Цвеќарство: Разлика помеѓу преработките

Цвеќарската култура ги вклучува билките со отворен простор, како што се [[повеќегодишно растение|многугодишно растение]] и двогодишни растенија, собни билки, саксиени билки, сецкан цвет и цвеќе со пратечко зеленило. За разлика од [[расад (хортикултурни)|расадни производи]] кои се бават продукција на [[садници]] дрвенасти билки ([[Дрво|дрва]], [[Жбун|жбун]] и [[Лијана|Лијана]]), цвеќрството опфаќа вооглавно зељести билке, но се бави и со мали број дрвенасти и полудрвенасти видови кои со својот хабитус, низок раст, раскошни цветови или техники на огдледувања и размножувања се слични на зељестите многугодишни растенија. Такви се на пример [[Роза|розата]], која, иако е дрвенаста билка, припаѓа на цвеќарството. Исто така многемногу билки кои имаат вредност за [[Фармација|фармација]] истовремено се и декоративни ([[перуника]], [[божур]], [[невен (биљка)|невен]]...). Билките во сад за ентериер опфаќаат цветнодекоративни и лиснодекоративни билкебилки кои се често дрвенасти билкебилки [[Тропски|тропски]] и [[Суптропски клима|суптропски]] во подрачја како што се [[фикус]]и, [[филодендрон]]и, [[палма]]... ПоединиПоединечни поградинарски култури, како [[зелка]], имаат декоративен вид кои се предмет на произведување и примена преку цвеќарството.<ref>Janick, J. (1986): Horticultural Science. Fourth edition. W. N. Freeman Company. New York</ref>

Производството на цветната култура се обавува во [[стаклена градина|стаклена градина]] со контролисанииконтролирании услови, каде се регулира [[температура]], [[влага]] и [[осветлување]], или на отворено, а испоручува во контејнери како репро материјал без сечениот цвет.

Индустријата на сечениот цвет е посебна област на цвеќарството и [[технологија]] во овојата област каде опфаќа низа постапки со кои се добива квалитетен и економичен производ со оптимална продуктивност а тоа се размаци на садње, сечење на цветоовицветови (пинсирање), [[фертиригација]] итн. За овој сегмент на цвеќарството важно е и како да се постигне што поголема трајност на приозводот по берба, како да се складира, чува и пакува, што е предмет на изучување на постхарвест [[Физиологија|физиологијата]].<ref>Мијановић, О. (1979): Цвеќарството, прв дел (општ дел, саксиска култура, сечено цвеќе во стаклениците, саксиско цвеќе). Шумарски факултет (скрипта)</ref>

Развојот, преку [[оплеменување на билките|оплеменување на билките]], и синтеза на нови [[врсти|сорти]] е главна преокупација на цвеќарството денас. Потреба за нов [[таксон]] во цвеќарството е стален. Од извештајот на Европската канцеларија за билни сорти (CPVO -Community plant variety office) за 2008. година се гледа дека во периодот 1999-2008 година е поднесено околу 15.500 барања за регистрација и заштита на сортите на украсните билаки. Само уво 2008 година. поднесено е 1631 барање што е убедливо најмногу во споредба со останатите групни билки (агрикултурни билки, [[овошје]] и [[зеленчук]]м) и предстаавува 54,2% од свите барања. Розите и [[Хризантема|хризантеме]] од почетокот на работата CPVO биле најважни таксони на основа на податоците на Канцеларијата, а после тоа [[Мушкатла|пеларгонијуми]], [[liliaceae|љиљани]], гербер и многи други, од година до година.<ref>http://www.cpvo.europa.eu/documents/Rapportannuel/AR2012_EN.pdf</ref>