Големата експлозија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот: козметички промени
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-Втората Светска војна +Втората светска војна)
Ред 12:
За време на 1930-тите години други идеи биле предложени како нестандардно космолошки за да се објаснат Хабловите набљудувања, вклучувајќи го и моделот на Милне, осцилаторниот универзум (оргинално претпоставен од Фридман, но спротиставен од страна на Ајнштајн и Толман).
 
После [[Втората Светскасветска војна]] се појавуваат две теории за тоа како настанал [[универзум]]от. Едниот е моделот на [[Фред Хојл]] кој вели дека универзумот е во строг ред од кој не отстапува и нема никакви придвижувања додека според теоријата на Леметр наречена голема експлозија која што ја застапувал и проширувал [[Георги Гамов]] кој ја вовел нуклеосинтезата на големата експлозија, а неговите помошници Ралф Алпхер и Роберт Херман ја претпоставиле космичката бранова радијација. Најпрво оваа теорија била исмејувана но во 1964 таа е прифатена како најдобра теорија за настанувањето на универзумот.
 
Големи достигувања во врска со теоријата за големата експлозија се постигнуваат во 1990-тите години како резултат на големите [[телескоп]]и како што се Хабл биле телескопот како и анализите од сателитот ЦОБЕ. Космолозите сега имаат речиси прецизни мерки на повеќето параметри за моделот на големата експлозија и имаат направено неочекувани откритија дека растењето на [[универзум]]от се забрзува.