Франкфурт на Мајна: Разлика помеѓу преработките

Во [[Наполеонски војни|Наполеонските војни]] Франкфурт бил окупиран и неколку пати бомбардиран од француската војска. И покрај тоа, и понатаму остана слободен град сè до целосниот колапс на Светото римско царство во 1805/6. Во 1806 година, станал дел од [[Кнежество Ашафенбург|кнежеството Ашафенбург]] на чело со Fürstprimas (Архиепископот), [[Карл Теодор Антон Марија фон Далберг]]. Ова исто така значело дека Франкфурт бил припоен кон [[РајнскаРајнски конфедерацијаСојуз|РајнскатаРајнскиот конфедерацијаСојуз]]. Во 1810 година Далберг ја доби титулата [[Големото војводство Франкфурт|Големиот војвода на Франкфурт]]. [[Наполеон Бонапарт|Наполеон]] сакал својот посвоен син [[Евгениј де Бохарн]], веќе Принц на Венеција, да го направи Голем војвода на Франкфурт по смртта на Далберг (бидејќи второспоментиот како католички епископ нема легитимен наследник). Големото војводство траело краток период од 1810 до 1813 година, откако воениот тек на настани се свртел во корист на англо-пруските водечки сојузници, кои ја отфрлиле наполеонската доминантност во централна Европа. Далберг се повлекол во корист на Евгениј де Бохарн, што секако било само симболична акција, бидејќи второспоменатиот всушност никогаш не владеел по уништувањето на француските армии и кога Франкфурт им припаднал на сојузниците.

По последниот пораз и абдикацијата на Наполеон, [[Виенски конгрес|Виенскиот конгрес]] (1814-1815, прецртување на картата на Европа) го распушти Големото војводство и Франкфурт влезе во новонастанататановонастанатиот [[ГерманскаГермански конфедерацијаСојуз]] (сè до 1866) како слободен град, станувајќи седиште на Бундестагот, конфедералниотсојузниот парламент што го претседаваше [[Хабсбуршка монархија|Хабсбуршкиот император на Австрија]], претставен од австискиот „претседателски пратеник“.