Изотопи на оганесонот
Оганесонот (Og) е вештачки елемент добиен во судирач на честички, па затоа не може да му се наведе стандардна атомска маса. Како и сите вештачки елементи, оганесонот нема стабилни изотопи. Првиот (и засега единствен) изотоп на елементот е 294Og, добиен во 2006 г.; има период на полураспад од 890 микросекунди.
Табела
уреди
| Нуклиден симбол |
Z(p) | N(n) | изотопна маса (u) |
полураспад | начини на распад |
производи | јадрен спин |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 294Og | 118 | 176 | 294,21392(71)# | 890 µs | α | 290Lv |
Напомени
уреди- Вредностите обележани со # не се добиени само со опитни податоци, туку барем делумно, и по систематски тежнеења.
- Неизвесностите се наведени во концизен облик во загради по соодветните завршни цифри. Вредностите од Ame2003 подразбираат едно стандардно отстапување. Вредностите од IUPAC се проширени неизвесности.
Теоретски предвидувања
уредиТеоретските пресметки вештачките патеки за, и полураспадот на, другите изотопи покажуваат дека некои може да се постабилни од добиениот изотоп 294Og — најверојатно изотопите 293Og, 295Og, 296Og, 297Og, 298Og, 300Og и 302Og.[1][2][3] Од сите нив, 297Og веројатно нуди најголема можност за добивање на подолговечни јадра,[1][3] и затоа може да игра главна улога во испитувањето на елементот. Некои изотопи со многу повеќе неутрони (како оние околу 313Og) исто така може да дадат подолговечни јадра.[4]
Комбинации за сложени јадра со атомски број 118
уредиТабелава наведува разни комбинации на цели и удирачи кои би можеле да се употребат за образување на сложени јадра (сложенки) со атомски број (Z) 118.
| Цел | Удирач | Сложенка | Исхот од обидот |
|---|---|---|---|
| 208Pb | 86Kr | 294Og | засега неуспешно |
| 238U | 58Fe | 296Og | засега непробано |
| 244Pu | 54Cr | 298Og | засега непробано |
| 248Cm | 50Ti | 298Og | засега неуспешно |
| 250Cm | 50Ti | 300Og | засега непробано |
| 249Cf | 48Ca | 297Og | успешна реакција |
| 250Cf | 48Ca | 298Og | засега неуспешно |
| 251Cf | 48Ca | 299Og | засега неуспешно |
| 252Cf | 48Ca | 300Og | засега непробано |
Теоретски пресметки за испарувачки пресеци
уредиОваа табела содржи разни комбинации на цели и удирачи за кои се добиени проценки на пресеците од добивките од разните испарувачки патишта на неутроните. Наведен е патот со најголема очекувана добивка.
ДЈС = двојадрен систем ; σ = пресек
| Цел | Удирач | Сложенка | Пат (производ) | σ најв | Модел | Навод |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 208Pb | 86Kr | 294Og | 1n (293Og) | 0,1 pb | ДЈС | [5] |
| 208Pb | 85Kr | 293Og | 1n (292Og) | 0,18 pb | ДЈС | [5] |
| 252Cf | 48Ca | 300Og | 3n (297Og) | 1,2 pb | ДЈС | [6] |
| 251Cf | 48Ca | 299Og | 3n (296Og) | 1,2 pb | ДЈС | [6] |
| 249Cf | 48Ca | 297Og | 3n (294Og) | 0,3 pb | ДЈС | [6] |
Наводи
уреди- Изотопни маси:
- M. Wang; G. Audi; A. H. Wapstra; F. G. Kondev; M. MacCormick; X. Xu; и др. (2012). „The AME2012 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references“ (PDF). Chinese Physics C. 36 (12): 1603–2014. Bibcode:2012ChPhC..36....3M. doi:10.1088/1674-1137/36/12/003. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-09-28. Посетено на 2016-12-18.
- G. Audi; A. H. Wapstra; C. Thibault; J. Blachot; O. Bersillon (2003). „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“ (PDF). Nuclear Physics A. 729 (1): 3–128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-07-24. Посетено на 2016-12-18.
- ↑ 1,0 1,1 P. Roy Chowdhury; C. Samanta; D. N. Basu (January 26, 2006). „α decay half-lives of new superheavy elements“. Physical Review C. 73: 014612. arXiv:nucl-th/0507054. Bibcode:2006PhRvC..73a4612C. doi:10.1103/PhysRevC.73.014612. Посетено на 2008-01-18.
- ↑ C. Samanta; P. Roy Chowdhury; D. N. Basu (April 6, 2007). „Predictions of alpha decay half lives of heavy and superheavy elements“. Nuclear Physics A. 789 (1–4): 142–154. arXiv:nucl-th/0703086. Bibcode:2007NuPhA.789..142S. doi:10.1016/j.nuclphysa.2007.04.001. Посетено на 2008-01-18.
- ↑ 3,0 3,1 G. Royer; K. Zbiri; C. Bonilla (2004). „Entrance channels and alpha decay half-lives of the heaviest elements“. Nuclear Physics A. 730 (3–4): 355–376. arXiv:nucl-th/0410048. Bibcode:2004NuPhA.730..355R. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.010. Посетено на 2008-01-18.
- ↑ S. B. Duarte; O. A. P. Tavares; M. Gonçalves; O. Rodríguez; F. Guzmán; T. N. Barbosa; F. García; A. Dimarco (2004). „Half-life predictions for decay modes of superheavy nuclei“. Journal of Physics G: Nuclear and Particle Physics. 30 (10): 1487–1494. Bibcode:2004JPhG...30.1487D. doi:10.1088/0954-3899/30/10/014. Посетено на 2008-01-18.
- ↑ 5,0 5,1 Feng, Zhao-Qing; Jin, Gen-Ming; Li, Jun-Qing; Scheid, Werner (2007). „Formation of superheavy nuclei in cold fusion reactions“. Physical Review C. 76 (4): 044606. arXiv:0707.2588. Bibcode:2007PhRvC..76d4606F. doi:10.1103/PhysRevC.76.044606.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Feng, Z; Jin, G; Li, J; Scheid, W (2009). „Production of heavy and superheavy nuclei in massive fusion reactions“. Nuclear Physics A. 816 (1–4): 33–51. arXiv:0803.1117. Bibcode:2009NuPhA.816...33F. doi:10.1016/j.nuclphysa.2008.11.003.
| Изотопи на тенесинот | Изотопи на оганесонот | Изотопи на унунениумот |
| Таблица на нуклиди | ||