[Латинска империја]]<ref name="Mango, Cyril 2002">Mango, Cyril. ''The Oxford History of Byzantium''. 1st ed. New York: Oxford UP, 2002. pp. 255–257</ref>, Османлиите од друга страна во [[Анадолија]] започнале напади врз [[Византија]]. Владеењето на Осман го означува официјалниот почеток на владеењето на династијата на Османлиите во Османлиското Царство, која постоела шест векови. Во [[1265]] година, византискиот град [[Согут]] бил заземан од страна на Осман бег.<ref>{{цитирананаведена книга|last=Parker|first=Geoffrey|title=Compact History of the World|location=London|publisher=Times Books|year=2005|pages=71}}</ref>, кој станал прва престолнина на Османлиите. Во исто време, [[Осман]] успеал да покори и неколку соседни турски емирати и племиња. Кон почетокот на [[13 век]], Осман започнал со опсади на неколку важни византиски тврдини. Така бил заземан [[Јенишехир]]<ref name=compact-70>''Compact History'', pp. 70–71</ref>. Византискиот император не бил во можност да се справи со овие напади поради потребата од префрлување на војниците кон Анадолија.