Носии од Голо Брдо
Носијата од Голо Брдо, голем и простран предел на самата граница кон Албанија, од кој во Македонија се наоѓаат само три села, а сите други се од другата страна на границата во Албанија. [1]
Женската носија
уредиНосијата на жените се одликува со носија во која е доминантна портокаловата боја, како посебен колористичен белег кој не се среќава во носиите од другите региони во Македонија. Одлика на женската носија е бројноста на облеките и богатиот поткит од долги волнени и срмени рески, густо извезени мотиви и украси од срма, гајтани и оптоки. По својата декоративност и богати украси посебно се издвојува невестинската носија. Кошулата на женската носија е од бело платно, богато извезена на ракавите, а на градниот дел врз кошулата се носат извезени градници парти. Клашнената бела облека клашненик, долга до колковите, богато украсена на градите, долгиот широк појас со густи волнени рески на двата краја и скутина бокченица ја сочинуваат женската носија од овој предел. [1]
Празничен и невестински детаљ од носијата е зобан - бела безракавна, клашнена облека, украсена со вез од волнени конци и ткаен појас - препашка. Наместо бокченица во вакви прилики се опашува бовча - мала скутина поткитена со долги волнени рески. Носијата се дополнува со изобилство од метален накит: побраник, узда, ушници, гердан, корст. Зимската облека е кусале, изработена од бела клашна, но куса до појас, со обилни украси од оптоки и рески. [1]
Голобрѓанките на главата носат корпа, мала квадратна платнена покривка, со извезени украси и богати поткити од волнени и срмени рески. [1]
Машката носија
уредиМашката носија од Голо Брдо се надоврзува со таа од Реканскиот предел, само што појасот бил еднобоен во боја на вишновидна црвена. Мажите од овој предел носеле платнена кошула, бечви или шалвари (двете со многу гајтани), памучен минтан, џамадан од бело сукно, над кој облекувале бела клашнена долама долга до колена и црно волнено кусале. Старци носеле бели волнени чорапи, а младите црвени. [2]
Исто така се носеле бели/обоени тозлуци од шајак, а на главата се носело шубари и разни други капи, каде порано биле носени плитки фесови со рески, а на нозете носеле кожни опинци. Во зимата носеле бела/темно-обоена гуња која имала ракави и јака. Уникатен дел од носијата бил шкодранскиот џамадан од црвена чоја кој бил купуван од скопје. [2]