Спартаково востание: Разлика помеѓу преработките

|casualties2=Нема точни информации, но бројките се големи<br />(50, 1.000, или 4.000 убиени низ [[Децимација (Римска армија)|децимација]])

}}

 

 

Вознемирен од вестите за постојаните напади над римските села и градови и за успесите на робовите, [[Римски сенат|римскиот сенат]] одлучил да испрати осум легии под строга команда на војсководецот Марк Лициниј Крас. По големиот број на битки, војната конечно завршила во 71 п.н.е кога робовите, соочени со Крас, дознале дека легиите на [[Гнеј Помпеј|Помпеј]] и [[Марк Терентиј Варо]] им се доближуваат од зад грб за да им постават стапица, поради што тие одлучиле да го нападнат Крас по што биле потполно поразени.

Во првиот век пред новата ера, [[гладијатор]]ските борби биле многу популарен начин на забава во [[Римска Република]]. Неколку гладијаторски школи, т.н., луди (''ludi''), биле основани ширум Италија за обука на робовите за гладијаторските натпревари.<ref name="Smith:Gladiatores574.">Smith, Greek and Roman Antiquities, [http://www.ancientlibrary.com/smith-dgra/0581.html „Гладијатори“, стр. 574.]</ref> Во овие школи се тренирале криминалци, воени заробеници (кои се сметале за робови) и слободни луѓе кои одлучиле да заработуваат борејќи се во арените.<ref>Mommsen, The History of Rome, стр. 3233–3238</ref> Во 73 година п.н.е., во школото на [[Лентул Батијатиј]] во [[Капуа]], група од околу 200 гладијатори планирале бегство. Кога нивниот план бил откриен, околу 70 од нив зграбиле кујнски прибор и успеале да се ослободат и да стигнат до гладијаторските мечеви и штитови.<ref>[[Плутарх]], [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Crassus*.html#8 Крас, 8:1–2] Плутарх тврди дека побегнале 78 робови</ref><ref name="Апијан116">[[Апијан од Александрија]], [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Appian/Civil_Wars/1*.html#116 Граѓански војни, 1:116]Апијан вели дека побегнале „околу седумдесет“</ref><ref name="Ливије95">Livy, [http://www.livius.org/li-ln/livy/periochae/periochae091.html#95 Periochae,95:2] Ливиј тврди дека побегнале околу 74</ref><ref name="FlorusE2.8.">Флориј, [http://en.wikisource.org/wiki/Epitome_of_Roman_History/Book_2#8 Epitome, 2.8.] Флориј вели дека побегнале „повеќе од триест луѓе“.</ref>

 

 

Оваа група на робови на лесен начин победила мала група на римски војници (испратени од Капуа), по што се вооружале со воени мечеви и штитови.<ref>Плутарх, [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Lives/Crassus*.html#9 Крас, 9:1].</ref> Изворите често се контрадикторни во однос на тоа што правела оваа група непосредно по бегството од лудусот, но сите се сложуваат дека одредено време тие ограбувале и пустошувале низ Капуа, регрутирајќи нови робови, за на крај да се повлечат во одбранбена позиција на планината [[Везув]].<ref>Флориј и Апијан тврдат дека робовите се повлекле на Везув, додека, пак, Плутарх споменува само „брдо“ во приказната за [[Гај Клавдиј Глабер|глаберовата]] опсада на кампот на робовите.</ref>.