Сквотерство во Малезија
Сквотерство во Малезија — окупација на неискористени или напуштени згради или земјиште без дозвола на сопственикот. Сквотeрството започнало по Втората светска војна и е регулирано со различни закони. Неодамна, владата ја објавила својата намера да ги смести сквотерите во поволно достапни станови.
.svg)
Историја
уредиПред Втората светска војна, немало многу сквотери во Малезија. Сквотирањето од раселените лица се зголемило за време на јапонската окупација помеѓу 1941 и 1945 година.[1] Додека се борела за независност од Британското Царство, Малајската национална ослободителна армија (MNLA) нашла поддршка меѓу 500.000 кинески сквотери кои живееле на работ на џунглата.[2][3] За да се спротивстават на заканата, сквотерите биле насилно сместени во кампови.[3] По Малајската декларација за независност во 1957 година, сквотирањето во Малезија се зголемило како што земјата се индустријализирала и многу луѓе се преселиле од селата во главниот град Куала Лумпур. Сквотерите окупирале владино земјиште, како што се железничките сечи и мочурливо земјиште.[4] До 1970-тите, проценките за бројот на сквотери во Куала Лумпур се движеле од 175.000 до 225.000 луѓе.[1] Во 1973 година, 80% немале струја, 75% немале вода и 35% немале канализација.[1]
Законитост
уредиНаредбата 89 од Деловникот на судот од 2012 година им дозволува на сопствениците да бараат поседување на имот окупиран од сквотери, што треба да се спроведе со писмено за владеење.
Неодамнешни настани
уредиФедералниот министер за територии Калид Абдул Самад во 2019 година изјавил дека владата има намера да ги смести сквотерите во прифатливи станови.[5] За време на пандемијата СОВИД-19 во Малезија, луѓето од Палау сквотирале во Кампунг Сембулан Тенга.[6]
Дополнителна литература
уреди- Johnstone, Michael (December 1983). „Urban Squatters in Peninsular Malaysia: A Marginal Workforce or a Third World Proletariat?“. The Australian and New Zealand Journal of Sociology. 19 (3): 491–516. doi:10.1177/144078338301900307.
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 Aiken, S. Robert (1981). „Squatters and Squatter Settlements in Kuala Lumpur“. Geographical Review. 71 (2): 158–175. doi:10.2307/214185. ISSN 0016-7428. JSTOR 214185.
- ↑ Bottiglieri, Michael A. (2000). „How to defeat insurgencies: Searching for a counter-insurgency strategy“.
- ↑ 3,0 3,1 Ness, Gayl D. (8 January 2021). Bureaucracy and Rural Development in Malaysia: A Study of Complex Organizations in Stimulating Economic Development in New States (англиски). University of California. стр. 59. ISBN 978-0-520-36140-9.
- ↑ Ibrahim, Irini; Aziz, Norazlina Abdul; Hussain, Faridah; Aminudin, Noraini; Yahya, Michael Andrew Young Suleiman (2012). „Issues and Policies on the Aftermath of Squatters Resettlement: A Case Study on Kg. Desa Hormat Tambahan, Selangor“. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 36: 698–706. doi:10.1016/j.sbspro.2012.03.076.
- ↑ Staff writer (21 April 2019). „Khalid: Provide adequate houses to overcome squatter problems | Malay Mail“. Malay Mail (англиски). Посетено на 7 March 2021.
- ↑ Goh, Jimmy (3 March 2021). „Squatting in the open amid the Covid scare | Daily Express Online – Sabah's Leading News Portal“. Daily Express. Malaysia. Посетено на 7 March 2021.