Тестис: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
наводи |
Нема опис на уредувањето Ознаки: Мобилно уредување Уредување од мобилен извршник Уредување од прилогот за Андроид |
||
Ред 23:
[[File:Testis.gif|thumb|right|202px| Анимација на движење на сперматозоити од нивното место на создавање како герминативни клетки до нивното излегување од vas deferens. A.) Крвни садови; B.) Глава на надсеменик; C.) Efferent ductules; D.) Seminiferous tubules; E.) Parietal lamina of tunica vaginalis; F.) Visceral lamina of tunica vaginalis; G.) Cavity of tunica vaginalis; H.) Tunica albuginea; I.) Lobule of testis; J.) Опашка на надсеменикот; K.) Тело на надсеменикот; L.) Mediastinum; M.) Vas deferens.]]
'''Машките семени жлезди''', '''тестикули'''<ref>{{ДРМЈ|тестикул}}</ref> или '''тестиси'''<ref>{{ДРМЈ|тестис}}</ref> (народно наречени '''мадиња'''<ref>{{ДРМЈ|маде}}</ref>, '''јајца'''<ref>{{ДРМЈ|јајце}}</ref>, '''ташаци'''<ref>{{ДРМЈ|ташак}}</ref> или '''семеници''') се два јајцевидни органи 4,5х3,0х2,0см. Обично левиот тестис е поголем од десниот, како поставен подоле од десниот. Секој тестис е разделен на 250-300 мали делови, во кои се наоѓаат свиени семени, наречени [[тестикуларно каналче|тестикуларни каналчиња]]. Растеглени едно по друго, тие образуваат должина од 150 метри и завршуват со мали излезни каналчиња кај главата на надсеменикот. Создавањето на [[сперматозоид]]и започнува во [[семено каналче|семените каналчиња]], при што семените клетки , се наоѓаат во различен стадиум на развитокот, се распространети меѓу [[сертолиева клетка|сертолиевите клетки]]. Семените каналчиња се обградени од меѓина. Во ред со други клетки во неа се распространи и [[Лајдигова клетка|Лајдигови клетки]]. Тие го создаваат машкиот полов хормон [[тестостерон]]. Тестисите се сврзани со расклонет садов систем. Мрежата од капилари осигурува сложените контакти помеѓу образувањето на хормони и созревањето на сперматозоидите.Мобилни тестиси Мобилни, односно testis migrans или лизгачки тестиси се нарекуваат тестисите кои можат да се најдат во слабинските канали, односно тие не се спуштени во скротум
Тестисите почнуваат да се формираат во стомачната празнина уште во феталниот развој. До последните месеци пред раѓањето на бебето тестисите полека се спуштаат во својата вреќичка, односно скротумот, преку ингвиналните канали. Но, може да се случи спуштањето да не биде целосно комплетирано со појавата на првиот плач, па во тој случај се потребни неколку месеци тестисите да се спуштат во својата вреќичка.
Мобилни, односно testis migrans или лизгачки тестиси се нарекуваат тестисите кои можат да се најдат во слабинските канали, односно тие не се спуштени во скротум. Најчесто се локализираат во текот на капењето во топла вода кога и многу лесно може да се почувствуваат на допир. Тие можат да ја менуваат својата местоположба и можат да се качат и до супраскроталната регија (над вреќичката на тестисот). На тој начин лесно можат да се навлечат во скротумот, каде што спонтано може и да останат.
Оваа медицинска состојба по правило не е потребно да се лекува, бидејќи тестисите во најголем број од случаите сами спонтано ќе си се спуштат во својата вреќичка, пред или во текот на пубертетот.
Во исклучителни 5% од случаите ретрактилниот тестис останува во слабините и станува неподвижен.

Ретрактилен и неспуштен тестис
Медицинската дефиниција за ретрактилен тестис се однесува на состојбата каде што нема тестис во соодветниот хемискротум, но тестисот е палпабилен (може да се напипа) во слабините и може да се спушти во скротум. Ретрактилен тестис е тестис кој може да се движи напред и назад помеѓу скротумот и слабините. Кога ретрактилниот тестис е сместен во слабините, може лесно да се раководи мануелно со рака до неговата правилна положба во скротумот – вреќичката на кожата која виси зад пенисот – за време на физичкиот преглед. Тестисот се движи до точната локација во скротумот каде што трајно останува.
Позицијата на едниот обично е независна од позицијата на другиот тестис. На пример, едно момче може да има еден нормален тестис и еден ретрактилен тестис.
Ретрактилниот тестис мора да се разликува од неспуштен тестис (крипторхизам). Неспуштен тестис е оној што никогаш не влегол во својата вреќичка, односно скротумот!
Koja e причината за појава на оваа состојба кај децата?
Кремастерскиот мускул е тенок мускул сличен на торбичка во која се потпира тестисот. Кога мускулот на кремастерот се контрахира, го повлекува и тестисот низ скротумот во ингвиналниот канал. Главната цел на кремастерскиот мускул е да врши контрола на температурата на тестисот. За да се развие и да функционира исправно, температурата треба да биде малку пониска од нормалната телесна температура. Кога околината е топла, кремастерскиот мускул е опуштен; кога околината е ладна, мускулот се контрахира и го привлекува тестисот кон топлината на телото. Овој феномен е познат како кремастерскиот рефлекс. Тој, исто така, може да се стимулира со стимулација на еден нерв, познат како генитофеморален нерв, кој се наоѓа на внатрешниот дел од бедрото, а исто така може да се стимулира и со екстремни емоции, како што се стрес и вознемиреност.
Ако кремастерскиот рефлекс е доволно силен, тоа може да резултира со ретрактилен тестис, влечејќи го тестисот надвор од скротумот, односно во слабините.
Како постапува докторот?
Ако вашиот син има тестис кој не е сместен во својата вреќичка, докторот ќе ја одреди неговата точна локација во одреден дел во слабините. Откако ќе го пронајде, докторот ќе се обиде да го насочи нежно во неговата соодветна положба во својата вреќичка. Вашиот син може да лежи, седи или стои во текот на овој преглед. Докторот може да го натера да седне така што стапалата од нозете да ги допираат колената. Оваа позиција го олеснува наоѓањето и манипулирањето со тестисите.
Ако тестисот е ретрактилен, тој ќе се движи релативно лесно и безболно.
Доколку тестисите во слабините се движат само во делови на скротумот, ако движењето предизвикува болка или непријатност, или ако тестисот веднаш се повлекува на првобит
==Структура==
| |||