Википедија

Мишел Уелбек: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
с наместо {{цитат}} > {{цитатник}}
Ред 118:
Дефиницијата на човекот и животното е централна тема во хуелбековското дело. Во повеќе романим авторот прави паралела меѓу животинското во човечките односи и нивната привидна социјабилност. Луѓето се животни водени од своите инстинкти и идеали. ''[[Елементарни честички]]'' нуди многу споредби меѓу човечките и животинските заедници.
 
{{ЦитатЦитатник| Грубоста и доминацијата, кои постојат во животинските заедници, се изразуваат веќе кај шимпанзото (''Pan troglodytes'') со чинови на суровост кон послабото животно. Овој стремеж го достига врвот кај примитивните човечки заедници, а во развиените заедници кај детето и кај младиот адолесцент.}}<ref>''Les Particules Élémentaires'', J'ai Lu, {{p.|46}}.</ref>
 
Авторот зборува за повисок вид, создаден од ловештвото, правејќи портрет на своите претходници.
 
{{ЦитатЦитатник| Тој болежлив и злобен вид, што одвај се разликува од мајмунот, кој во себе носи толку благородно вдахновение. Тој вид, измачен, спротивставен, индивидуалистички и кавгаџиски, што носи неограничен егоизам, и понекогаш е способен за невидена експлозија на насилство, никогаш не престанува да верува во добрината и во љубовта.}}<ref>''Елементарни честички'', J'ai Lu, {{p.|316}}.</ref>
 
Дијалектиката ма човекот и неговата анималност е релативно песимистичка во хуелбековото дело. Додека животното не страда од патологиите на човековата социјалбилност (себичност, страст), човечкото суштество не може да се лиши од своите предаторски инстинкти кои не се компатибилни со поставените вредности (љубов). Овој социјален дарвинизам е позасилен во сексуалните слободни заедници.
 
{{ЦитатЦитатник|Како ретка појава, вештачка и задоцнета, љубовта може да процвета само во посебни ментални услови, што ретко се собираат, поради сите точки спротивставени на слободата на обичаите со што се картактеризира модерното време(…) Љубовта како способност да се објасни другиот пол преку едно сакано суштество, ретко опстојува во една година на сексуално лутање, никогаш во две.}}<ref>''Ширење на доменот на борба'', J'ai Lu, {{p.|114}}.</ref>
 
==== Религија ====
 
Запрашан по појавата на ''[[Покорување(роман)|Покорување]]'', Бруно Вијарди, специјалист за Мишел Уелбек, истакнува дека {{цитатЦитатник| религиозното прашање е присутно од почетокот}} во делото на Мишел Уелбек :
 
: {{цитатЦитатник|Го прогонуваше можноста за исчезнување на религијата Ѕелбек не верува во Господ. Но, тврди дека ни едно општество не може да опстане без религија, така ќе се самоубие, зашто со семејството, религијата одговара на основната социолошка потреба а тоа е да го поврзе луѓето и да даде смисла на нивното постоење. Оттаму, неговиот очај: идејата за големата празнина...
 
: Тоа е причината зошто тој толку многу се интересира за религиите без трансцендентиот Господ на кој [[Пјер Леру]] или [[Огист Конт]] толку се надевале во 19 век. Треба да се прочитаат ''[[Елементарни честички]]'' за да се согледа тоа и во извесни делови од ''[[Мапата и просторот]]''. Не ги знам причините за одбојноста кон исламот, изгледа дека се лични, но повеќепати го потврдил непријателството за секој [[монотеизам]]. Од таа перспектива, исламот е најтранцедентната религија. КОлку повече луѓето си замислуваат дека Господ е апсолутен, неговиот закон е уште потирански. Оттаму, најверојатно, насловот ''Покорување''}}<ref>{{Lien web|langue= |format= |auteur= |lien auteur= |coauteurs= |url=http://tempsreel.nouvelobs.com/culture/20141218.AFP3608/il-ne-faut-pas-lire-houellebecq-au-premier-degre-dit-un-specialiste-de-son-oeuvre.html |titre="Il ne faut pas lire Houellebecq au premier degré", dit un spécialiste de son oeuvre |série= |jour=18 |mois=décembre |année=2014|site= |éditeur= |isbn= |page= |citation= |consulté le=8 février 2015|id= |libellé= }}</ref>.
Ред 140:
 
=== Избор на стилот според авторот ===
:{{ЦитатЦитатник| Јас никогаш не сум прифатил, без да дадам завет со срцето, технички перетераности од некој автор « формалист-[[издание на Минуи|Минуи]] » за да постигнам некаков безначаен резултат. За да бидам во игра, често си ја повторувам реченицата од Шопенхауер: {{Цитат|Првиот''„Првиот — и практично единствен — услов за добар стил, е да имаш што да кажеш.}}“''}} — Уелбек, « Така ги пишувам моите книги »<ref>Entretien avec F. Martel, {{p.|199}} — cité par Noguez, 2003 {{p.|100}}.</ref>.
 
