Шест лица го бараат писателот: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
nova |
+ содржина |
||
Ред 1:
'''Шест лица го бараат писателот''' е сатирична траги-комедија, за првпат изведена во 1921 година, во театарот Вале во Рим. Автор на оваа драма е [[Луиџи Пирандело]] (1867-1936).
==За текстот==
Тематско-фабуларната основа на оваа драма потсетува на [[натурализам|натуралистичките]] драми. Тоа е судбината на едно семејство, чии членови се одредени само со своите семејни односи, па се нарекуваат: Татко, Мајка, Пасторка, Син, Момче и Девојче.
Буквално земено, драмата зборува за трагичната пропаст на едно семејство: Таткото му ја „предал“ Мајката на својот секретар, со кого таа родила три деца. Секретарот умрел, а Таткото уште пред тоа го напуштил семејството, па Мајката почнува да работи во божемниот кројачки салон за да може да ги издржува децата. Тој кројачки салон е всушност јавна куќа, во која Пасторката заработува пари како блудница, а исцрпувачката работа на Мајката е само завеса зад која се крие од што всушност живее семејството. Кулминацијата настапува кога Таткото доаѓа во јавната куќа и оди во соба да спие со Пасторката.
Оваа приказна е всушност испрекинато раскажана од членовите на семејството, а на сцената се случува нешто сосема друго. На сцената, лицата означени како: Директор на драмата, Прв глумец, Втор глумец, Суфлер, итн, се подготвуваат за проба на една комедија од Пирандело. На сцената доаѓаат споменатите членови на тоа семејство и бараат да се изведува „нивната драма“. Директорот на драмата и глумците се заинтересирале за приказната на семејството, и се согласуваат на барањето. Со ова се измешани сите традиционално јасно видливи разлики меѓу сцената и реалноста, бидејќи на сцената се реални само глумците, а членовите на семејството како да доаѓаат од „некоја друга реалност“, стануваат свои сопствени глумци.
Односите меѓу вработените во театарот и „лицата кои го бараат својот писател“ не можат докрај да се разберат на ниедно вообичаено ниво: членовите на семејството не се глумци, но тие се глумат себеси врз основа на она што го правеле во својот вистински живот. Глумците пак, наликуваат на реални ликови, кои на сцената всушност ништо не глумат.
Така [[трагедија]]та лесно преминува во [[комедија]], и обратно. [[Пирандело]] овој длабок парадокс успеал да го обликува така што хаотичното мешање на илузиите и реалноста сепак не се претвора во хаотично дело. Сите делови на драмата, сите нејзини елементи и сите односи меѓу ликовите се цврсто поврзани со внатрешната логика. Сепак, биле потребни големи промени во навиките и вкусот на публиката за оваа драма да биде најпосле прифатена како уметничко дело.
==Наводи==
{{наводи}}
==Надворешни врски==
*[http://www.eldritchpress.org/lp/six.htm Online text of Six Characters in Search of an Author] (English version by Edward Storer)
*{{gutenberg|no=18457|name=Sei personaggi in cerca d'autore}} (In original Italian; Pirandello's revised version)
Ред 9 ⟶ 22:
* An alternative translation: Pirandello, Luigi (trans. Mulrine) [http://www.amazon.co.uk/dp/1854590898 Six Characters in Search of an Author], Nick Hern Books, London, 2003
[[Категорија:Драми]]
[[ca:Sei personaggi in cerca d'autore]]
| |||