Бигорски манастир: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 36:
}}
 
'''Бигорскиот манастир''' е манастирски комплекс кој се наоѓа на патот помеѓу [[Гостивар]] и [[Дебар]] во непосредна близина на селата [[Ростуше]], [[Битуше]], [[Велебрдо]] и [[Требиште]], по течението на реката [[Радика]] во [[Западна Македонија|западна]] [[Република Македонија|Македонија]].<ref name="Бигорски">[http://www.gostivar.com/bigorski/?jazik=mk Манстир Јован Бигорски] </ref>.
 
'''Бигорскиот манастир''' е манастирски комплекс кој се наоѓа на патот помеѓу [[Гостивар]] и [[Дебар]] во непосредна близина на селата [[Ростуше]], [[Битуше]], [[Велебрдо]] и [[Требиште]], по течението на реката [[Радика]] во [[Западна Македонија|западна]] [[Република Македонија|Македонија]]<ref name="Бигорски">[http://www.gostivar.com/bigorski/?jazik=mk Манстир Јован Бигорски] </ref>.
 
== Историја ==
 
Според Бигорскиот поменик, манастирот бил основан од страна на монахот Јован во [[1020]] година, а во [[16 век]] манастирот бил разрушен од страна на [[Отоманска империја|Отоманската власт]] и од целиот комплекс останал само како малатамала црква. Од помениците исто така се дознава дека манастирот бил повторно обновен во [[1743]] година, од страна на јеромонахот Иларион кој бил ѝи првиот игумен на Бигорскиот манастир во поново време.
 
Името на манастирот доаѓа поради фактот што објектот бил изграден од [[бигор]]. Бигорскиот манастир го сочинуваат [[Црква „Св. Јован Бигорски“ - Ростуше|манастирската црква]] која е посветена на [[Јован Крстител]], костурницата, сместена до самата црква, сејменската одбранбена кула, комплексот манастирски конаци, како и новоизградените гостински конаци.<ref name="Бигорски"/>
Ред 49 ⟶ 48:
=== Иконостас ===
 
Манастирот Свети Јован Бигорски надалеку е познат по својот иконостас. Тој бил изготвен од страна на Петре Филипов - Гарката од селото Гари. Него го правеле занаетчијскитезанаетчиските раце на [[Петре Филипов]] - Гарката од селото [[Гари]]. Заедно со брат му [[Марко Филипов]], [[Макрариј Фрчковски]] од [[Галичник]] и [[Аврам Дичов]] со синовите Васил и Филип од родот Филиповци од [[Осој]] во периодот од [[1829]] до [[1835]] година, успевајќи да создадат прекрасна артистичка дрвена постапка.<ref name="Бигорски"/>
 
Иконостасот е поделен во шест хоризонтални појаси. Првиот во основата е составен од правоаголни полиња на кои има орнаменти од флората и фауната. Вториот појас, во кој се поместени престолните икони, завршува со фигура на [[орел]] со раширени крилја. Третиот појас е поделен на три помали хоризонтални разделби во кои симетрично се распоредени ангели, гроздови, гранки од винова лоза и др. Над нив се наоѓаат два реда икони - празнични и со претстави на [[Апостол|апостолите]]. Во централната партија се наоѓа големиот [[крст]] на којшто е претставено [[Христово Распетие|Христовото Распетие]]. На обете страни од крстот стојат фигури на змеј од чии усти се креваат иконите на [[Јован Крстител]] и [[Пресвета Богородица]].<ref name="Бигорски"/>
Ред 55 ⟶ 54:
=== Икона на Јован Крстител ===
 
Покрај [[иконостас|иконостасот]], манастирот е познат и по иконата на Св. [[Јован Крстител]] за која се верува дека има чудотворна моќ. Според преданието, [[икона|иконата]] ја нашол монахот Јован во [[1020]] година. Таа сама дошла до местото каде што подоцна бил изграден манастирот и лебдела над изворите на реката [[Радика]]. Во [[16 век]], во времето на султанот [[Селим II]], [[Османлии|Османлиите]] го запалиле манастирот а иконата мистериозно исчезнала за да потоа уште помистериозно се врати неоштетена. Во манастирските списи е запишано дека иконата на свети [[Јован Крстител]] 35 години не била заштитена и дека дури во [[1885]] година иконата е обложена со [[Сребро|сребрен]] оклоп. На иконата [[Јован Крстител]] е претставен како [[светец]]-трирачник. Се верува дека лотретата рака е благосвувачка и дека иконата им помага на родителите кои не можат да добијат деца. <ref name="Бигорски"/>
 
