Распнување на крст: Разлика помеѓу преработките

'''Крусификција''' или '''распнување на крст''' (лат. ''Crucifixio'') е антички метод на егзекуција, кајшто субјектот е прикован на голем дрвен крст и оставен да виси до смртта. Оваа форма на егзекуција постоела неколку векови пред новата ера. Жртвата била приковувана на крстот, со рацете заковани на хоризонталната греда на крстот. Причината за смртта од распнувањето е задушување, бидејќи градниот кош е раширен и вдишувањето е оневозможено.<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057;query=entry%3D%23113561;layout=;loc=xei%2Fr Liddell and Scott on χείρ]. Cf. [http://www.apu.edu/infocus/2002/03/crucifixion/ The Science of the Crucifixion].</ref>

 

 

 

Крстот како симбол на распнувањето на Исус и неговото воскреснување станал заштитен знак на [[христијанство]]то дури некаде во 2. или 3. век од новата ера.<ref>Minucius Felix speaks of the cross of Jesus in its familiar form, likening it to objects with a crossbeam or to a man with arms outstretched in prayer ([http://www.ccel.org/fathers2/ANF-04/anf04-34.htm#P5713_906729 Octavius of Minucius Felix,] chapter XXIX).</ref>

{{reflist}}