Хлотар II: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
дополнување |
дополнување |
||
Ред 24:
'''Клотар II''', наречен ''Младиот'', (пролетта [[584]] † [[18 октомври]] [[629]]) е [[Список на кралеви на Неустрија|крал на Неустрија]] од [[584]] до [[613]] и [[Список на француски кралеви|крал на Франките]] од [[613]] до [[629]], после освојувањето на кралството на [[Австразија]]. Тој е син на [[Хилперик I (крал на Франките)|Хилперик I]], крал на Неустрија, и на [[Фредегонда]]. Клотар II ја утврдил својата кралска реззиденција во [[Клиши-сир-Сен]] (Горна Сена). Тој поседувал и бројни второстепени резиденции.
== Биографија ==
[[Fichier:Clotaire II Lombards.jpg|thumb|left|250px|Клотар II преговара со Ломбардите.]]
Син на Хилперик I и на Фредегонда, '''Клотар II''' станува крал на [[Неустрија]] на возраст од четири месеци. <br /> Тајно одгледан во кралската ''вила'' во [[Витри ан Артоа]] за да биде заштитен од евентуално убиство бидејќи неговите родители сметале дека неговите починати браќа биле жртви на истото, како и поради амбициозните кои би профитирале од неговата смрт за да започнат конфликт околу наследството, тој не добил име кога се родил; тоа било со цел да не шират вознемиреност поврзана со симболиката на меровиншкото име. <br />Voulant choisir un parrain en fonction de l'évolution des troubles qui agitent le [[royaume des Francs]], son père ne le fait pas baptiser immédiatement<ref>[[Bruno Dumézil]], ''La reine Brunehaut'', Paris, éditions Fayard, 2008, {{p.}}212.</ref>. <br />Во септември [[584]], [[Хилперик I (крал на Франките)|Хилперик I]] е убиен близу дворецот во [[Шел]], несомнено по заповед на кралицата [[Брунхилда (кралица)|Брунхилда]]<ref>[[Frédégaire]], ''Chronique'', III, 93.</ref>, после некоја партија лов. По оваа ситуација настанал еден општ хаос. Моќниците од Неустрија го пљачкале богатството на Хилперик, посебно неговиот ''[[мисориум]]'' со злато<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 4.</ref> и ги украле сите поважни документи за да побегнат во [[Австразија]]. <br /> Принцезата [[Ригонда]] е нападната во [[Тулуз]] од страна на војводата Дидие, вмешан во заговорот на [[Гондовалд]], кој го украл нејзиниот мираз по што таа не можела да се омажи со [[Рекаред I|Рекаред]]<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 9.</ref>. Избувнале војни меѓу разни спротивставени градови, така [[Орлеан]] и [[Блоа]] се кренале против [[Шартр]] и [[Шатоден]]<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 2.</ref>. Кралицата Фредегонда успеала да ги спаси своите лични богатства а верни и останале офицерите Ансоалд и Аудон<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 15.</ref>, спротивно од остатокот на аристократијата којашто и го свртела грбот <ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 21.</ref>. Таа го испратила синот од Витри во Париз и му пратила порака на [[Гунтрам (крал)|Гунтрам]] за овој да прифати да го посвои детето<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 5.</ref>, кое имало само четири месеци, и да стане регент сé додека овој не стане полнолетен. <br />[[Хилдеберт II]], кој бил близок со [[Meaux]] во моментот на убиството на Хилперик, тргнал накај [[Мелен]] со цел да го заземе Париз, но Гунтрам го попречил. Собир на моќниците на [[Неустрија]] се одржал предводен од Гунтрам и овие го признале детето на Фредегонда за син на Хилперик I, иако сомнежите околу татковството остануваат. <ref name="VII,7"/>{{,}}<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VIII, 9.</ref>. Тие му го дале името Клотар<ref name="VII,7">Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 7.</ref>, име кое го носел таткото на Гунтрам а дедо на Хилдеберт II. Тогаш детето било посвоено од страна на Гунтрам. Офицерот Ансоалд бил задолжен да преземе контрола врз неустриските градови во кои завладеале немирите по смртта на кралот. <br /> Градовите тогаш положиле заклетва за верност на Гунтрам и на Клотар<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 8.</ref>. Гунтрам испратил свои трупи за да си ги поврати градовите што ги изгубил при конфликтот со Хилдеберт и Брунхилда а по нивното освојување се вратил во своето кралство. Фредегонда била испратена во дворецот Водреј, во диоцезата на Руен <ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VII, 19.</ref>. Во тек на летото [[585]], Гунтрам отишол во париз да го крсти Клотар и дал заклетва пред Фредегонда, три владици и триста аристократи од Неустрија, дека Клотар II е легитимен син на Хилперик I. Но крштевањето било поништено. Требало да се одржи синод во Троа но Австразијците одбиле да присуствуваат доколку Гунтрам не се откаже од Клотар. Синодот бил преместен во Макон и се одржал на [[23 октомври]] [[585]].
