Харем-и Хумајун: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: Отоманската империја → Отоманското Царство using AWB
с Правописна исправка, replaced: Османлиската империја → Османлиското Царство (2) using AWB
Ред 1:
[[Image:Jean-Baptiste van Mour 010.jpg|thumb|280px|Сцена од османлискиот султански харем]]
'''Османлискиот харем''' ([[турски]]: ''Harem-i Hümâyûn'') бил еден од најважните судови односно резиденции на [[ОсманлискатаОсманлиското империјаЦарство]]. Тој бил управуван од страна на [[Валиде султан]], односно мајката на султанот. Позицијата на Валиде султан била втора по важност во отоманската хиерархија, по онаа на [[султан]]от. Таа имала огромно влијание врз управувањето на земјата.
 
Во текот на [[17 век]], главно поради застанувањето на тронот на неколку неспособни султани кои постепено ја уништувале империјата, формално власта била во рацете на Валиде султан. Овој период од историјата на Отоманското Царство се нарекува [[Султанат на жените]]<ref name="Iyigun">Murat Iyigun, “Lessons From the Ottoman Harem on Culture, Religion & Wars,” (University of Colorado, 2011), 2.</ref>. Покрај [[Валиде султан]], по ранг во харемот биле омилените или хасеки девојки на султанот како и наложничките чии функции биле да го забавуваат на султанот во неговата одаја<ref name="Merriam Webster">"Harem." Merriam-webster.com. Merriam-Webster, Inc., n.d. Web. 23 Oct. 2013.</ref>. Од друга страна пак голем дел од харемските девојки никогаш не го гледале султанот па останувале единствено слугинки неопходни за секојдневното функционирање на харемот.
Ред 22:
По 9-годишна служба во харемот, султанските наложници имале право да го напуштат харемот. Во таков случај, султанот при нивното мажење им исплаќал, а ослободените од харемот добивале и посебен документ дека се слободни луѓе.
 
Влијанието на хасеки султан во текот на 17 и 18 век се зголемило и често биле користени како дипломатски посредници пред османлискиот султан од амбасадорите на големите сили. На овој начин рускиот амбасадор во ОсманлискатаОсманлиското империјаЦарство, Михаил Кутузов, пристигнал во септември 1793 година во Истанбул а Михришах султан му подарила раскошни подароци.
 
По укинувањето на ропството во [[19 век]], султанските наложнички поминувале апсолутно доброволно животот во харемот во согласност на родителите. Како државна институција харемот бил ликвидиран во 1908 година.