|
Овие петмина биле одбрани за да ја реализираат визијата на Ришелју за нов вид на драма која ќе ја нагласува доблеста. Ришелју им ги презентирал своите идеи, кои писателите ги изразувале во драмска форма. Меѓутоа, барањата на Кардиналот биле премногу ограничувачки за Корнеј, кој се обидувал да твори надвор од границите дефинирани од Ришелју. Ова ќе доведе до караница помеѓу драмскиот писател и неговиот вработувач. Откако му завршил првичниот договор, Корнеј ги напушта Les Cinq Auteurs и се враќа во Руен.
=== QuerelleРасправата duза CidСид ===
Во годините што следуваат по неговиот раскин со РишелјуРишелје, Корнеј го пишуванапишал делотосвоето коенајдобро седело смета за негова најдобра драма. Сид„Сид“ (''Le Cid''), (al[[арапски]]; ''Al sayyid на арапски''), езасновано базирана наврз драмата ''Mocedades del Cid'' (1621) од [[Гијем де Кастро]] (''Guillem de Castro''). ИИнаку, двете драми се базиранитемелат наврз легендата[[легенда]]та за Родриго Дијаз де Вивар (''Rodrigo Díaz de Vivar'') (со прекар ''El Cid Campeador''), воена фигура во Средновековна [[Шпанија]].
Оригиналното издание на драмата од 1637 година е со поднаслов трагикомедија, со што јасно дава до знаење дека намерно не ја почитува класичната поделба на трагедија и комедија. Иако Сид„Сид“ постигнува огромен успех, станува предмет на жестока дискусија во врска со нормите на драмската практика, позната како „Расправа за Сид“ (''Querelle du Cid или Расправа за Сид''). Француската академија на Кардиналот РишелјуРишелје го признала успехот на драмата, но била одлучна дека драмата е неправилна, делумно затоа што не ги почитувала класичните единства на време, место и дејство (единството на време пропишува дека сите дејства во една драма мора да се одвиваат во времена рамка од дваесет и четири часа, единството на место дека мора дејството да се одвива само на едно место, а динството на дејство, дека содржината мора да биде сконцентрирана околу еден единствен конфликт или проблем). Новоформираната Академија претсавувала тело кое ја осигурувало државната контрола над културната активност. Иако обично се преокупирала со правењето напори за стандардизација на Францускиот јазик, лично Ришелју наредил да се направи анализа на Сид„Сид“.
Биле подигнати обвинувања за неморал на драмата, во форма на една позната кампања со памфлети. Овие напади се базирале врз класичната теорија дека театарот е место на обликување на моралот. Сугестиите на Академијата во врска со драмата се изразени во делото на [[Жан Шапелен]] (''Jean Chapelain''), ''Sentiments de l'Académie française sur la tragi-comédie du Cid'' (1638). Дури и истакнатиот писател Жорж де Скудери остро ја критикувакритикувал драмата во неговото дело ''Observations sur le Cid'' (1637). Расправијата станала преголема за Корнеј, кој одлучил да се врати во Руен.
Расправијата станала преголема за Корнеј, кој одлучил да се врати во Руен. Кога една од неговите драми добива лоша критика, Корнеј се повлекува од јавниот живот.
=== Одговор на Querelle du Cid ===
| 