Огледало на трпението
„Огледало на трпението“ (шпански: Espejo de paciencia) ― епска поема напишана во 1608 година од Силвестре де Балбоа.[1] Сметано е за првото книжевно дело напишано на територијата на денешна Куба. Било окултно до 1838 година кога беше објавено во El Plantel, списание од 19 век. Претходно, писателот Хосе Антонио Ечеварија го нашол меѓу полиците на библиотеката на Друштвото на пријателите на земјата.[се бара извор]
| Автор | Силвестре де Балбоа |
|---|---|
| Изворен наслов | Espejo de paciencia |
| Земја | Генерално Капетанство Куба, Нова Шпанија, Шпанска Империја |
| Јазик | Шпански |
| Жанр | Епска поема |
Издадена | 1834 |
| Страници | 40 страници |
Заплет
уредиПоемата е за вистинска приказна што се случила во пристаништето во Манзанило во 1604 година, кога епископот на островот Куба, Дон Хуан де лас Кабезас Алтамирано, на патување да ги посети фармите во Јара, бил грабнат од францускиот корсар Жилберто Жирон, со намера да го натера градот да плати огромен откуп. Потоа група соседи од Бајамо се подготвуваат да се борат против корсарите. Во борба, црниот роб по име Голомон го поразува Жилберто Жирон и му ја отсекува главата. Епископот е спасен, а народот слави.
Наводи
уреди- ↑ The Rise of Spanish American Poetry 1500-1700: Literary and Cultural Transmission in the New World. 22. Modern Humanities Research Association. 2019. ISBN 978-1-78188-706-6.