Фонетика и фонологија на македонскиот јазик: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Ред 102:
[[Македонист]]ите [[Хорас Лант]] ({{Harvcoltxt|Lunt|1952}} и [[Виктор Фридман]] ({{Harvcoltxt|Friedman|2001}} не го признаваат постоењето на палатализираниот звук ({{IPA|/lʲ/}}) или палаталниот ({{IPA|/ʎ/}}) во стандардниот македонски јазик - за разлика од нивното присуство во соседните сродни јазици ([[Бугарски јазик|бугарски]] и [[Српски јазик|српски]]). Наместо тоа, се јавува групата {{IPA|/lj/}}, освен кога тие се соединуваат при брзо зборување.
 
Овие двајца [[македонист]]и исто така тврдат дека постои фонемски контраст помеѓу [[веларназаднонепчена согласка|веларизираното]] латералностранично {{IPA|/ɫ/}} и невеларизираното {{IPA|/l/}}. Додека тие признаваат дека секој од гласовите {{IPA|/ɫ/}} и {{IPA|/l/}} (како [[Л]]) се јавуваат главно пред предни, односно непредни самогласки - тие велат дека, барем по пропишаното правило<ref>{{Harvcoltxt|Friedman|2001|p=?}}</ref> или кај некои зборови,<ref>{{Harvcoltxt|Lunt|1952|p=?}}</ref> {{IPA|/l/}} (како [[Љ]]) може да се јави пред непредни самогласки. Затоа [[минимален пар|минималните парови]] како „бела“ {{IPA|/bɛła/}} наспроти „беља“ {{IPA|/bɛla/}} го изразуваат овој фонемски контраст.
 
Гласот Х не е типичен за македонскиот јазик и истиот се вовел во македонскиот преку<ref>[http://www.seelrc.org:8080/grammar/mainframe.jsp?nLanguageID=3 Фридман, В., Граматика на македонскиот јазик“, стр. 11]</ref>: