Пореметување на родовиот идентитет

Пореметување на родовиот идентитет – е дијагноза која се користеше во официјалниот список на психолошки пореметувања – таканаречената DSM-IV дијагноза сè до 2013 година. Со новото издание на DSM-5 дијагнозата се замени со родова дисфорија во адолесценцијата и родова дисфорија во детството. Причината за ваквата промена е да се намали стигмата поврзана со трансродните и други разнородни личности[1]. Причините за родова дисфорија се непознати, но се смета дека имаат влијание збир на генетски, биолошки, еколошки и културни фактори.[2][3]

Родовата дисфорија е силна вознемиреност што ја чувствува една личност поради несовпаѓање помеѓу нивниот родов идентитет односно личното чувство за сопствениот пол и полот доделен при раѓање[4][5]. Луѓето со родова дисфорија најчесто се идентификуваат како трансродови. Поразлично родово изразување (носење облека од спротивниот пол) не е исто со родова дисфорија[6].

Дијагнозата се дава на деца и возрасни кои имаат силна вознемиреност повеќе од 6 месеци придружена со родово изразување спротивно на општествено очекуваните норми во облекувањето, игрите или однесувањето вклучувајќи силна потреба личноста да е гледана од општество, родителите, блиските пријатели, другарите и партнерот како спротивниот пол со кој е роден/а.[7]

Третман за лицата со родова дисфорија е психолошко советување, поддршка на родовото изразување, крос-полова хормонска терапија вклучувајќи блокери и хирургија[8]. Докторите кои третираат родова дисфорија кај деца понекогаш препишуваат блокатори на пубертет за да го одложат почетокот на пубертетот додека не се верува дека детето е доволно возрасно за да донесе одлука дали хормоналната или хируршката промена на полот е во нивен најдобар интерес[9][10].

Последователните студии на деца со родова дисфорија до 2013 година покажуваат дека повеќето од нив нема да останат родовo дисфорични по пубертетот и наместо тоа ќе се идентификуваат како хомосексуалци или лезбејки[11][12][13]. Во 2021 година, според ново истражување извршено во Обединетото Кралство врз 34 деца помеѓу 12 и 15 години со родова дисфорија на кои им биле дадени блокатори за пубертет, 33 (98%) од нив продолжиле со крос-полови хормони и останале трансродови[14].

Терапијата за преобраќање, позната и како репаративна терапија, е вид „терапија“ врз основа на псевдонаука која има за цел да го промени родовиот идентитет кај лицата со родова дисфорија користејќи психолошки, физички или духовни интервенции. Не постојат сигурни докази дека родовиот идентитет може да се промени, а медицинските институции предупредуваат дека практиките на терапија за преобраќање се неефикасни и потенцијално штетни. Во некои земји овој вид „терапија“ е законски забранет[15]. Репаративната терапија се смета за злобна, нехумана и понижувачка и може да предизвика вина, безнадежност, губење на самодоверба, зголемена омраза на личноста кон себе, социјално повлекување, депресија, анксизност, зголемена злоупотреба на супстанции, високо ризични сексуални однесувања и самоубиство. Во најголем ризик се децата и тинејџерите[16].

Меѓународната статистичка класификација на болестите и сродните здравствени проблеми, X ревизија (МКБ-10) наведува неколку нарушувања поврзани со родовиот идентитет[17][18]:

  • Транссексуализам (F64.0): Желба да се живее и да се прифати личноста како припадник на спротивниот пол, обично придружено со желба за операција и хормонален третман
  • Пореметување на родовиот идентитет во детството (F64.2): Постојана и интензивна вознемиреност за доделениот пол, манифестирана пред пубертетот
  • Други нарушувања на родовиот идентитет (F64.8)
  • Пореметување на родовиот идентитет, неодредено (F64.9)
  • Нарушување на сексуално созревање (F66.0): Несигурност за својот родов идентитет или сексуална ориентација, предизвикувајќи вознемиреност

МКБ-11, кој ќе стапи на сила на 1 јануари 2022 година, значително ја променува класификацијата на состојбите поврзани со родовиот идентитет. Ставајќи ги под „медицински кондиции поврзани со сексуалното здравје“, МКБ-11 наведува „родова неусогласеност“, која е кодирана во три услови[19]:

  • Родова неусогласеност во адолесценцијата или зрелоста (HA60): го заменува F64.0
  • Родова неусогласеност во детството (HA61): го заменува F64.2
  • Родова неусогласеност, неодредена (HA6Z): го заменува F64.9

Покрај тоа, нарушувањето на сексуалното созревање е отстрането, заедно со трансвестизмот со двојна улога. МКБ-11 ја дефинира родовата неусогласеност како „изразена и постојана неусогласеност помеѓу искусниот род на поединецот и определениот пол“, без барање за значителна вознемиреност или оштетување како што е потребно во DSM-5.

