Соцветие[1][2] — група цветови на заедничка оска. Биолошкото значење на соцветието е што групирањето на цветовите го олеснува опрашувањето бидејќи инсектите посетуваат повеќе цветови за кратко време кога се групирани и полесно се забележуваат во лисјата. Исто така, соцветијата со многу мали цветови полесно се придвижуваат со воздух, што е важно за растенијата кои се опрашуваат со ветер.

Глава на хризантема
Реса на Alnus incana

Заедничката оска е вретено на соцветието, кое може да се разгранува:

Во зависност од тоа како вретеното се разгранува, се разликуваат два основни вида на соцветија:

  1. рацемозни и
  2. цимозни.

Рацемозни (гроздести) соцветија

уреди

Вретеното на овие соцветија се разгранува моноподијално, така што оската долго расте, а од неа се образуваат странични гранки со цветови, па дури на крајот на нејзиниот врв се развива цвет. Најмладиот цвет е секогаш оној на врвот на вретеното.

Видови на рацемозни соцветија се:

  1. китка или грозд, кај кого на долгото вретено се наоѓаат цветовите на дршки со иста должина;
  2. клас, на долгото вретено се наоѓаат седечки цветови;
  3. чешел е, всушност, китка, само цветните дршки се со различна должина, долните, постарите цветови имаат подолги дршки;
  4. штит, од краткото вретено поаѓаат зрачно распоредени дршки со иста должина;
  5. глава, вретеното е проширено, кратко, задебелено и на него има седечки цветови;
  6. кочанот е ист како и класот освен што вретеното е валчесто и задебелено;
  7. реса е клас чие вретено е тенко, витко и виси;
  8. сложен клас, кај кое на вретеното наместо цветови се наоѓаат класови;
  9. сложен штит, од краткото вретено поаѓаат штитовите;
  10. метличката е составена од голем број на китки или класови.

Цимозни (чаталести) соцветија

уреди

Вретеното се разгранува симподијално така што многу рано завршува со својот раст со донесување цвет, па под него се развиваат една или повеќе странични гранки. Така цветот од првата оска е најстар.

Во зависност од тоа колку странични оски (една, две или повеќе) се образуваат по првата, се разликуваат три вида на овие соцветија:

  1. монохазиум, меѓу кои најпознати се кривударката и свијокот;
  2. дихазиум и
  3. полихазиум.

Галерија

уреди

Наводи

уреди

Литература

уреди
  • Којић, М: Ботаника, Научна књига, Београд, 1989.
  • Којић, М: Физиолошка екологија културних биљака, Научна књига, Београд, 1987.
  • Маринковић, Р, Татић, Б, Блаженчић, Ј: Морфологија биљака, Београд, 1979.
  • Јанчић, Р: Сто наших најпознатијих лековитих биљака, Научна књига, Београд, 1988.
  • Јанчић, Р: Лековите биљке са кључем за одређивање, Научна књига, Београд, 1990.

Надворешни врски

уреди