Агитација

Агитација, позната и како психомоторна агитација, немир или возбуда е состојба на хроничен немир и зголемена психомоторна активност, обично набљудувана како израз на емоционален притисок и карактеризирана со безнаменски, непродуктивни и повторувачки активности. Одење горе-долу, неспособност да се седи во мир, зборување, плакање и смеење се некои од одликите кои служат за ослободување на внатрешната напнатост поврзана со анксиозност, страв или друг умствен стрес.

Агитација

Агитацијата честопати ја придружува деменцијата и претходи на дијагнозата на чести старечки когнитивни нарушувања, како Алцхајмеровата болест. Повеќе од 80% од луѓето кои развиваат А.Б. стануваат агитирани или агресивни. Лекувањето на агитацијата во овие случаи може да започне со инхибитор на ацетилхолинестераза, за кој се чини дека е побезбеден од други алтернативи, иако доказите за неговата ефикасност се мешани. Ако ова не ги подобри симптомите, може да се користи атипичен невролептик, иако овие лекови се само краткорочно ефективни против агитација и претставуваат ризик за цереброваскуларни настани (на пр., апоплексија). Други можни интервенции, како со традиционални антипсихотици или антидепресиви, се помалку проучени за оваа состојба.