Богомилство: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 1:
esmin
'''Богомилство''' — [[христијанско]] верско учење во средновековна [[Македонија]] и пошироко. Се појави како реакција на социјалното раслојување што настана како резултат на воведувањето на [[феудализмот]] и на поддршката на власта од страна на официјалната христијанска црква. Богомилството било [[
== Појава на богомилството ==
[[Податотека:Наум и Богомилите.jpg|мини|десно|[[Свети Наум]] и богомилите|врска=%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:%D0%9D%D0%B0%D1%83%D0%BC_%D0%B8_%D0%91%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%BC%D0%B8%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%B5.jpg]]
Крајот на 9 и почетокот на [[10 век]] е означен со крупни промени во општествената структура на македонските племиња. Во тоа време, територијата на македонските племиња влегува во состав на моќната феудална држава на бугарскиот [[Цар Симеон I|цар Симеон]] (823-927). По завладувањето, за да ја задржи власта, како и заради можноста за побрза и поефикасна експлоатација, и на овој простор е проширена воено-административната поделба, каква што веќе постоела во [[Прво бугарско царство|Бугарското царство]]. Тоа значело и забрзано распаѓање на родовските [[Општина|општини]]. Во овој процес била вклучена и [[Црква|црквата]], која добивала поседи како подарок од [[Владетел|владетелите]]. Така црквата почнала да станува една од најсилните феудални институции. Како крупен големопоседник, таа застанала на страна на [[монархија]]та, во одбрана на вака поставениот општествен поредок.
Околностите во кои се нашле [[Македонци]]те, посебно се влошиле во средината на [[10 век]], за време на владеењето на [[Цар Петар I|царот Петар]] ([[927]]-[[969]]), кога нагло биле зголемени даноците за големиот воено-административен апарат, кога ги завршил своите освојувачки походи. Во такви критични историски услови, се појавило силно народно движење, за верско и политичко ослободување - Богомилството.
[[Податотека:Great Schism 1054 with former borders.png|мини|десно|Религиозната дистрибуција во времето на [[Големата Шизма]],<ref>{{cite web|url=http://www.cartileonline.eu/carte/1025738/dragan-brujia-vodia-kroz-svet-vizantijeDragan|title=Vodič kroz svet Vizantije (Guide to the Byzantine World)|accessdate=|author=Dragan Brujić |authorlink=|year=2005|work= |publisher=Beograd|page=51|language=|archiveurl=|archivedate=|quote= }}</ref> при што богомилите се концентрирани на Балканот.|врска=%D0%9F%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0:Great_Schism_1054_with_former_borders.png]]
Власта и официјалната христијанска црква жестоко ги прогонувале богомилите, поради што богомилството замрело. Покрај тоа ги палеле богомилските книги, поради што денес малку се знае за богомилството и тоа пред сè од списите на нивните противници, каде богомилските ставови биле критикувани.<ref>ДимитЬр Ангелов, Богумилство, Булвест2000, София, 1993, стр. 38-40</ref>
Ред 14 ⟶ 15:
== Учењето на богомилите ==
Движењето го започнал попот Богомил за чие постоење нема сомнение. Тешко е точно да се одреди каде се појавува ова движење, но сигурно е дека се појавува во [[Македонија]]. Според легендата, попот Богомил бил по потекло од селото [[Богомила]], велешко, а живеел и се криел на планината [[Бабуна]]. Богомилите биле под влијание на [[манихејство]]то, но и на старата [[словенска религија]]. Тие верувале дека светот е борба на доброто и злото и
Богомилите учеле дека отпрвин постоел добриот [[Бог]], којшто ја создал огромната [[вселена]], составена од четири основни елементи - [[оган]], [[вода]], [[воздух]] и [[земја]]. Добриот Бог создал седум небеса во огромната вселена, и тоа било неговото царство. Божјото царство Бог го управувал со помош на својот син Сатанаил, познат и како Самаил, ѓавол и мамон, како и со помош на голем број ангели. По извесно време, [[Сатана]]ил го изневерил татка си: откако привлекол на своја страна дел од ангелите, решил да создаде свое царство на седмото небо, ветувајќи им на своите следбеници ослободување од тешките даноци. Но, Бог го открил заговорот. Сатанаил и неговите ангели ги спуштил на земјата, и ги лишил од короните, алиштата и венците. На земјата Сатанаил почнал да си гради царство: создал мориња и океани, наредил на земјата да растат растенија и да се одгледуваат животни, а во морињата риби. Откако го направил тоа, решил да го направи и човекот, кој ќе личи на него и ќе му слугува. Така според богомилските сфаќања биле создадени [[Адам и Ева]].<ref>Бранко Панов, „Средновековна Македонија“, Мисла, Скопје, 1985, том 3, стр. 288-289.</ref>
| |||