Пеко Дапчевиќ

Петар „Пеко“ Дапчевиќ (25 јуни 1913 - 10 февруари 1999 година) бил југословенски комунист, кој се борел како доброволец во Шпанската граѓанска војна, се приклучил на партизанското востание во Црна Гора и станал командант на Југословенскиот 1-ви пролетерски корпус.

Пеко Дапчевиќ
Фотографија од 1953
Родено име	Петар Дапчевиќ
Прекари	Пеко
Починал	февруари 10, 1999(1999-02-10) (возр. 85) Белград, Србија
Држава	Интернационални бригади Југословенски партизани Југословенска народна армија
Служба	1937–1939 1941–1955
Чин	Генерал-полковник
Единица	XV Интернационална бригада Прв пролетерски корпус Прва југословенска армија
Битки/војни	Шпанска граѓанска војна Втора светска војна
Одликувања	Орден на слободата Народен херој Херој на социјалистичкиот труд Орден на национално ослободување Орден на воено знаме Орден на Кутузов, прва класа Орден на Суворов, прва класа
Сопружник/ци	Милена Дапчевиќ

Дапчевиќ ги водел партизанските трупи кои заедно со Советската црвена армија под водство на генералот Владимир Жданов го ослободиле Белград на 20 октомври 1944 година. Тој бил првиот човек што бил прогласен за почесен граѓанин на Белград. Тој исто така бил еден од основачите на ФК Партизан, фудбалскиот дел на Спортското друштво Партизан.

Во 1953 година, Дапчевиќ бил назначен за началник на Главниот штаб на Југославија, но бил деградиран како резултат на индиректно вклучување во проблемите на Милован Ѓилас со партијата.

Животопис

Роден во околината на Цетиње, познато како Љуботињ, неговиот татко Јован бил православен ѓакон. Тој имал една сестра по име Даница, која била наставник во државно училиште, и имал браќа Милутин (офицер во Кралската југословенска армија), Драгутин (мајор на југословенската армија) и Владо, кој бил револуционер, дисидент и антиревизионист.

Дапчевиќ починал на 85-годишна возраст во Белград .