Араваци: Разлика помеѓу преработките

Навикнати од топлината од прашумите, Араваците живеат без облека. Мажите никогаш не работеле во градината или пак дома. Тие само ловеле, и оставале жените да го сработат остатокот. Дури и бремените жени, или оние кои чувале малечки бебиња работеле додека мажите лежеле на лежалките под сенка. Кога ги прашавме дали сакаат стапат во брак, одговорија дека не им се брза. Индијанците биле почисти од Европејците. Верувајќи дека потта го ослабува телото, се бањале често во текот на денот. Во нивните куќи – сламени засолништа без ѕидови – седеле на чист песок, и се однесувале еден кон друг многу учтиво. Младите ги нарекувале своите родители или постарите – почитуваните. Постарите луѓе ги викале младите момчиња – згодните и им требало некое време додека ги сфатат Европскитеевропските титулизвања за жени, девојчиња и деца и да почнат да ги употребуваат. Иако Аравак луѓето немале збор за понизност, сепак веднаш се препознавало однесувањето. Никој не смеел да гледа во лицето на тој што зборува, како куче. Туку требало да стане а другите да седнат. Кај Араваците, гостопримството секогаш подразбира заедничко јадење и пиење, дури пиење на ферментирана маниока, одржување на љубовни веселби и борење на фестивалите.

Селаните покажале интерес за учење па наскоро двајца научиле да читаат па потоа им држеле часови на останатите и исто така им помогнале на патувачите да преведуваат песни од Германија. Араваците, сепак немале концепт што е добро или лошо според рвропскитеевропските норми, па едвај ги разбирале концептите како величање и верба, но знаеле што значело непочит. Тие живееле според ригиднистроги етики. Наскоро колибата на патувачот со своите дневни, час и половина долги, состаноци (месечно целодневни состаноци) привлекувала до 150 селани. За време на бербата на маниока, или кога имало труење на рибата во рекие, тие пееле германски и аравачки песни. Ретко, за време на вечерните состаноци, верниците забележувале нови лица помеѓу толпата – не Араваци, туку Карибјани и Њарауси држејќи долги копја. Во 1748 година, првата аравачка свадба во „европски стил“ била одржана во Пилгерхат.<ref>The Christian Observer (јан 1833), Том 3 бр. 1. Piccadilly, London: J. Hatchard and Sons. стр. 145</ref><ref>Германецот Теофил Шуман посветува доста време изучувајќи го јазикот на Араваците со цел да преведе делови од ''Библијата'' на овој јазик. За Араваците пишува во едно писмо испратено до [[Лудвиг фон Цинцердорф]] на 27 декември 1748. (See {{Cite book|last=Hoover|first=Peter|title=Behold The Lamb: The Story of the Moravian Church|publisher=Unknown|year=1990|pages=177–178}}</ref>

На островите во Карипската област, Таинците многу лесно одгледувале житни растенија во конуко – големи купови од земја кои им служеле како место за одгледување на зеленчук. Тие го покривале конукото со лисја за да обезбедат храна за почвата како и спречување на нејзина ерозија. Саделе и разновидни житни растенија за да се осигураат дека некои од нив ќе пораснат и ги собирале без разлика кое годишно време било. Јука (маниока) била главната хранаа. Растението расте со малку грижа во тропска клима. Таинците одгледувале и [[пченка]], невообичаено за Карипските островјани. Тие употребувале големи, стабилни силави кога тргувале со Мезоамериканските[[Средна Америка|средноамериканските]] цивилизации и интеростровското патување но употребувале помали, побрзи но понестабилни кануа за интраостровска трговија. Таинските жени се занимавале со земјоделството и околу домот, додека мажите најчесто биле [[воин]]и.

Епидемијата предизвикана од сипаници и други болести од Европа, комбинирани со строгите политики на Шпанија во врска со робството, повторното населување и одделувањето од семејствата, резултирале со драстичен пад на Таинците за неколку децении од првиот контакт.<ref>{{cite book |title=The Early Spanish Main |last=Sauer |first=Carl Ortwin |authorlink= |coauthors= |year=1966 |publisher=University of California Press |location=Berkeley |isbn= |page= |pages= |url= }}</ref> Нападите од Карипскитекарипските племиња и лошиот третман од Европејците го забрзале процесот. Иако Таинското општеството доживеало уништување од европската експанзија, а некои со нивна крв се уште постојат помеѓу новите доселеници од африканските племиња.

Додека само Карибјаните преживеале покрај сите изворни антилски населенија како Кибоните, Таинците и Карибјаните, Араваците преживеале во [[Јужна Америка]]. Неколку стотици илјади живеат во [[Венецуела]], [[Гвајана]], [[Суринам]] и [[Француска Гвајана]], и околу 300 00.000 вајкуански Араваци живеат во Колумбија со 150.000 00 Вају[[Вајуанци]] во соседната област на Венецуела.