Теорија за релативноста: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 42:
Второ, специјалниот релативност се применува кај [[елементарна честичка|елементрните честички]] и нивните заемодејства, додека пак општиот релативност се применува во [[космологија]]та и астрофизиката како и во астрономијата.<ref name=relativity/>
 
Трето, специјалниот релативност беше целосно прифатен од заедницата на физичарите до 1920 г. Оваа теорија забрзано стана значаен и потребен алат за теоретичарите и [[опит]]ниците во новите полиња на [[атомска физика|атомската физика]], [[нуклеарна физика|нуклеарната физика]] и [[квантна механика|квантната механика]]. ОпштиотОпштата реалтивитетрелативност, се покажал дека е неупотреблив. Се покажало дека има мала применливост во опитите бидејќи скоро сите примени биле со астрономски големини. Се чинела ограничена за правење на мали незначајни исправки на предвидувањата на Њутновата теорија за гравитацијата.<ref name=relativity/>
 
Конечно, [[тензор|математиката на општиот релативност]] се покажала како многу тешка. Како последица теоријата била позната на одрден број на луѓе, и постоеле само неколку луѓе кои целосно ја разбирале општата теорија, но сето ова за теоријата било негирано од [[Ричард Фејнман]]. Околу 1960 г. се засилува интересот за општиот релативност со што теоријата има централно значење во физиката и астрономијата. Новите математички методи кои се применети во општиот релативност значително ги олесниле пресметките. Одовде се добиени најразлични физички концепти. Исто така со откривањето на нови астрономски [[појава|појави]], во кои општиот релативност е од важност го засилија интересот за теоријата. Вакви астрономски појави биле [[квазар]]ите (1963 г.), 3 К [[микробраново позадинско зрачење]] (1965 г.), [[пулсар]]ите (1967 г.), и со откривањето на првите кандидати за [[црна дупка]] (1981 г.).<ref name=relativity/>