Првите концепции на авторот за стилот на пишување се појавуваат во неговиот есеј за [[Х.П. Ловкрафт]] (1991). Ако тука ја објаснува важноста ни улогата на стилот во изразувањето на идејата, Уелбек подоцна нема да престане потсетува на несериозноста на чисто формалното истражување. Тој го опишува и го анализира својот сопствен стил на следниот начин :
 
:{{цитатЦитатник|Изгледа некои ментални состојби ми се мошне специфични ; особено онаа што се толкува со најава смирувачки предлози кои предизвикуваат апсурдно дејство<ref>Houellebecq, Entretien dans ''Nouvelle Revue Française'' (?).</ref>.}}
 
=== Стилот на Уелбек : синтакса и постапка ===
Ред 153:
Но, стилот обично е автономен, поврзан единствено со [[јазичен регистер|јазичниот регистер]] : Уелбек користи понекогаш литерарен регистер, во некои пасажи или мошне точно (термини, реченици, коњугации), по примерот на : „ дали таа дваетес и пет години се придржуваше на режимот за слабеење со застрашувачка строгост та нејзината судбина не омекна “. Главно, писателот користи регистер на клоквијалниот француски јазик што Ногез го опишува како « оној на прозата од написите на научната вулгаризација“ често стремејќи се кон регистерот на говорниот јазик („ цел оној штос“)<ref name="havrsp Noguez p97-108"/>.
 
:{{ЦитатЦитатник|[[Жеф Кунс]] стана од местото, со раце подадени напред со одушевен полет. Седнат наспроти него на кауч од бела кожа, делумно покриен со свила, малку стуткан, [[Дамијан Ирст]] се чинеше како да сака да направи забелешка; лицето му беше зацрвенето, мрачно. Двајцата носеа црн костум — оној на Кунс со фини пруги — со бела кошула и црна вратоврска. Меѓу нив, на ниска маса стоеше кошничка со слатки, но ни едниот ни другиот не обрна внимание на тоа ; Ирст пиеше Бадвајзер Лајт.}} — ''Мапата и просторот'', прв параграф.
Според Ногез, стилот се одликува со „ низа лексички и синтактички феномени“ кои го зајакнуваат прозаичниот став на нештата, или го покажуваат отсуството на емоција или депримираноста на нараторот, преку употребата на голем број [[литоти]], описи и детали. Китичарите го забележуваат завршетокот на сложените параграфи со едноставна и банална реченица која, „наметнува извесна резигнација“ или среќна исполнетост.
:{{цитатЦитатник| Не можеше да се сети на својата последна ерекција ; очекуваше бура}} — ''Елементарни честички'' {{p.|27}}.
:{{цитатЦитатник|Изговарам неколку реченици за скандинавските норми и за комутацијата на мрежите ; Шнабел во одбрана се стутка на столот; ''ќе побарам кррем-карамел''}} — ''Ширење…'' {{p.|68}}.<!--
 
Le style se révèle également par de nombreux autres procédés. L’auteur emploie régulièrement des adjectifs (souvent négatifs) de manière inhabituelle ou surprenante, pour signifier les jugements péremptoires, sans nuance ou hâtifs du narrateur ou des personnages.
Ред 167:
Noguez remarque également l'abondance des marques lexicales ou grammaticales de la scientificité, l'emploi d’une riche panoplie de formes adverbiales destinées à pondérer les énoncés et à leur donner un caractère incontestable, qu'il justifie par l'ambition d'un discours de [[vérité]], plus proche de l'essai ou de l'étude sociologique que du roman. Cet aspect est peut-être renforcé par l'usage du ''[[name dropping]]''.
 
:{{CitationЦитатник|Ce n'est pas aussi compliqué qu'on le raconte, les relations humaines : c'est souvent insoluble, mais c'est rarement ''compliqué''.}} — ''Plateforme''<ref>Michel Houellebecq, ''Plateforme'' (2001), éd. J'ai lu, 2007 {{ISBN|978-2290-32123-2}}, {{p.|159}}.</ref>.
 
Selon [[Simon St-Onge]], l'ensemble de ces procédés vise à mettre en évidence « la précarité des pratiques langagières »<ref name="stonge">Simon St-Onge, ''De l'esthétique houellebecquienne''.</ref>.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Мишел_Уелбек“