[[Fichier:Fredegunda visita a pretextato en su lecho de mueret.jpg|thumb|left|250px|''Фредегонда во посета на Претекстат на неговата смртна постела mort'' од [[Лоренс-Алма Тадема]].]]
Додека Гунтрам се обидувал да ја освои визиготската [[Септиманија]], Фредегонда се обидува да побегне од надзорот што врз неа го имал [[Претекстат од Руен|Претекстат]] и да побегне од [[Руен]]. Тој бил пробеден со нож во тек на некоја неделна миса. Тој не починал веднаш и отворено ја обвинил Фредегонда дека е изворот на сите негови несреќи и за убиствата на сите други кралеви и фрлил клетва врз неа. Набрзо потоа владиката починал.<br /> Кралицата тогаш ја искорисстила слободата да ги обедини приврзаниците од редот на благородниците и свештениците заканувајќи им се дека доколку не го сторат тоа ќе бидат во војна со Гунтрам и успеала да го поврати кралството на Хилперик <ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VIII, 31.</ref> .
Сепак, Гунтрам се обидел да ја ослабне [[Неустрија]] поткупувајќи дел од аристократијата за да ги зачува поседите што ги имал присвоено меѓу Сена и Лоара <ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VIII, 42.</ref>. Во [[587]], тој успеал на Неустрија да и ги одземе градовите [[Анжер]], [[Сент]] и [[Нант]]<ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VIII, 43.</ref>. Фредегонда тогаш се обидела да преговара за мир и пратила амбасадори со наредба да го убијат Гунтрам. Тие биле заробени а Гунтрам потоа ги прекинал сите релации со Неустрија <ref>Grégoire de Tours, ''Historia Francorum'', VIII, 44.</ref>.
Во [[593]], иако станува збор за симболично присуство бидејќи имал само девет години, Клотар II се појавува на чело на своите војски кои го поразиле [[Список на војводи на Шампања|шампањскиот војвода]] [[Винтрио]] кој сакал да ја нападне [[Неустрија]]. Во [[596]], тој ја опустошил околината на Париз. Неговата мајка умрела во [[597]] а неговите роднини [[Теудерик II (крал)|Теудерик II]] и [[Теодеберт II]] се здружиле против него во битката кај [[Битка кај Дормел|Дормел]] ([[600]]) кои го натерале да потпише спогодба дека неговото кралство ќе биде составено само од регионите [[Бове]], [[Амиен]] и [[Руен]].
Првиот обид одново да си го освои кралството се завршил со неуспех и со смрт на неговиот син Меровех во [[604]]. <br />Клотар тогаш ја сменил стратегијата и се зближил со [[Теудерик II (крал)|Теудерик II]] во [[607]] станувајќи и кум на Меровех, синот на Теудерик.<br />
Во [[608]], Теудерик II ја избркал својата визиготска сопруга и заради тоа завојувал со татко и [[Витерик]], кој оформил со Клотар II, [[Теодеберт II]] и [[Агилулф]], [[Список на ломбардиски кралеви|крал на Ломбардите]] коалиција против Теудерик II, но која немала некој поголем ефект.
Омразата меѓу двата брата Теудерик II и Теодеберт II ескалирала така што тие влегле во војна во [[611]]. <br />Теудерик II бара помош од Клотар, ветувајќи му ја северната половина од Неустрија, го победува братот во [[612]] во тек на [[Битка кај Тул|битката кај Тул]] потоа кај [[Битка кај Толбијак (612)|Толбијак]] и го егзекутира и него и неговите синови. <br />Како што било договорено, Теудерик на Клотар му го дал северот на Неустрија, но веднаш потоа организира напад на Неустрија, кога и умира од дизентерија во [[Мец]] во [[613]]. Неговата војска веднаш се растурила, а [[Брунхилда (кралица)|Брунхилда]] на престолот на Австразија го поставила својот правнук [[Сигеберт II]].
[[Fichier:Supplice de Brunehaut.jpg|thumb|right|250px|''Измачувањето на кралицата Брунхилда''. Големи хроники на Франција од [[Шарл V од Франција|Шарл V]]. 14 век. Париз, Национална библиотека на Франција.]]
Не прифаќајќи да бидат под власт на Брунхилда, австразиските благородници го повикале Клотар II, кој ја нападнал Австразија, го убил младиот крал и неговите браќа, освен Меровех на кој му бил кум и Хилдеберт кој побегнал. <br />
[[Брунхилда]] осудена дека убила десет крала <ref>Во списокот кој го дава хрониката на Фредегер, авторот го споменува Меровех синот на Теодеберт II убиен од Бургондите, но овој принц е нарекуван Клотар во списокот на жртви кој го истакнува судот којшто ја осудил Брунхилда. ''Chronique de Frédégaire'', IV, 43.</ref> е осудена и измачувана<ref>''Chronique de Frédégaire'', IV, 42 ; ''Continuation de la Chronique d'Isidore''.</ref> потоа била врзана со нозете за некој коњ во галоп<ref> Bruno Dumézil, ''La reine Brunehaut'', Paris, éditions Fayard, 2008, p.386.</ref>.
| |||