Википедија

Мерилин Монро: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
с Јазична исправка, replaced: -та година → година (20) using AWB
с Правописна исправка, replaced: прв пат → првпат (2), Прв пат → Првпат using AWB
Ред 58:
Во март 1952, Монро се соочува со можен скандал кога една од нејзините разголени слики од сесијата во 1949 година со фотографот [[Том Кели]] станува дел од еден календар. Печатот шпекулира за идентитетот на анонимната манекенка и забележува дека таа е доста слична со Монро. Додека студиото расправа околу можното справување со проблемот, Монро предложува дека би требало едноставно да се признае дека таа позирала за фотографијата, но и да се нагласи дека таа го направила тоа само затоа што немала пари да си ја плати киријата. Монро дава интервју во кое ги дискутира околностите кои довеле до тоа таа да позира за фотографиите и публицитетет што следи побудува сочувство за нејзината мака како една актерка во постојана борба со околностите.
 
Прв патПрвпат се појавува на насловната страница на списанието Лајф во април 1952 година, каде е опишана како ''Она за што се зборува во Холивуд'' („The Talk of Hollywood“). Приказните од нејзиното детство и рана младост ја прикажуваа во едно симпатично светло: насловната приказна за изданието на списанието'' True Experiences'' од мај 1952 ја покажува насмеаната и самодоволна Монро покрај насловот на кој пишува: „Дали изгледам среќно? Би требало – зошто бев дете што никој не го сакаше. Осамена девојка со сон – која се разбуди да го оствари тој сон. Јас сум Мерилин Монро. Прочитај ја мојата Пепелашка приказна." Ова е и периодот кога таа почнува да се забавува со бејзбол играчот [[Џо Димаџо]]. Фотографија од Димаџо како ја посетува Монро во студиото на ''20th Century Fox'' е испечатена низ весниците во САД а гласините за можна романса меѓу нив двајца генерираат понатамошен интерес за Монро.<ref>Summers, p. 67.</ref>
 
==== Филмски успех ====
Ред 105:
 
=== Натамошна еволуција на актерската кариера ===
[[Милтон Грин]] прв патпрвпат ја сретнува Монро во 1953-тата година кога е назначен да ја фотографира за списанието ''Look''. Додека многу фотографи се обидуваат да го истакнат нејзиниот секси-имиџ, Грин ја претставува во многу поскромни пози и Монро е задоволна со неговата работа. Бидејќи со време се развива пријателство меѓу нив, таа му ја доверува својата фрустрација по однос на договорот и улогите што ѝ се понудени од ''20th Century Fox''. Нејзината плата за ''[[Мажите повеќе сакаат русокоси]]'' изнесува 18.000 долари, додека на слободната агентка [[Џејн Расел]] ѝ се платени повеќе од 100.000 долари. Грин се согласува дека таа би можела да заработи повеќе доколку го напушти ''20th Century Fox''. Тој се откажува од својата работа во 1954 година, го даде својот дом под хипотека за да ја финансира Монро и ѝ дозволи да живее со неговата фамилија додека да го определат идниот тек на нејзината кариера.<ref>{{cite web|url=http://www.archivesmhg.com |title=Milton H Greene&nbsp;— Archives of The World Famous Photographer |accessdate=2008-08-05}}</ref>
 
На 8-ми април 1955 година, новинарот ветеран Едвард Р. Мароу ги интервјуираше Грин и неговата сопруга Ејми, како и Монро, во домот на Грин во Конектикат во жив пренос на CBS програма Лице в лице. Снимката од преносот е пуштена на аматерско видео.<ref>{{cite web |url=http://www.miltons-marilyn-monroe.com/Marilyn_Monroe_Video.html |title=Milton H. Greene, Amy Greene, Marilyn Monroe on Edward R. Murrow's Person to Person&nbsp;— Video |publisher=Miltons-marilyn-monroe.com |date= |accessdate=2010-03-02}}</ref>
Ред 123:
[[Image:Marilyn Monroe in Bus Stop trailer 1.jpg|thumb|left|300px|Драматичната изведба на Монро како Шери во ''[[Автобуска станица]]'' (1956)]]
 
Во ''[[Автобуска станица]]'', Монро ја игра Шери, салон-пејачка со малку талент која се заљубува во каубој, Борегард „Бо“ Декер, кого го игра [[Дон Мареј]]. Нејзините костими, шминка и фризура отсликуваа еден лик со недостаток на софистицираност, па Мерилин Монро намерно придонесе со своето медиокритетско пеење и танцување. Босли Краутер од ''Њујорк Тајмс'' објавува: „Фатете ги столчињата, другари, и спремете се за прекрасно изненадување. Мерилин Монро конечно се докажа себеси како глумица“. Во својата автобиографија, ''Филмски ѕвезди, реални луѓе и јас'' (''Movie Stars, Real People and Me''), режисерот Логан напиша: „Открив дека Мерилин е еден од најголемите таленти на сите времиња... ме изненади со тоа што беше многу попаметна личност отколку што си мислев некогаш, и мислам дека тогаш прв патпрвпат научив дка интелигенцијата и, да, дури и брилијатноста немаат никаква врска со образованието“. Логан пропагираше за номинација на Монро за оскар и даваше комплименти за нејзиниот професионализам до крајот на својот живот. Иако не беше номинирана за [[Оскар]],<ref>Summers, p. 154.</ref> Монро добива номинација за [[Златен глобус]].
 
Во овој период, се развива натамошно односот помеѓу Монро и Милер и иако двојката успеа да ја задржи својата приватност скоро една година, печатот почна да пишува за нив како за двојка, често ословувајќи ги со „Јајцеглавиот и Песочниот часовник“ (The Egghead and the Hourglass).<ref>Одново не сосема преводлива игра на зборови: Egghead може да значи и интелектуалец и едновремено се однесува и на изгледот и на познавањата на Милер; Hourglass изгледа се однесува само на изгледаот на телото на Монро (како песочен часовник).</ref><ref name="Hitchens2">Riese and Hitchens, p. 326</ref> Извештаите за нивната афера набрзо паѓаат во сенка откако се открива дека Милер бил повикан да сведочи пред ''Комисијата за истражување на антимарикански активности'' (''House Un-American Activities Committee'') за да ги објасни неговите наводни комунистички склоности. Повикан да идентификува неколку комунисти со кои се познавал, Милер одбива и е обвинет за непочитување на Конгресот. По жалбата – ослободен е. Во текот на истрагата, од страна на филмските режисери, Монро е наговарана да го напушти Милер наместо да ја ризикува својата кариера, но таа одбива, нарекувајќи ги подоцна „родени кукавици“. Печатот почнува да зборува за можен брак, но Монро и Милер одбиваат да ја потврдат гласината. Во јуни 1956 година, еден новинар ги следи со автомобил и, додека тие се обидуваат да го избегнат, тој излетува од патот, убивајќи еден женски патник. Монро станува хистерична откако ја дознава веста, па нивната свршувачка е објавена, делумно со надеж дека тоа ќе го намали прекумерниот интерес на медиумите на кој се подложени. Се венчаат на 29-ти јуни 1956 година.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Мерилин_Монро“