Среден век: Разлика помеѓу преработките

Депопулацијата, деурбанизацијата и [[Западно римско царство|варварските напади]] коишто започнале во Доцната антика продолжиле и во Раниот среден век. Варварските освојувачи формирале нови царства на урнатините од Западното римско царство.

Во 7-от век, наследниците на Мухамед, ги освоиле [[Северна Африка]] и [[Блискиот Исток]] коишто некогаш биле дел од Источното римско царство ([[Византија]]), и ги присвоиле кон Исламското царство. И покрај тоа што имало значителни промени во општеството и политичките структури и прекинот со [[Антика|Антиката]] не бил целосен, сепак тоа не ја спречило големото Византиско царство да опстане и да остане голема сила. [[Јустинијановиот Кодекс]], којшто воедно бил и кодекс на закони на царството, бил ценет и пошироко. На запад повеќето царства ги вклучиле постоечките римски институции во својот состав, додека пак, ширењето на христијанството во Западна Европа предизвикало зголемување на бројот на манастири. [[Империја на Франките|Франките]] предводени од [[династијата на Каролинзите]] создале царство којашто го зафаќала поголемиот дел од [[Западна Европа]]. Империјата на Каролинзите се распаднала во 9-ти век кога им подлегнала на притисоците од инвазијата на [[Викинзи|Викинзите]] од север, [[Маѓарите]] од исток и [[Сарацените]] од југ.

За време на Развиениот среден век, којшто започнал по 1000-тата година од н.е. бројот на населението во Европа се зголемил, во голема мера тоа се должело на технолошките и земјоделските новитети коишто овозможиле развивање на трговијата и зголемување на доходите. Два од начините на коишто општеството било организирано во Развиениот среден век се, [[тимаро- спахискиот систем]] којшто претставува организација на граѓаните од селата коишто биле потчинети од благородниците и [[Феудализам|феудализмот]]- политички состав каде што витезите и понискиот слој на благородници биле обврзани да извршуваат воена служба кај нивните господари во замена за изнајмување на земјиште и чифлизи. [[Крстоносни војни|Крстоносните војни]], коишто за прв пат се случиле во 1095 година, претставувале воени обиди од страна на западно-европските христијани,чијашто цел била да се поврати контролата над [[Света земја |Светата земја]] од Блискиот Исток којашто била одземена од [[Ислам|муслиманите]]. Кралевите станале шефови на централизирани држави, го намалиле криминалот и насилството но со тоа идеалот за обединување на [[Историја на христијанството|христијанскиот народ]] бил се подалечен. [[Схоластика|Схоластиката]], филозофијата коишто во прв план го ставиле здружувањето на верата со разумот и основањето на [[Универзитет|универзитети]], претставувале обележје на интелектуалниот живот. Филозофијата на Тома Аквински, сликите на Џото, поезијата на [[Данте Алигиери|Данте]] и [[Џефри Чосер|Чосер]], патувањата на [[Марко Поло]] и архитектурата на [[готските катедрали]] како Шартр се дел од извонредните достигнувања од овој период.

Тешкотиите и несреќите меѓу кои гладот, чумата и војната се сметаат за обележје на Доцниот среден век се, а воедно тие довеле и до намалувањето на популацијата во Западна Европа. Во периодот од 1347 година до1350 година , [[Црна смрт|Црната Смрт]] понела со себе околу една третина од Европската популација. Паралелно со војувањето меѓу државите, граѓанската војна и селанските буни имало и контроверзии, ерес и раскол во Црквата и сите заедно ја отсликувале состојбата во царствата. Културните и технолошките достигнувања му дале нов лик на Европското општество а со тоа го означиле крајот на Доцниот среден век и почетокот на [[Раниот модерен период]].

== Етимологија и периодизација ==

Средниот век е еден од трите главни периоди во најдолготрајната шема којашто ја прикажува анализата на [[европската историја]]: класичната цивилизација или [[Антика|антиката]], средниот век и современиот период.

== Развој на концептот==