Карломан I: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 40 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q191003 (translate me)
сНема опис на уредувањето
Ред 5:
| image = Carloman I.jpg
| caption = Гробот на Карломан I, зад оној на Ерментруда, во [[Базилика Сен-Дени| базиликата Сен-Дени]].
|succession= [[Список на франскифранкиски кралеви|Крал на Франките]]
|reign= 9 октомври 768 – 4 декември 771
|coronation=
Ред 29:
| place of burial = [[Базилика Сен-Дени]] во Париз
|}}
'''Карломан I''' (28 јуни 751 –4 декември 771) бил [[Список на франскифранкиски кралеви|крал на Франките]] од 768 до неговата смрт во 771. Тој бил вториот преживеан син на [[Пипин Кусиот]] и на [[Бертрада Лаонска]] и помладиот брат на [[Карло Велики]].
 
За Карломан I малку се знае и тој секогаш бил во сенка на својот славен татко и брат а оние што пишувале за него го опишувале како човек кој себеси се сожалувал и кој лесноумно потпаѓал на фалби.<ref>Thorpe, Lewis (Translator), ''Two Lives of Charlemagne'', p.5</ref>
 
== Поделбата на франскотофранкиското кралство ==
На 3 годишна возраст, тој, заедно со татко му, [[Пипин Кусиот]], и со постариот брат, [[Карло Велики]], бил прогласен за крал на Франките и му била доделена титулата "Патрициј на Римјаните" од страна на [[Папа Стефан II| папата Стефан II ]], кој дошол од Рим за да го моли франскиотфранкискиот крал за помош против [[Ломбарди]]те.<ref>Chamberlin, Russell, ''The Emperor Charlemagne'', p.44</ref> Заедно со Карло Велики, после смртта на Пипин, наследил половина од кралството на Франките. Неговиот дел бил центарот на кралството, со престолнина во Соасон и ги опфаќало парискиот басен, Централниот масив, Лангдок, Прованса, Бургундија, јужна Австразија, Алзас и Алеманија. Териториите на Карломан биле полесни во однос на одбраната, но посиромашни во однос на приходите.<ref name="Riché85">Riché, Pierre, ''The Carolingians'', p.85</ref>
 
Општо сите се согласни дека Карломан и Карло Велики не се сакале еден со друг, иако точната причина за тоа останува непозната: некои историчари сугерираат дека секој од браќата се сметал себеси за единствен наследник на нивниот татко &ndash; Карло Велики бидејќи бил постариот брат, односно негово првородено дете, а Карломан бидејќи бил легитимниот син на Пипин<ref name=Chamberlin62>Chamberlin, Russell, ''The Emperor Charlemagne'', p.62</ref> (За Карло Велики понекогаш се тврди дека се родил како негов нелегитимен син во 742, но ваквото тврдење не е секојпат прифатено).<ref name="Riché85"/>
Ред 50:
Карломан умрел на 9 декември 771, во дворецот во Самуси; неговата ненадејна смрт се смета дека е од природна причина (тешки крварења од носот).<ref name=Chamberlin70>Chamberlin, Russell, ''The Emperor Charlemagne'', p.70</ref><ref>Story, Joanna, "Cathwulf, Kingship, and the Royal Abbey of Saint-Denis", ''Speculum'' '''74'''.1 (January 1999:1-21)</ref> Пред неговата смрт, тој и неговиот брат Карло Велики биле на раб да си објават војна еден на друг, што биографот на Карло Велики [[Ејнхард]] го припишува на лошите совети на советниците на Карломан.<ref name=Chamberlin70/> Карломан бил погребан во [[Ремс]], но во 13 век, неговите мошти биле пренесени во [[Базилика Сен-Дени| базиликата Сен-Дени]].
 
Карломан се оженил со убава франскафранкиска жена, [[Герберга]], која според [[Папа Стефан III |папата Стефан III ]] му ја одбрал татко му Пипин Кусиот, заедно со љубовницата на Карло Велики, [[Химилтруда]].<ref>Dutton, PE, ''Carolingian Civilisation: A Reader'', p.25</ref> Со Герберга имал 2 сина, од кои постариот бил крстен Пипин по татко му, правејќи го со тоа согласно каролиншката традиција, наследник на Карломан и на Пипин Кусиот.<ref>Davis, Raymond (Editor), ''The Lives of the Eighth Century Popes'', 102 n.76</ref> После смртта на Карломан, Герберга очекувала нејзиниот постар син да стане крал а таа да владее со кралството како негов регент; сепак, поранешните поддржувачи на Карломан &ndash; неговиот братучед Адалхард, опатот Фулрад од Сен-Дени и грофот Варен &ndash; се свртеле против неа и го повикале Карло Велики да ја припои територијата на Карломан кон своето кралство, како што било и сторено.<ref>Riché, Pierre, ''The Carolingians'', 86</ref> Герберга тогаш побегнала<ref>Einhard, ''The Life of Charlemagne'', in Dutton, PE, ''Carolingian Civilisation: A Reader'', 29</ref> со своите синови во дворецот на Десидериј, кој барал од новиот [[папа Адријан I]] да ги признае синовите на Карломан за кралеви на Франките.<ref>Riché, Pierre, ''The Carolingians'', 97</ref> Карло Велики го уништил кралството на Ломбардите како одговор на поддршката на Десидериј на децата на Карломан кои биле негова директна закана. Десидериј и неговото семејство биле заробени, ошишани и затворени во франскитефранкиските манастири; судбината на Герберта и на нејзините деца е непозната, иако многу е веројатно и тие да биле заробени во некои манастири на Франките.<ref>Chamberlin, Russell, ''The Emperor Charlemagne'', 75.</ref>
 
И покрај нивниот проблематичен однос и настаните што се случиле по смртта на Карломан, Карло Велики подоцна својот втор легитимен син ќе го крсти 'Карломан' во чест на починатиот брат. Ова веројатно било јавен гест во чест на споменот на чичкото на детото и да се сопрат гласините за тоа како Карло Велики постапил со своите внуци. Во 781, Карло Велики го прекрстил детето во [[Пипин од Италија|Пипин]].<ref name=McKitterick65/>
Ред 67:
{{Француски монарси}}
 
{{Persondata
{{Persondata <!-- Metadata: see [[Wikipedia:Persondata]]. -->
| NAME = CarlomanКарломан 01
| ALTERNATIVE NAMES =
| SHORT DESCRIPTION =
Ред 76:
| PLACE OF DEATH =
}}
{{DEFAULTSORT:CarlomanКарломан 01}}
[[Категорија:ФранкскиФранкиски кралеви]]
[[Категорија:Кралеви на Бургундија]]
[[Категорија:Каролинзи]]