=== Легенда ===
 
Според [[легенда|легендата]], некој [[бег]] од [[Албанија]] во текот на [[16 век]] дошол во манастирот на поклонение. Наредната година тој добил син и сиот свој имот му го подарил на „Свети Јован“. Тој ветил и дека ќе праќа маслиново масло во манастирот зашто такво масло се произведувало на неговиот имот. Денеска месние жители сметаат дека на имотот на бегот постои табла на која е испишано името на светецот.
==Светите Мошти==
 
==Светите Моштимошти==
Во наосот на големиот кивот изработен 1834 година по нарачка на игумен Арсениј има делови од моштите на Св.Марина, Св. Параскева,Св.Евстатиј , [[Свети великомаченик Пантелејмон]], Св.Јаков брат Божји,[[Свети Јован Крстител]], Св.Трифун,Св.Харалампиј и Св.Кирик и Јулита.Моштите се донесени од Хаџи Наќе од Белчица во 1820 од Цариград. Во кивотот исто така е вградена честица од чесниот Крст донесена во 2ооо година.
 
Во Олтарот се чуват исто така мошти и тоа на Св.Агатангел Битолски,[[Св.Климент Охридски]],Св.Климентиј Римски,Св.Серафим Саровски,Св.Јован Руски,Св.Варвара,Св.Лазар Четиридневен,Св.Јован Шангајски,Св.Стефан Првомаченик,[[Св.Нектариј Егински]],Св.Николај Мириклиски(Св.Никола).
Во наосот на големиот кивот изработен 1834 година по нарачка на игумен Арсениј има делови од моштите на Св.Марина, Св. Параскева, Св.Евстатиј , [[Свети великомаченик Пантелејмон]], Св.Јаков брат Божји, [[Свети Јован Крстител]], Св.Трифун, Св.Харалампиј и Св.Кирик и Јулита. Моштите се донесени од Хаџи Наќе од Белчица во 1820 од Цариград. Во кивотот исто така е вградена честица од чесниот Крст донесена во 2ооо2000 година.
Во Олтарот се чуват исто така мошти и тоа на Св.Агатангел Битолски, [[Св.Климент Охридски]], Св.Климентиј Римски, Св.Серафим Саровски, Св.Јован Руски, Св.Варвара, Св.Лазар Четиридневен, Св.Јован Шангајски, Св.Стефан Првомаченик, [[Св.Нектариј Егински]], Св.Николај Мириклиски (Св.Никола).
 
== Манастирски комплекс ==
 
Во манастирскиот комплекс има отворено „''Галерија на икони''“. Во галеријата има изложено околу седумдесетина икони и истите датираат од [[12 век]], [[13 век]] и [[19 век]]. Галеријата започнала со икони од првата половина на [[17 век]], и се проследени со христовиот живот од благовештението, од рожденството, крштевање Христово, преображение, влегувањето во Ерусалим, распнувањето, воскресението, вознесението и успението на Пресвета Богородица.
 
Во притворот на црквата во 1871 година се наоѓале фреските на "Св. Климент Охридски", "Св. Наум", "Св. Јован Владимир", "Св.Св. Кирил и Методиј", "Св. цар Борис" и "Св. цар Иван Шишман бугарски".<ref name="иванов">Иванов, Йордан, „[http://kroraina.com/NI/JI-BSM.djvu Български старини из Македония]“, 1908, 1931 (фототипно изд. С., 1970, .djvu формат), стр.85</ref>
Според бугарскиот новинар Светослав Терзиев, денес имињата на бугарските владетели Борис и Иван Шишман се преправени во Стефан Дечански и Лазар Хребељановиќ, за време на српската окупација на Македонија 1913-1941 година.<ref>Терзиев, Светослав, „В Македония по дирите на научното разузнаване“, в. „Сега“, 09.9.2006 г. [http://www.segabg.com/online/article.asp?issueid=2409&sectionid=30&id=0006901]</ref>