Дијалекти на македонскиот јазик: Разлика помеѓу преработките

{{legend|#D8CB64|СерСерско-Драмадрамско-Лагадинлагадинско-Неврокопскиневрокопски}}

# [[СерСерско-Драмадрамско-Лагадинлагадинско-Неврокопскиневрокопски дијалект]]<ref> str. 249- 252 Makedonski jazik za srednoto obrazovanie- S.Bojkovska, D.Pandev, L.Minova-Ǵurkova, Ž.Cvetkovski- Prosvetno delo AD- Skopje 2001</ref>

Највеќето дијалекти ја имаат самогласката {{IPA|/ɛ/}} од првобитното ''ě'' (''ѣ'', [[јат]]), но во источните региони ě се развило во {{IPA|/a/}} по {{IPA|/c/}}: источно ''цал'', западно ''цел''. Покрај ова, во најисточните делови на [[Егејска Македонија|Егејска]] и [[Пиринска Македонија]] нагласеното е ''ě'' звучи како {{IPA|/a/}} или {{IPA|/æ/}}. Кај егејските дијалекти пак, ова се јавува безусловно, додека пиринскиот [[Серсерско-Драмадрамско-Лагадинлагадинско-Неврокопски дијалект|неврокопски дијалект]] има {{IPA|/^ja/}} доколку во следниот слог има задна самогласка, и има {{IPA|/ɛ/}} доколку има предна самогласка.

Што се однесува до согласните карактеристики, западните дијалекти се разликуваат од источните по тоа што го губат гласот ''х'' (освен во [[Тетово]], [[Гора]] и [[Корча]]) и гласот „в“ во меѓусамогласна позиција (освен во Мала Река и делови од Костур-Корча): „глава“ = ''гла'', „глави“ = ''глај''. Источните дијалекти го задржуваат гласот „х“ (освен Тиквешко-мариовскиот и кумановско-кривопаланечкиот) и меѓусогласното „в“. Источните дијалекти се карактеризираат и со [[епентеза|епентетичко]] „в“ пред првичното „о“, каде западните дијалекти имаат епентетичко „ј“: источно „ваглен“, но западно „јаглен“. Двофонемските рефлекси се најкарактеристични за говорите во [[Егејска Македонија|Егејска]], [[Пиринска Македонија]], Костур-Корча и [[Охрид]]-[[Преспа]]. [[СерСерско-Драмадрамско-Лагадинлагадинско-Неврокопскиневрокопски дијалект|СерСерско-Драмадрамско-Лагадинлагадинско-Неврокопскиотневрокопскиот дијалект]] се карактеризира со низа фонемско [[палатализација|палатализирани]] согласки.