Истокот е црвен: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с fixing dead links |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
'''„Истокот е црвен“''' ([[кин.]] 东方红, [[пинјин]]: ''Dōngfāng hóng'', [[ВП:ТК|мактр.]] „Дунгфанг хунг“)
Песната се пуштала по [[разглас]] во секој град и село во мугри и на зајдисонце. Програмата почнувала со „Истокот е црвен“, а завршувала со [[Интернационала]]та. Секој ден учениците морале да ја пејат песната во хор на првиот час, пред да почне наставата. Во овој период [[Тјен Хан]], авторот на официјалната химна „[[Марш на доброволците]]“ бил затворен, и затоа таа не била во употреба.
Подоцна во 1969 мелодијата на песната е вметната во славниот „[[Концерт за Жолтата Река]]“ од [[Јин Ченгцунг]], кој пак се заснова на композицијата „[[Кантата за Жолтата Река]]“ од [[Сјен
Заради тесноповрзаноста со [[Културна револуција|Културната револуција]], по доаѓањето на [[Денг Сјаопинг]] во доцните 1970-ти години песната насекаде престанала да се изведува и пушта. Денес во Кина таа се смета за неубав спомен од времињата на [[култ на личноста|култот]] за [[Мао Це Тунг|Мао]] и речиси насекаде е заменета со „[[Марш на доброволците]]“, чијшто текст никаде не ја споменува ниту партијата, ниту Мао. Во скекојдневен контекст „Истокот е црвен“ денес може да се чуе на електронски запалки со ликот на Мао, кои се популарни туристички сувенири.<ref>"Балсамирање на Мао", http://www.theage.com.au/articles/2004/10/22/1098316847424.html, проверено 4 мај 2008 {{en}}</ref>
Мелодијата на песната сè уште се одѕвонува на секој час дневна светлина од кулата на зградата на управата во [[Шангај]], како и на [[
== Текст ==
Ред 52:
Ху'ар-хеј-јо, та ше женмин да џиусјинг! <br />
<br />
Мао
Та ше уомен ди дајлужен <br />
Уејле џиенше
Ху'ар-хеј-јо, лингтао вомен сјанг чиенџин! <br />
<br />
|