По команда на штука

„По команда на штука“ („Емелија будалиот“, „Приказна за будалиот Емелија“) – руска народна приказна, позната меѓу источните Словени. Три верзии на приказната биле објавени во збирката „Народни руски бајки“ од Александар Афанасиев.[1]

Руски верзии на приказната има 22, украински – 11, белоруски – 6. Заплетот првично бил формиран како анегдота. Првата руска публикација – „Приказната за будалата Емеле“ во колекцијата на П. Тимофеев во 1787 година[2]. Бајките од овој тип биле вклучени во популарни отпечатоци од 19 век, а биле обработени и од познати руски писатели – В. Дал („Емелија будалиот“), Иван Бунин („За будалиот Емела, кој излезе попаметен од сите други“), А. Толстој („По команда на штука“).[3]

Заплет уреди

Емелија не сакал да работи сериозни семејни работи. Тој бил крајно мрзлив: жените требало да го молат долго за да изврши каква било, дури и едноставна работа. Единственото нешто што можело да го мотивира да дејствува е ветувањето дека ќе добие подароци за кои бил алчен. Ова е скриената, на прв поглед незабележлива иронија, името Емелија, според една од верзиите, преведено од латински значи „вреден“. Сепак, овој навидум непривлечен лик има квалитети што го прават вистински херој: тој е агилен и среќен, со голи раце успеал да фати волшебна штука во ледената дупка и од неа да добие магична моќ (во Владимир Проп штуката станува „магичен помагател“ на селскиот идиот).

Прво, Емелија го користи стекнатиот подарок за домашни цели – прави кофите да одат по вода, секирата – да исече дрво, палка – да ги натепа непријателите. Покрај тоа, тој се движел по самоодна санка без коњ, а последователно го управувал шпоретот (бидејќи не сакал да го напушти својот омилен кауч). Возењето на шпорет е една од најсветлите епизоди на приказната. Интересно е што, додека ги возел своите возила, Емелија безмилосно ги дробел луѓето („Зошто се нашле под санката?"). Меѓу фолклористите, постои мислење дека овој детал укажува на кралската природа на Емелија, кој засега останува „мрачен коњ“, а подоцна ја открива неговата херојска, извонредна суштина.

Навистина, гласините за господарскиот начин на возење и поплаките на жртвите го привлекуваат кралот да обрне внимание на најнезначајните од неговите поданици. Емелија е однесен во палатата со помош на подароци, а царот поднел тужба против него, што, во суштина, е ограничено на усна опомена. Емелија, во тоа време, успеал да посака ќерката на царот да се за заљуби во него. Кога тој си оди дома, таа почнала да копнее и да бара да се врати синот на селанецот.

Царот се согласил, но кога Емелија дошол по втор пат, тој го затворил заедно со принцезата Марија во буре и ги фрлиле во морето. Сепак, волшебниот подарок му помогнал на херојот и тука: магијата „По наредба на штука, по моја волја“ го фрла бурето на брегот, гради палата и го претвора Емелија во убав човек (на барање на девојчето). Кралот, гледајќи нова палата на неговата земја, се разлутил и дошол да го погледне сопственикот. Тој не го препознал променетиот Емелија, само за време на оброкот, јунакот се отворил пред кралот и го потсетил на неговиот злобен чин. Кралот бил исплашен, ја видел силата на Емелија и дека е достоен да стане негов зет. Како и многу руски бајки, приказната завршува со венчавка.

Во културата уреди

  • Во 1938 година во СССР, во московското филмско студио „Сојуздетфилм“, филмот „По команда на штука“ бил создаден од режисерот Александар Роу според истоимената претстава на Елизабет Тараховскаја, која се засновала на бајката „По командата на штуката“ и други руски народни приказни.
  • Во 1957 година, Сојузмултфилм снимил цртаниот филм во одредено кралство, во режија на Иван Иванов-Вано.
  • Во 1970 година, заснована на драмата на Елизавета Тараховскаја, Советскиот филм „На команда на штука“ од „Екран“ е создаден од режисерите Владимир Пекар и Владимир Попов.
  • Во 1984 година, цртаниот филм „По команда на Штука“ бил создаден во филмското студио Свердловск, во режија на Валери Фомин.
  • Во 1992 година, ТВ-филмот „Емелијан будалата“, во режија на Борис Рицарев.

Шест поштенски марки на ГДР се посветени на бајката „По команда на штуката“, влегле во оптек на 4 декември 1973 година, дистрибуирани во мали листови од три марки во два реда. Поштенските марки прикажуваат сцени од бајката[1].

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 Соколов и др. 1979.
  2. Сказки русские, содержащие в себе 10 различных сказок. Собраны и изданы Петром Тимофеевым. — М.: Тип. Пономарева, 1787 — С. 312—345
  3. Бараг Л. Г., Новиков Н. В. Примечания // Народные русские сказки А. Н. Афанасьева : В 3 т. Т. 1. — М.: Наука, 1984. — (Лит. памятники). — С. 498

Литература уреди

  • Соколов М. П., Снегирёв В. В., Орлов В. А., Соколов Ю. М. Советски Сојуз на странски марки. - М.: Комуникација, 1979 година. - ОД. 188 година. - 288 од - 43 000 примероци
  • Новиков Н.В. Слики од источнословенската бајка. – Л.: Наука, 1974 година. С. 116-126.
  • Лозовскаја Н. ИН. Повеќејазичен проект: Варијанти од бајка заговор тип AT 675 („По наредба на штука“)

Надворешни врски уреди