Вергилиј: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Отстрането уредувањето на 82.214.117.2 (разговор), вратено на последната верзија на ГП
дополнување
Ред 20:
}}
 
'''Публиј Вергилиј Марон''' (на [[Латински јазик|латински]]: ''Publius Vergilius Maro'', [[15 октомври]] [[70 п.н.е.]] - [[20 септември]] [[19 п.н.е.]], [[Калабрија]]) е- римски поет, најзначајниот претставник на [[Антички Рим|античката римска]] [[поезија]]. МуТој припаѓатворел наво времевремето на [[Цезар]]овиот наследник - [[Октавијан Август]]. Најпознато негово дело е епопејата[[еп]]от „[[Енеида]]“, во којакој поетски се прославува родот на Јулиевците. ВергилијЗа невреме гина издавалживотот, своитеВергилиј делане објавувал, но по неговата смрт, по налог на [[Октавијан Август]] далбиле да се издадатобјавени сите негови дела. По 1300 години од неговата смрт, Вергилиј бил издигнат на пиедесталпиедесталот од страна на [[Данте Алигиери]].
 
== Биографија ==
Вергилиј е роден на 15 октомври, 70 год. п.н.е. во селото АндевАнди со близина на [[Мантова]], денес во северна [[Италија]]. Овој крај бил населен со [[Келти|келтски]] и [[Илири|илирски]] племиња, па значењето на неговото име не е сосема познато. НеВергилиј не припаѓал на моќно семејство, но бил доста образован, а за тоа се погрижил неговиот татко. Во младоста одел на училиште во [[Кремона]] и во [[Милано]]. Подоцна, стигналтој пристигнал и во [[Рим]], каде што студирал [[реторика]], [[медицина]] и [[филозофија]]. Во Рим стекнал голем број пријатели, меѓу кои и императорот Август, а благодарение на неговата поддршка бил материјално обезбеден и можел да му се посвети само на пишувањето. Имал тивок и благ карактер, но бил со слабо здравје. Умрел во Брундизи, а бил погребан во [[Неапол]].<ref>„Publije Vergilije Maron“, во: ''Rimska lirika''. Beograd: Rad, 1964, стр. 96.</ref>
 
==Творештво==
Вергилиј е роден на 15 октомври, 70 год. п.н.е. во селото Андев со близина на Мантова, денес во северна [[Италија]]. Овој крај бил населен со [[Келти|келтски]] и [[Илири|илирски]] племиња, па значењето на неговото име не е сосема познато. Не припаѓал на моќно семејство, но бил доста образован, а за тоа се погрижил неговиот татко. Во младоста одел на училиште во [[Кремона]] и [[Милано]]. Подоцна стигнал и во [[Рим]] каде што студирал [[реторика]], [[медицина]] и [[филозофија]].
Во Рим, Вергилиј другарувал со елегичарот [[Корнелије Гал]] и со историчарот [[Азиниј Полион]] како и со [[Алфен Вар]], кој, заисто случајност и тојтака, пишувал песни. На овие пријатели Вергилиј им посветил некои од неговите „Пастирски песни“, и тоа: на Гал десеттата, на Полион четвртата и осмата, а на Вар деветтата. По наговор на Азиниј, Полион испеал збирка на пастирски песни по примерот на [[Теокрит]] и ги нарекол „Буколики“. Исто така, во тој периотпериод тој го напишал и дидактичкиот [[еп]] „Георгики“ кој се состои од четири книги. НикогашНе немае дапознато дознаемезначењето што значелана четвртата еклога (пасторална песна), зазашто својоттаа поет:се тааодликува имасо мистична привилегија на неискажаност на содржината.
 
Најважни дела на Вергилиј се:<ref>„Publije Vergilije Maron“, во: ''Rimska lirika''. Beograd: Rad, 1964, стр. 96-97.</ref>
Во Рим, Вергилиј другарувал со елегичарот [[Корнелије Гал]] и историчарот [[Азиниј Полион]] како и со [[Алфен Вар]], кој за случајност и тој пишувал песни. На овие пријатели Вергилиј им посветил некои од неговите „Пастирски песни“, и тоа: на Гал десеттата, на Полион четвртата и осмата, а на Вар деветтата. По наговор на Азиниј, Полион испеал збирка на пастирски песни по примерот на [[Теокрит]] и ги нарекол „Буколики“. Исто така, во тој периот тој го напишал и дидактичкиот [[еп]] „Георгики“ кој се состои од четири книги. Никогаш нема да дознаеме што значела четвртата еклога (пасторална песна) за својот поет: таа има мистична привилегија на неискажаност на содржината.
* „Буколски песни“ (''Bucolica'') - збирка од десет пастирски песни.
* „Песни за земјоделството“ (''Georgica'') - дидактички [[еп]] во четири пеења, посветен на Мецена, пријател на Август Октавијан и покровител на Вергилиј. Во епот се пее за [[земјоделство]]то, [[овоштарство]]то и [[пчеларство]]то. Ова дело се смета за најдобар дидактички еп во [[Римска книжевност|римската]] и во [[Хеленска книжевност|хеленската книжевност]].
* „Енеида“ - еп во 12 пеења, напишан по угледот на [[Хомер]]. Во него се опеани доживувањата на Енеј по поразот на Троја, доаѓањето во Италија, борбите во Латија со домашното население и со рутулскито крал Турно. Вергилиј не го завршил епот, а последната негова желба била делото да се запали, но на интервенција на императорот Август, тоа не било направено.
* „Вергилиевиот додаток“ (''Appendix Vergiliana'') - кратки песни зачувани под името на Вергилиј, чија автентичност не е потврдена.
 
==Значење и влијание==
Во првото пеење на „[[Пеколот (Божествена комедија)|Пеколот]]“, [[Данте Алигиери|Данте]] го нарекува Вергилиј „светлост и глава на поетите“, велејќи дека е поклоник на неговите ремек-дела и дека од него го усвоил убавиот стил,<ref>Dante Aligijeri, ''Pakao''. Beograd: Rad, 1961, стр. 5-6.</ref> а во второто пеење, за него вели: „ти учител си, водач и мој господар“,<ref>Dante Aligijeri, ''Pakao''. Beograd: Rad, 1961, стр. 13.</ref>
 
== Наводи ==
{{наводи}}