Пирокластичен тек: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 16:
* ''Фонтански колапс'' на [[вулкански еруптивен столб]] при [[Плиниев избув]] (на пример, уништувањето на [[Херкуланеум]] и [[Помпеја]] на планината [[Везув]]).
* Колапс на вулкански еруптивен столб при [[Вулкански избув]], како што била ерупцијата [[Суфриер Хилс]] во [[1993]] кога предизвикала пирокластични текови. Овде, во одреден момент столбот од пепел, кој интензивно се исфрла, станува доста тежок за да може да се задржи во воздухот, па поради тоа тече по крилата на вулканот со брзина од неколку километри на час.
* Колапс на [[лавинскалавина купола]], како што била ерупцијата на Пеле во [[1902]] година, која предизвикала пирокластичен проток. Процесот трае неколку месеци, а понекогаш и не укажува на знаци за активност. Во кратерот на вулканот избива многу густа лава и постепено ја издигнува лавинскаталавината купола која може да се биде до стотици метри. Во еден момент куполата станува нестабилна и паѓа по падините со стотици километри на час.
* Обилно лизгање, како што била ерупцијата на Света Елена. Овде, магмата што избувнува и создава облак од пепел, еруптира рамо до рамо со милиони тони остатоци и предизвикува пирокластичен поток.
 
== Карактеристики ==
 
Пирокластичните текови имаат неколку смртоносни карактеристики, а некои од нив зависат од интензитетот и јачината на ерупцијата. Температурата на пирокластичните текови може да варира од 100 до 1300 степени. Еден објект изграден од тула многу лесно би можел да се сруши со среден пирокластичен тек како оној на [[Пинатубо]], кој достигнува температура од околу 300 степени. Меѓутоа, во ерупција слична на онаа на [[Кракатау]] во [[1883]] година, протокот може да достигне температура над 1100 степени. Стапката на пирокластичните текови е исто така важна во ерупцијата, и зависи од количеството на остатоци и силата на ерупцијата. Болид на [[Формула 1]] лесно може да биде проголтен со пирокластичен тек како онаа на Света Елена, која достигнува брзина од 240 километри. Но, со најголемите познати вулкански ерупции, протокот може да достигне брзина од повеќе од 1200 километри на час. Обемот на пирокластичните текови се движи од неколку стотици кубни метри до повеќе од 1000 кубни километри. Поголемиот дел од нив можат да патуваат стотици километри пред да застанат. Таквите текови обично се појавуваат само во [[супервулкан]]и. За споредба, обичните пирокластични текови не се долги повеќе од 20 километри. Пирокластичните текови не убиваат со горење, туку со прегревање на гасот. Ако се вдише, тоа всушност го уништува респираторниот систем и ги уништува белите дробови. Во 1980-тите, на пример, [[Везув]] предизвикал пирокластични текови што ги уништил градовите [[Помпеја]] и [[Херкуланеум]] и убиле над 2.000 луѓе<ref>Weller, Roger. Mount Vesuvius, Italy. Cochise College Department of Geology, 2005. Web. 15 October 2010. <http://skywalker.cochise.edu/wellerr/students/mount-vesuvius2/vesuvius.htm>.</ref>. Во [[1902]] година, лавинскаталавината купола на врвот на вулканотот Пеле паднала и создала пирокластичен поток кој го уништил градот Сент Пјер. По ерупцијата на Света Елена во [[1980]] година, 57 лица загинале кога северната падина на вулканот предизвикала огромен пирокластичен проток.
 
== Дејство врз водата ==