Сенегалска чајна култура
Сенегалската чајна култура е важен дел од секојдневниот социјален живот. Сенегалскиот обичај за пиење чај е суштински сличен со оние на другите земји во регионот на Западна Африка, како што се Мали, Гвинеја, Гамбија и Мавританија. Во, и околу, Сенегал, чајот се подготвува и презентира во детален процес, а во волофскиот јазик е познат како атаја.[1]
.jpg)
Изработка на атаја
уредиНекогаш се прави со нане, и особено се служи како социјална прилика после оброците. Тоа е пијалок што обично им се нуди на пријателите и посетителите. Се смета дека пиењето атаја промовира разговор и одржува пријателство затоа што е потребно долго време за да се подготви правилно.[2] Некои автори го навеле чинот на правење атаја како форма на практична релаксација заедно со медитација и јога.[3]
Атаја во сенегалски стил се служи во три одделни фази, наречени „три мешавини“:
Листовите од кинески зелен чај се ставаат во чајникот со малку вода и листови од нане и се варат на шпорет на јаглен. Во чајникот се додава шеќер и чајот се прелива во мали чаши со одредена висина и потоа се истура напред-назад од чашата до чајникот неколку пати за да се појави пена во чашата. Колку е погуста пената, толку е подобар чајот.[4]
Една книга за готвење со африкански рецепти препорачува чајот веднаш да се послужи со дарежлива количина шеќер:
Западноафриканскиот стил на послужување вклучува држење на тенџерето со чај високо над масата и истурање на топлиот чај најмалку дванаесет инчи низ воздухот во мали чаши. (Чаши направени од стакло, а не од порцелански чаши.) Ако шеќерот се додаде во тенџерето, чајот понекогаш се истура од чашите назад во тенџерето (пред некој да срка) и процесот се повторува. Ова го меша шеќерот во чајот. Западноафриканците обично го пијат својот чај многу сладок.[5]
Првата чаша е опишана дека има интензивна сладост што ја поништува силната танинска горчина за да даде шут што е речиси наркотичен по ефект.[6] Втората чаша е послатка, а третата е многу слатка, но многу намалена во својата горчина бидејќи се користат истите листови за подготовка на сите три чаши.
Зборовите што се користат во различни етнички јазици, а го означуваат чајот, малиот метален чајник и нане обично се позајмени од арапски, што покажува дека сенегалскиот чајот од нане има мавританско потекло.[7]
Повеќе од 80% од населението од 15 до 60 години пијат чај. Истражувањата имаат покажано дека поради високата концентрација на флуор во зелениот чај, оваа навика може да помогне да се спречат забни заболувања, особено забен кариес.[8]
Во музиката
уредиКултурното значење на сенегалското пиење чај било подвлечено во песната Атаја, песна на албумот на Исмаел Ло од 1986 година.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Green Tea with Mint“. The Congo Kuk (African Recipes). Архивирано од изворникот на 2019-03-24. Посетено на October 9, 2011.
- ↑ „Countries of the Francophone: The Musée de la Femme "Henriette Bathily", Senegal: Preparing Tea“. Canadian Heritage Information Network. Посетено на October 9, 2011.
- ↑ Calm: Secrets to Serenity from Cultures of the World, Lonely Planet 2013, page 65
- ↑ virtualmuseum.ca/edu/ViewLoitDa.do?method=preview&lang=EN&id=11319 „Земји на франкофонот: Музејот на жените „Хенриет Батили", Сенегал: Подготовка на чај“ Проверете ја вредноста
|url=(help). Канадска информативна мрежа за наследство. Посетено на 9 октомври 2011. - ↑ „Зелен чај со нане“. The Congo Cookbook (Африкански рецепти ). Архивирано од изворникот на 2019-03-24. Посетено на 9 октомври 2011.
- ↑ Calm: Secrets to Serenity from Cultures of the World, Lonely Planet 2013, page 65
- ↑ „Countries of the Francophone: The Musée de la Femme "Henriette Bathily", Senegal: Preparing Tea“. Canadian Heritage Information Network. Посетено на October 9, 2011.
- ↑ Yam AA; Kane AW; Cisse D; Gueye MM; Diop L; Agboton P; Faye M. „Traditional tea drinking in Senegal. A real source of fluoride intake for the population“. Odontostomatol Trop. 22: 25–8. PMID 11372150.
Надворешни врски
уредиВидеа на кои се прикажани обичаите за пиење чај од атаја: