Хидеки Јукава: Разлика помеѓу преработките

Во 1935 ја објавил својата теорија за [[Мезон|мезонотмезон]]от, каде е објаснето заемодејството помеѓу [[Протон|протонитепротон]]ите и [[Неутрон|неутронитенеутрон]]ите, која извршила големо влијание врз истражувањето на елементарните честицичестички. Во 1940 станал професор во Кјотскиот универзитет. Во 1940 ја добил Царската награда на јапонската академија. Во 1949 станал професор во Колумбискиот универзитет, истата таа година ја добил и [[Нобелова награда за физика|нобеловата награда за физика]], по откритието на [[Пион|пионотпион]]от од страна на [[Сесил Франк Пауел]], [[Џузепе Окиалини]] и [[Цезар Латес]], откритие кое било предвидено од Јукава во 1947. Јукава исто така работел и на теоријата за [[К-зафат]]от, каде што електрон со ниско енергетско ниво е абсорбиран од јадрото.<ref>pp. 11–12, K-Electron Capture by Nuclei, Emilio Segré, chapter 3 in ''Discovering Alvarez: selected works of Luis W. Alvarez, with commentary by his students and colleagues'', Luis W. Alvarez and W. Peter Trower, University of Chicago Press, 1987, ISBN 0-226-81304-5.</ref>

Бил уредник на „Напредок на теориската физика“<ref>{{cite book | last=Yukawa Institute for Theoretical Physics |author2=Gakkai, Nihon Butsuri | title=Progress of Theoretical Physics | location=Kyoto | publisher=Yukawa Institute for Theoretical Physics and Physical Society of Japan | year=1946 | url=http://ptp.ipap.jp/journal/ | oclc=44519062 | accessdate=2008-03-03}}</ref> и ги објавил книгите „Запознавање со квантната механика“(1946) и „Запознавање со теоријата на елементарните честици“честички“ (1948).