Суперспроводливост: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
с Јазична исправка, replaced: Њу Јорк → Њујорк using AWB |
||
Ред 1:
[[File:Meissner effect p1390048.jpg|thumb|Магнет [[левитација|левитира]] над високотемпературен [[суперспроводник]], оладен со [[течен азот]]. Постојана електрична струја тече по површината на суперспроводникот, која делува да го исклучи магнетното поле на магнетот. (Фарадеев закон за индукција). Оваа струја формира електромагнет кој го одбива магнетот.]]
[[File:Meissner effect.ogv|thumb|Видео од Мајснеров ефект кај високотемпературен суперспроводнук со NdFeB магнет.
[[File:Stickstoff gekühlter Supraleiter schwebt über Dauermagneten 2009-06-21.jpg|thumb|Високотемпературен суперспроводник кој левитира над магнет]]
Ред 105:
|accessdate = 2009-10-28
}}</ref> Бакарни суперспроводници имаат многу повисоки критични температури: [[YBCO|YBa<sub>2</sub>Cu<sub>3</sub>O<sub>7</sub>]], еден од првите откриени бакарни суперспроводници, има критична температура од 92 K, и жива-бакарни суперспроводници имаат критични температури над 130 K. Објаснувањето за овие високи критични температури не постои. Спарувањето на електрони поради [[фонон]]ски размени ја објаснува суперспроводливоста кај вообичаените суперспроводници, но не и кај новите суперспроводници кои имаат многу висока критична температура.
Слично, на одредена температура под критичната, суперспроводливи материјали престануваат да се суперспроводливи кога надворешно [[магнетно поле]] поголемо од критичното магнетно поле делува на суперспроводникот. Ова е поради квадратното зголемување на [[Гибсова слободна енергија|Гибсовата слободна енергија]] за време на фазата на суперспроводливост, додека енергијата на нормалната фаза е независна од магнетното поле. Ако материјалот е суперспроведник кога нема магнетно поле, тогаш слободната енергија на фазата на суперспроводливост е помала од таа на нормалната фаза, и така за некоја вредност за магнетното поле, двете слободни енергии ќе бидат еднакви и ќе се случи фазна транзиција во нормалната фаза. Општо, повисока температура и посилно магнетно поле водат до помала делба на електроните во суперспроводникот.
Ред 276 ⟶ 275:
|journal = [[Журнал на експериментална и теоретска физика]]
|volume = 20 |page = 1064
}}</ref> Оваа теорема, комбинирана со Ландауовата теорема за [[фазна транзиција|фазни транзиции]] од втор ред со бранова равенка како [[Шредингерова равенка|Шредингеровата равенка]], успешно ги објаснила макроскопските својства на суперспроводнците. Особено, [[Алексеј Абрикосов|Абрикосов]] покажал дека Гинзбург-Ландауовата теорема ја предвидува поделбата на суперспроводниците во двете категории, денес познати како прв и втор тип. Абрикосов и Гинцбург биле наградени со Нобелова награда во 2003 за нивната работа (Ландау добил Нобелова награда во 1962 за други дела, и починал во 1968). Четири-димензионалното продолжение на Гинцбург-Ландауовата теорема, [[Колман-Вајнбергов потенцијал|Колман-Вајнберговиот модел]] е важен во [[квантна теорија на поле
Исто така во 1950, Максвел и Ренолдс откриле дека критичната температура на суперспроводник зависи од [[изотоп|изотопската маса]] на составните [[хемиски елемент|елементи]].
{{cite journal
|author = Е. Максвел
Ред 298 ⟶ 297:
|volume = 78 |issue = 4 |page = 487
|doi = 10.1103/PhysRev.78.487
|bibcode = 1950PhRv...78..487R }}</ref> Ова важно откритие покажало дека интеракцијата на [[електрон]]ите и [[фонон]]ите е микроскопскиот механизам одговорен за суперспроводливоста.
Комплетната микроскопска теорија за суперспроводливост била предложена во 1957 од [[Џон Бардин|Бардин]], [[Леон Купер|Купер]] и [[Џон Роберт Шрифер|Шрифер]].<ref name=BardeenCooperSchrieffer/> Оваа БКШ теорема ја објаснила суперспроведената струја како [[суперфлуид]] од [[Куперов пар|Куперови парови]], парови од електрони кои си дејствуваат со размена на фонони. За ова дело, авторите биле наградени со Нобелова награда во 1972.
БКШ теоремата била зацврстена во 1958, кога [[Н.Н. Богољубов]] покажал дека БКШ брановата функција, која била изведена од варијациски аргумент, може да се добие со канонична трансформација на електронскиот [[Хамилтонов оператор]].<ref>
Ред 424 ⟶ 423:
| volume = 371
| pages = 111–142
| place =
| publisher = Клувер Академик
| isbn = 0-306-45934-5
Ред 542 ⟶ 541:
*[[Развој на нискотемпературната технологија]]
*[[Суперспроводник од прв тип]]
*[[
*[[Невообичаени суперспроводници]]
*[[БКШ теорема]]
| |||