Англиска азбука: Разлика помеѓу преработките

'''[[Англиски јазик|Англискиот јазик]]''' се пишуван со '''[[латиница]]''' од околу [[VII век]]. Во [[V век]] почнал да се користи [[Англо-саксонски футорк|англо-саксонскиот футорк]], а по доаѓањето на латиницата, двете азбуки продолжиле да се користат паралелно за извесно време. Футоркот {{Уникод|ѝ}} ги додал на латиницата буквите ''торн'' [[þ]] и ''уин'' {{Unicode|[[Уин|ƿ]]}}. Подовна била смислена и буквата ''ет'' [[ð]], како модификација на [[d]], а најпосле норманските писари ја создале буквата ''јог'' {{Unicode|[[Yogh|ȝ]]}}, изведена од [[инсуларно G|инсуларното g]] и се употребувала во староанглискиот и [[Ирски јазик|ирскиот]] заедно со [[Каролингски минискул|каролингското]] ''g''. Покрај ова се користеле и [[лигатура|лигатурите]] ''дабл-ју'' (дуплодвојно V) [[w]] за ''vv'', ''æsh'' [[æ]] за ''ae,'' и ''œthel'' [[œ]] за ''oe''.