Амур: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Создадена страница со: {{Geobox|Река <!--***Heading***--> |name = Амур |native_name = 30px |other_nam... |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 102:
==Историја и значење==
По течението на реката во минатото постоеле две геополитички целини, наречени Надворешна ([[Приамурје]]) и Внатрешна Манџурија. По реката се наречени кинеската [[покраини во Кина|покраина]] [[Хејлунгџанг]] (на јужниот брег) и [[Амурска област|Амурската област]] (на северниот). Манџурците исто така ја нарекувале „Црна Река“ (''Сахалијан ула'') и ја сметале за света. Ова верување преовладувало и во Кина, кога со неа владеела манџурската династија {{
Амур претставува важен симбол и геополитички фактор во кинеско-руските односи, и имал особено значење во прекинот на односите помеѓу Кина и СССР во 1960-тите години.
Ред 111:
За време на царевите [[Јунгле]] и [[Сјуенде]] (ран XV век), кинеската династија {{династија|Минг}} досегнала до Амур со намера да воспостави контрола врз соседните краишта на североисток, кои подоцна станале Манџурија. Ова се одвивало помеѓу 1411 и почетокот на 1430-тите, кога експедициите предводени од евнухот Јишиха на неколку наврати стигнале до [[Тир (Русија)|Тир]] и два пати го обновувале храмот Јунгнинг, а постигнале номинална приврзаност на племињата во долното течение на Амур кон Кина.<ref name=bio>L. Carrington Godrich, Chaoying Fang (editors), "Dictionary of Ming Biography, 1368–1644". Volume I (A-L). Columbia University Press, 1976. ISBN 0-231-03801-1</ref><ref name=tsai>Shih-Shan Henry Tsai, "Perpetual Happiness: The Ming Emperor Yongle". University of Washington Press, 2002. ISBN 0-295-98124-5 [http://books.google.com.au/books?id=aU5hBMxNgWQC Делумен текст] на [[Google Книги]]. стр. 158-159.</ref> Некои извори велат дека Кинезите во овој период биле присутни и во средното течение на реката, каде 20 години постоело упориште Јунгле на левиот (северозападен) брег, низводно од устието на [[Зеја (река)|Зеја]] (спроти подоцнежниот Ајгун).<ref name=halde15>{{наведена книга|last=Du Halde|first= Jean-Baptiste|title= Description géographique, historique, chronologique, politique et physique de l'empire de la Chine et de la Tartarie chinoise|volume=Volume IV|publisher= P.G. Lemercier|location=Paris
|year= 1735|url= http://web2.bium.univ-paris5.fr/livanc/?cote=00992x04&do=chapitre|pages=15–16}}</ref> Присуството на дианстијата Минг во овој период секој случај било краткотрајно, чии војски набргу се повлекле во јужна Манџурија.
Во XVII век избил пограничен конфликт преку реката Амур помеѓу [[Историја на Русија|Русија]], која се ширела во источен Сибир и неодамна дојдената династија {{киндин|Чинг}}, која потекнувала од југоисточна Манџурија. Со [[Козаци|козачки]] експедиции (1643-1644 и 1649–1651) предводени од [[Василиј Појарков]] и [[Ерофеј Хабаров]], Русите го истржиле Амур и неговите притоки, а потоа воспоставиле упориште во горното течение во Албазин, поранешната престолнина на [[Евенки|Солоните]].
| |||
