Периурбанизација
Периурбанизација — збир на процеси на дисперзивен урбан раст коишто создаваат хибридни предели со фрагментирани урбани и рурални одлики.
Потекло уреди
Изразот потекнува од францускиот збор périurbanisation, што дури го користи INSEE[1] (француската агенција за статистика) за да опише простори - помеѓу градот и селата - кои се обликуваат од урбанизацијата на поранешните рурални области во урбаниот раб, и во квалитативна (на пр. дифузија на урбан начин на живот) и во квантитативна (на пр. нови станбени зони) смисла. Честопати се гледа како резултат на постмодерноста (не постмодернизмот). Во науката, терминот се користел првично во Франција и Швајцарија.
Структура и функција уреди
Пери-урбаните области (исто така наречени рурален простор, периферија или заднина) се дефинираат според структурата што произлегува од процесот на пери-урбанизација. Може да се опише како пејзажен интерфејс помеѓу град и земја,[2] или исто така како рурална - урбана зона на транзиција каде урбаната и руралната употреба се мешаат и често се судираат.[3] Така, може да се гледа на овие области како вид самостоен пејзаж, изграден од интеракцијата на урбаната и руралната употреба на земјиштето.
Неговата дефиниција се менува во зависност од глобалната локација, но типично во Европа каде урбаните области интензивно се справуваат со спречување на распрснување на урбаните средини и заштита на земјоделско земјиште, урбаниот раб ќе се одликува со одредени употреби на земјиште кои или намерно се оддалечиле од урбаната област, или бараат многу поголеми земјишни делови. Како примери:
- Патишта, особено автопати и бајпас
- Станици за пренос на отпад, објекти за рециклирање и места за депонија
- Места за паркирање и возење
- Аеродроми
- Големи болници
- Објекти за напојување, вода и канализација
- Фабрики
- Големи шопинг објекти надвор од градот, на пр. Големи супермаркети
И покрај овие урбанистички употреби, работ останува во голема мерка отворен со поголемиот дел за земјоделското и шумското земјиште или друга рурална употреба. Сепак, квалитетот на село околу урбаните области има тенденција да биде низок, со одвојување помеѓу областите на отворено земјиште и лошо одржуваните шуми и живи огради.
Освен структурната дефиниција, овој концепт понекогаш се користи за пополнување на јазот помеѓу субурбанизација и ексурбанизација, а со тоа се поврзува и со движењето на луѓето низ просторот. Во овој случај, на пери-урбанизацијата се гледа како на проширување на функционалните рурално-урбани врски како што е патувањето.
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ http://www.insee.fr/fr/methodes/default.asp?page=definitions/couronne-periurbaine.htm INSSE Définition
- ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2007-03-11. Посетено на 2011-07-23.
- ↑ Griffiths, Michael B.; Chapman, Malcolm; Christiansen, Flemming (2010). „Chinese consumers: The Romantic reappraisal“. Ethnography. 11 (3): 331–357. doi:10.1177/1466138110370412.
Понатамошно читање уреди
- Astrade, Laurent; Lutoff, Céline; Nedjai, Rachid; Philippe, Céline; Loison, Delphine; Bottollier-Depois, Sandrine (2007). „Periurbanisation and natural hazards“. Revue de géographie alpine. 95 (2): 19–28. doi:10.4000/rga.132.
- Zasada, Ingo; Fertner, Christian; Piorr, Annette; Nielsen, Thomas Sick (2011). „Peri-urbanisation and multifunctional adaptation of agriculture around Copenhagen“ (PDF). Danish Journal of Geography. 111 (1): 59–72. doi:10.1080/00167223.2011.10669522. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-19.
- Ен Ламберт 2011: (погрешно) мерење на перибарнизацијата. Во: Метрополитика, 11.05.2011 година. URL: http://www.metropolitiques.eu