Вартоломејска ноќ: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 50 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q163891 (translate me) |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Податотека:Francois Dubois 001.jpg|300px|thumb|Слика од Франсоа Дубоа,
[[Податотека:François Clouet - Admiral Gaspard II de Coligny.jpg|thumb|right|Адмирал Гаспар де Колињи, водач на хугенотите]]
Ред 6:
Се верува дека масакрот бил инспириран од мајката на кралот [[Шарл IX]], [[Катерина де Медичи]]. Масакрот започнал само 6 дена по венчавката на нејзината ќерка и католичка [[Маргарита де Валоа]] со протестантот [[Анри IV]]. Се сметало дека овој брак ќе ги смири религиозните тензии во Франција, и по повод на венчавката во претежно католичкиот [[Париз]] биле собрани многу протестантски аристократи.
Но, по обидот за убиство на Адмиралот Колињи четири дена по венчавката, кој бил застрелан во Париз од прозорците на некоја куќа, тензиите помеѓу хугенотите и католиците повторно ескалирале. Поради ова, кралот Шарл IX и мајка му Катерина де Медичи дури се плашеле и од побуна и преврат на хугенотите, кои заземале високи позиции во дворот и во аристократијата. За да го спречи тоа, кралот, веројатно поттикнат од мајка му и други дворски советници, ѝ наредиле на кралската [[швајцарска гарда]] да го убие Адмиралот Колињи и сите водечки хугеноти, и тоа во координирана акција во текот на ноќта пред [[Свети
Водачите на хугенотите биле убиени, но насилствата ескалирале во сеопшта чистка врз хугенотите, најпрво во [[Париз]], а во текот на следните денови и ширум Франција. Конечниот исход бил помеѓу 5.000 и 30.000 убиени (не постои точен извор) и пад на протестантското движење во Франција.<ref>H.G. Koenigsberger, George L.Mosse, G.Q. Bowler, "Europe in the Sixteenth Century", Second Edition, Longman, 1989</ref> Исто така, односите помеѓу католичките и протестантските европски земји се радикализирале поради суровата религиозна пресметка во Франција.<ref>Henry Chadwick & Evans, G.R. (1987), ''Atlas of the Christian Church'', Macmillian, London, ISBN 0-333-44157-5 hardback, pp. 113.</ref>
| |||