Донтов метод: Разлика помеѓу преработките

'''Д'Онтовиот метод''' ([[англиски јазик|англиски]]: ''D'Hondt method'') е моделметод за распределба на кандидатските [[мандат]]и од [[политичка партија|партиските]] листи според пропорционална застапеност, користејќи го [[метод на највисок просек|принципот на највисок просек]]. [[математика|Математички]], но не и оперативно, тој е еквивалентен на методот на ''Џеферсон'', и на ''Бадер-Оферовиот'' метод.

Овој метод за прв пат бил користен во [[1899]] година во [[Белгија]] и е именуван според [[Белгија|белгискиот]] математичар [[Виктор Д'ОнтДонт]]. Тој е помалку пропорционален отколку другиот популарен метод за распределба, [[Метод на СентСен-Легилагеов метод|СентСен-Легилагеовиот]], бидејќи Д`ОнтовиотДонтовиот метод повеќе ги фаворизира поголемите политички партии и коалиции над помалите.<ref>{{cite conference

Според Д`ОнтовиотДонтовиот метод, добитни се осумте најголеми количници, бидејќи толку пратеници се избираат во претпоставената изборна единица. Прв најголем количник е 100.000 што значи првиот мандат ќе го освои партијата со листата "А". Втор најголем е 80.000, па втор мандат ќе освои партијата со листата "Б" . Трет најголем количник е 50.000 и тоа е уште еден мандат за листата “А“, а потоа е 40.000 и мандат за листата “Б“. Петтиот најголем количник по ред е 33.333 и тоа е мандат за листата “А“, а потоа следува мандат за листата "В" бидејќи следниот, шести, количник е 30.000. Седмиот мандат, со количник 26.666 ќе ѝ припадне на листата "Б", а најпосле осмиот мандат, со количник 25.000, ќе го освои листата “А“.

На овој начин партијата со листа “А“ ќе има 4 мандати, листата “Б“ - три3, листата “В“ - еден1, а листата "Г" ниту еден. Доколку се појават идентични изборни количници на две различни листи, мандатот се распределува со ждребкаждрепка.

Д'ОндтовиотДонтовиот метод не произведува апсолутна, односно чиста пропорционалност: во однос на вкупниот број освоени гласови, двете поголеми партии се фаворизирани. Партијата “В“ е помалку фаворизирана, а партијата “Г“ добила недоволен број гласови за да обезбеди мандат. За да може да ѝ го одземе четвртиот мандат на партијата “А“ (* 25.000) на партијата “Г“ би ѝ бил потребен минимум од 25.000 + 1 глас. Значи распределбата на мандатите меѓу овие 4 партии е фер, иако тоа не е апсолутно пропорционален одраз на нивните добиени гласови.

Земји што го користат овој систем за избор на пратеници се: [[Албанија]], [[Аргентина]], [[Австрија]], [[Белгија]], [[Бразил]], [[Бугарија]], [[Камбоџа]], [[Зеленортски Острови]], [[Чиле]], [[Колумбија]], [[Хрватска]], [[Чешка Република]], [[Данска]], [[Источен Тимор]], [[Еквадор]], [[Естонија]], [[Финска]], [[Гватемала]], [[Унгарија]], [[Исланд]], [[Израел]], [[Јапонија]], [[Луксембург]], [[Република Македонија]], [[Република Молдавија]], [[Црна Гора]], [[Холандија]], [[Северна Ирска]], [[Парагвај]], [[Полска]], [[Португалија]], [[Романија]], [[Шкотска]], [[Србија]], [[Словенија]], [[Шпанија]], [[Турција]], [[Уругвај]] и [[Велс]].

Исто така, системот во [[Северна Ирска]] се користи и за распределба на [[министер]]ските места во [[влада]]та; за т.н. ''top-up'' места во собранието на [[Лондон]]; во некои земји за избор на претставници во [[Европски парламент|Европскиот парламент]]; и во периодот на Уставот од 1997 година за распределба на пратеничките места во [[Тајланд]]<ref>Aurel Croissant and Daniel J. Pojar, Jr., [http://www.ccc.nps.navy.mil/si/2005/Jun/croissantJun05.asp Quo Vadis Thailand? Thai Politics after the 2005 Parliamentary Election], Strategic Insights, Volume IV, Issue 6 (June 2005)</ref>. Изменета форма на методот се користела и за изборите во законодавното собрание на [[Австралија]], но бил напуштена во корист на т.н.системот на [[систем на единственединечен пренослив глас]], односно системот на ХеарХер-Кларк. Д`ОнтовиотДонтовиот метод се користи и за распределба на големиот број функции (потпретседатели, претседатели и заменици претедателипретседатели на комисии, претседатели и заменици-претседатели на делегации) во [[Европски парламент|Европскиот парламент]].