Опсада на Сердика (809)

Опсадата на Сердика се одвила во 809 година во Сердика, денешниот град Софија во Бугарија, помеѓу силите на Византиското Царство и силите на Бугарија. Битката е дел од Византиско-бугарските војни, а завршила со победа на Бугарите. Во опсадата, за првпат бугарските сили предводени од хан Крум користиле машини при воените дејствија. Бугарите градот го зазеле на 9 април по кое го ограбиле и го напуштиле.[1].

Опсада на Сердика
Дел од Византиско-бугарски војни
Датум 809
Место Сердика
Исход бугарска победа
Завојувани страни
Бугарија Византија
Команданти и водачи
Крум непознато
Сила
непознато 6,000
Жртви и загуби
непознато 6,000

Позадина

уреди

Откако го уништил целосно аварскиот хаганат, хан Крум своите походи ги насочил кон југозападните територии. Овие територии биле населени со Словени, по течението на реката Струма и Македонија. Најголема пречка за идните планови на владетелот претставувала силната византиска тврдина Сердика.

Конфликт

уреди

Во почетокот на 809 година, Крум го ставил градот под опсада на неколку недели, но отпорот бил силен. Тогаш тој ветил на византискиот гарнизон безбеден транспорт до империјата, под услов тврдината да се предаде во бугарски раце. Гледајќи ја тешката положба, Византијците го прекинале отпорот и на Велигден ги пуштиле Бугарите во градот.

Последици

уреди

Според Теофан Исповедник Крум не го исполнил ветувањето и започнал со убиства на сите војници и дел од мирното население. Потоа градот бил ограбен, а голем дел од неговите жители панично побегнале од него. Подоцна Крум исто така ја напуштил тврдината.

Наводи

уреди

Литература

уреди
  • Златарски, В. Историја на бугарската држава во средниот век, том I, дел 1, Софија 1970, Изд. „Наука и изкуство“, с. 315-321 (од „Книги за Македонија“, 24.11.2008)
  • Атанас Пејчев и колектив, 1300 години на стража, Вонно издателство, Софија 1984.
  • Јоордан Андреев, Милчо Лалков, Бугарските ханови и цареви, Велико Трново, 1996.
  • Norwich, John J. (1991). Byzantium: The Apogee. Alfred A. Knopf, Inc. ISBN 0-394-53779-3.