Никејско Царство: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 33:
}}
'''Никејското Царство'''
By W. A. Heurtley, H. C. Darby, C. W. Crawley, C. M. Woodhouse page 55
“There in the prosperous city of Nicea, Theodoros Laskaris, the son in law of a former Byzantine Emperor, establish a court that soon become the Small but reviving Greek empire.</ref> држави–наследнички, основани од аристократијата од [[Византиското Царство]] кое побегнало кога [[
By W. A. Heurtley, H. C. Darby, C. W. Crawley, C. M. Woodhouse page 55
“There in the prosperous city of Nicea, Theodoros Laskaris, the son in law of a former Byzantine Emperor, establish a court that soon become the Small but reviving Greek empire.</ref>, постоело од [[1204]] до [[1261]] кога Никејците го вратиле
==Основање==
Во 1204, [[Список на византиски императори|византискиот цар]] [[Алексиј V Дука]] побегнал од Константинопол откако градот бил нападнат од [[Четврта крстоносна војна|крстоносците]]. [[Теодор I Ласкарис]], зет на [[Алексиј III Ангел]], бил прогласен за цар, но тој исто так побегнал, во Никеја (денешен [[Изник]]) во Битинија, откако сфатил дека ситуацијата во Константинопол е безнадежна.▼
▲Во [[1204]] ГОДИНА, [[Список на византиски императори|византискиот цар]] [[Алексиј V Дука]] побегнал од
[[Латинско царство|Латинското Царство]], кое било основано од крстоносците во Константинопол, имало слаба контрола врз поранешните византиски територии, и држави–наследнички на Византија се појавиле во [[Епирско деспотство|Епир]] и Трабзон ([[Трапезунтско Царство|Трапезунт]]), како и во Никеја, иако Трапезунт се осамостоил како независна држава неколку недели пред падот на Константинопол. Никеја, сепак била најблиску до Латинското Царство и била во најдобра позиција да се обидува повторно да го создаде Византиското Царство.▼
Теодор Ласкарис не бил веднаш успешен, зашто бил поразен кај Поеманенум и Пруса (денешна [[Бурса]]) во 1204 година, но успеал да освои поголем дел од [[Мала Азија|Анадолија]] откако латинскиот цар [[Балдвин I]] морал да се брани од напад од бугарскиот цар [[Калојан]]. Теодор исто така ја поразил војската од Трапезунт, како и други помали ривали, со што дошол на чело на најсилната држава – наследничка. Во 1206 година, Теодор се прогласил за цар во Никеја.▼
▲[[Латинско царство|Латинското Царство]], кое било основано од крстоносците во
Голем број на примирја и сојузи биле склучувани и растурани во следните неколку години бидејќи државите – наследници на Византија, Латинското царство, [[Бугарија|Бугарите]] и [[Селџуци|Селџуците]] од Икониум ([[Конија]]) (чија територија се граничела со Никеја) воделе војни меѓу себе. Во 1211 година, кај [[Антиохија во долината Меандер]], Теодор сопрел инвазија од Селџуците, кои го поддржувале враќањето на Алексиј III на власт. Загубите претрпени кај Антиохија довеле до пораз од страна на Латините кај реката [[Риндакус]] и губењето на [[Мизија (Мала Азија)|Мизија]] и крајбрежјето на [[Мраморно Море|Мраморното Море]] со [[Договорот од Нимфеј]].▼
▲Теодор Ласкарис не бил веднаш успешен,
▲Голем број на примирја и сојузи биле склучувани и растурани во следните неколку години бидејќи државите – наследници на Византија, Латинското царство, [[Бугарија|Бугарите]] и [[Селџуци|Селџуците]] од Икониум ([[Конија]]) (чија територија се граничела со Никеја) воделе војни меѓу себе. Во 1211 година, кај
Теодор се обидел да го докаже неговото барање на царскиот престол со назначување на [[Цариградска патријаршија|Цариградски Патријарх]] во Никеја. Во 1219 година, тој се оженил со ќерката на латинската царица [[Јоланда од Фландрија]], но умрел во 1222 година и бил наследен од неговиот зет [[Јован III Дука Ватац]].
Ред 60 ⟶ 62:
[[Теодор II Ласкарис]], синот на Јован III, се соочил со бугарска инвазија во [[Тракија]], но успешно ја одбранил територијата. Епир се побунил и склучил сојуз со [[Манфред од Сицилија]], а Теодор II умрел во 1258 година. Го наследил [[Јован IV Ласкарис]], но бидејќи сеуште бил дете негов регент бил генералот Михаил Палеолог. Михаил исто така се прогласил за цар (како [[Михаил VIII]]) во 1259 година и го одбил нападот од Манфред, епирскиот деспот, латинскиот [[Ахајско кнежество|принц од Ахаја]] во [[Пелагониската битка]].
==Повторното освојување на
[[File:Hyperpyron-Michael VIII Paleologus-sb2241.jpg|thumb|250px|Монета издадена од [[Михаел VIII Палеолог]] при прославата на ослободувањето на
Во 1260 година Михаил го започнал нападот на
Михаил бил признат како цар по неколку недели, со што Византиското Царство повторно било создадено. Ахаја била за брзо време освоена, но Трапезунт и Епир продолжиле да постојат како независни византиски држави. Царството исто така се соочило со нова закана во Османското Царство, кое се издигнало и ги поразило Селџуците.
Ред 69 ⟶ 71:
Никејското Царство било составено од најнаселениот грчки регион на Византија, со исклучок на Тракија која била под латинска/бугарска власт. Како такво, царството било способно да собере војска со добар број на војници во својот зенит (20000 војници) – оваа бројка постои во записи од војните водени против крстоносните држави.
Никејците продолжиле некои аспекти од војската на Комнените, но без бројот на ресурси со кој располагале Комнените, Никејците не можеле да соберат толкав број, ниту пак тие војски да го имаат квалитетот на војските кои царот [[Мануил I Комнин|Мануил]] и неговите претходници ги имале. Западна Мала Азија имала излез на море, со што била побогата од останатите држави кои настанале по освојувањето на
==Никејски цареви==
| |||