Наводи

уреди
  1. „Родова дисфорија во DSM-5“ (PDF).
  2. Heylens, Gunter; Cuypere, Griet De; Zucker, Kenneth J.; Schelfaut, Cleo; Elaut, Els; Bossche, Heidi Vanden; Baere, Elfride De; T'Sjoen, Guy (2012-03-01). „Gender Identity Disorder in Twins: A Review of the Case Report Literature“. The Journal of Sexual Medicine (англиски). 9 (3): 751–757. doi:10.1111/j.1743-6109.2011.02567.x. ISSN 1743-6095.
  3. Diamond, Milton (2013-01-01). „Transsexuality Among Twins: Identity Concordance, Transition, Rearing, and Orientation“. International Journal of Transgenderism. 14 (1): 24–38. doi:10.1080/15532739.2013.750222. ISSN 1553-2739.
  4. „Sexual Orientation and Gender Identity Definitions“. HRC (англиски). Посетено на 2021-08-23.
  5. Sexual Orientation and Gender Expression in Social Work Practice: Working with Gay, Lesbian, Bisexual, and Transgender People. Columbia University Press. 2006. стр. 8: "Gender identity refers to an individual's personal sense of identity as masculine or feminine, or some combination thereof.". ISBN 0231501862. На |first= му недостасува |last= (help)
  6. „What Is Gender Dysphoria?“. www.psychiatry.org. Посетено на 2021-08-23.
  7. Internet Archive (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders : DSM-5. Arlington, VA : American Psychiatric Association. ISBN 978-0-89042-554-1.
  8. „Gender dysphoria - Treatment“. nhs.uk (англиски). 2018-10-03. Посетено на 2021-08-23.
  9. „Puberty blocker for children considering sex change“. www.telegraph.co.uk. Посетено на 2021-08-23.
  10. „The Transgender Child“. www.goodreads.com. Посетено на 2021-08-23.
  11. Wallien, Madeleine S. C.; Cohen-Kettenis, Peggy T. (2008-12). „Psychosexual outcome of gender-dysphoric children“. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 47 (12): 1413–1423. doi:10.1097/CHI.0b013e31818956b9. ISSN 1527-5418. PMID 18981931. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  12. Drummond, Kelley D.; Bradley, Susan J.; Peterson-Badali, Michele; Zucker, Kenneth J. (2008-01). „A follow-up study of girls with gender identity disorder“. Developmental Psychology. 44 (1): 34–45. doi:10.1037/0012-1649.44.1.34. ISSN 0012-1649. PMID 18194003. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  13. Steensma, Thomas D.; McGuire, Jenifer K.; Kreukels, Baudewijntje P. C.; Beekman, Anneke J.; Cohen-Kettenis, Peggy T. (2013-06). „Factors associated with desistence and persistence of childhood gender dysphoria: a quantitative follow-up study“. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 52 (6): 582–590. doi:10.1016/j.jaac.2013.03.016. ISSN 1527-5418. PMID 23702447. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  14. Carmichael, Polly; Butler, Gary; Masic, Una; Cole, Tim J.; De Stavola, Bianca L.; Davidson, Sarah; Skageberg, Elin M.; Khadr, Sophie; Viner, Russell M. (2021-02-02). „Short-term outcomes of pubertal suppression in a selected cohort of 12 to 15 year old young people with persistent gender dysphoria in the UK“. PLoS ONE. 16 (2). doi:10.1371/journal.pone.0243894. ISSN 1932-6203. PMC 7853497 Проверете ја вредноста |pmc= (help). PMID 33529227 Проверете ја вредноста |pmid= (help).
  15. „Conversion therapy“. Wikipedia (англиски). 2021-08-23.
  16. „About Conversion Therapy“. The Trevor Project (англиски). Посетено на 2021-08-23.
  17. „ICD-10 Version:2016“. icd.who.int. Посетено на 2021-08-23.
  18. Potts, Stephen; Bhugra, Dinesh (1995-01-01). „Classification of Sexual Disorders“. International Review of Psychiatry. 7 (2): 167–174. doi:10.3109/09540269509028323. ISSN 0954-0261.
  19. „ICD-11 - ICD-11 for Mortality and Morbidity Statistics“. icd.who.int. Посетено на 2021-08-23.