Нажиб Жиганов
Нежип Гајаз ули Жиханов — татарски: Нәҗип Гаяз улы Җиһанов, или руски: Нази́б Гая́зович Жига́нов; — беше татарски композитор, учител и државник. Роден бил 15 јануари [ст. ст. 2 јануари] 1911 во Уралск; починал на 2 јуни 1988 година[1].
Жиханов напишал осум опери, три балети, 15 симфонии, други симфониски дела , кантата, камерана музика , романси и песни[2].
За својата работа добил мноштво награди и почесни титули: Народен уметник на СССР (1957) и Херој на социјалистичкиот труд (1981). Жиханов работел како уметнички директор на Татарската опера и балет од 1941 до 1943 година, претседател на татарстанскиот Сојуз на композиторите од 1939 до 1977 година и ректор на Казанскиот конзерваториум од 1945 до 1988 година. Тој бил професор во 1953 година; Конзерваториумот во Казан бил преименуван во негово име во 2000 година. Жиханов бил еден од основачите на Државниот симфониски оркестар на Татарстан[3].
Опери
уреди- „Бегалец“(1939)
- „Ирек“ (1940) „Слобода“
- „Шесто“ (1941) „Златнокосата девојка“
- „Илдар“(1942)
- „Лисицата“ (1945)
- „Чесност“ (1950)
- „Калил“ (1957) инспирирана од биографијата на поетот Муса Калил
Наводи
уреди- ↑ „КОМПОЗИТОР НӘҖИП ҖИҺАНОВ“. Архивирано од изворникот на 2020-09-19. Посетено на 2020-04-13.
- ↑ ҖИҺА`НОВ Нәҗип Гаяз
- ↑ „Нәҗип Җиһановны XX гасыр татар музыка“. Архивирано од изворникот на 2020-04-11. Посетено на 2020-04-13.