Оваа композиција е дел од речиси сите шаховски учебници и е една од најважните позиции во изучувањето на пешачките завршници. Во позицијата, црниот има предност од два пешака и се чини дека има сигурна победа, но на потег е белиот.
Единствениот обид за победа за белиот, кој е на потег, се разбира дека е во движење на еден од веригата пешаци на петтиот ред. Заканата на црните пешаци на g4 и h3 е голема, па белиот нема време за потези со кралот. Доколку одигра со а или со с-пешакот, белиот напаѓа само еден црн пешак, што на црниот му овозможува потег со b-пешакот, запирајќи два бели пешаци (1.а(с)6 b6 2.c(а)6 (2.c(а)xb6 c(а)xb6)) и добивајќи ја партијата. Но, доколку белиот одигра 1.b6!!, тој истовремено напаѓа два противнички пешаци, што го принудува црниот да го земе опасниот пешак, бидејќиот истиот би промовирал побрзо од било кој црн пешак на таблата (1.b5!! а(с)5 2.bxc(а)7 h3 3.с(а)8D h(g)2+ 4.Кg(h)2 и белиот победува). Поради тоа, црниот е принуден да одигра 1...аxb6 или 1...сxb6. Но, со кој било од овие два потега, тој создава двојни пешаци и му отвора на белиот слободна линија. Така, доколку црниот земе, играјќи 1...axb6, отворена останува а-линијата, а по 1...сxb6, с-линијата. Така, по 1...a(с)xb6, белиот е потребно да одигра 2.с(а)6! Со овој потег, тој создава позиција во која и двата негови пешаци се нападнати, но нападнати се и двата противнички, па ако црниот одигра 2...bxc(а)6, белиот победува по 3.а(с)6 h3 4.а(с)7 h(g)2+ 5.Кg(h)2. Доколку пак, црниот одигра 2...bxa(с)5, тогаш белиот победува по 3.c(а)xb7 h3 4.c(a)8D h(g)2+ 5.Kg(h)2.
