Под на социјална заштита

Под на социјална заштита[1] — првото ниво на заштита во националниот систем за социјална заштита. Тоа е основен збир на социјални права кои произлегувале од договорите за човекови права, вклучувајќи пристап до основните услуги (како што се здравството, образованието, домувањето, водоводот и канализацијата и други, како што е дефинирано на национално ниво), во готовина или во натура, до гарантираат економска сигурност, безбедност на храната, соодветна исхрана и пристап до основните услуги.

Како резултат на екстремната нееднаквост, шемите за социјално осигурување биле развиени и имплементирани, преку приватни и јавни иницијативи, од 1970-тите во Европа, а потоа и во другите делови на светот. Сепак, проблемот со сиромаштијата опстојува. Според Светската банка, над милијарда луѓе, или приближно еден од шест, живеат во екстремна сиромаштија (дефиниран како дневен приход што не надминува 1 УСД) и 2,8 милијарди луѓе живеат во сиромаштија (дневниот приход не над 2 УСД).

За да се поправи оваа ситуација и да се промовира социо-економскиот развој, Главниот извршен одбор за координација на Обединетите нации го измислил концептот на ПСЗ. Оваа рамка имала за цел да ги постави владите како централен одговорен чинител за промовирање на четири суштински и универзални гаранции, кои би создале основа за посеопфатен систем за социјална заштита.

Документација

уреди

Наводи

уреди
  1. Victoria Giroud-Castiella; Clara van Panhuys (14 September 2021). „Social Protection Floor“. Архивирано од изворникот на 2018-06-22.